5 bin yıllık sandık mezar bulundu
Ergani’deki neolitik çağın izlerini taşıyan Çayönü Höyüğü, arkeolojik kazılarla tarihe ışık tutuyor. Göçebelikten yerleşik yaşama geçilip, tarıma birinci başlanılan yerler içinde bulunan ve 10- 12 bin yıllık olduğu kestirim edilen Çayönü Höyüğü’nde 5 bin yıllık sandık mezar bulundu. Mezar ortasında bütünlüğünü koruyan insan iskeletinin yanı sıra ince işlenmiş kaplar ve eşyalar bulunuyor.
Hafriyat Lideri Prof. Dr. Aslı Erim Özdoğan, neolitik çağın sonu ile bulunan mezar içinde 3 bin sene fark olduğunu ve mezarın yaklaşık 5 bin yıl öncesine ilişkin olduğunu belirterek, “Neolitiğin sonuyla bu mezar içinde aşağı üst 3 bin sene fark var. Yani bu mezar bize 3 bin sene daha yakın yani aşağı üst 5 bin sene evvelki bir mezar. meğer buradaki yerleşme fazlaca daha eski bir yerleşme; onlar çanak çömlek kullanmıyorlar, epeyce farklı bir kültürleri var fakat epey dinamik ve daima olarak da yeniliğe açık bir periyot ve topluluk. Dünyanın birinci radye temelini yapıyorlar, birinci betonunu yapıyorlar, kerpicini döküyorlar, o açıdan sahiden mimari fazlaca değerli şeyleri yapıyorlar ve tabi Çayönü, beraberinde neolitik için kullanılan terminolojinin de annesi. Bu tip yapılara hücre planlı yapılar sal taşı döşemeli yapılar diyorlar” diye konuştu.
KARALOĞLU: GÖÇEBE HAYATTAN YERLEŞİK HAYATA GEÇİLEN YER
Diyarbakır milletvekilleri Mehmet Mehdi Eker ve Oya Eronat ile birlikte hafriyat alanında incelemelerde bulunan Vali Münir Karaloğlu da insanoğlunun göçebe hayattan yerleşik hayata Çayönü’nde geçtiğini söylemiş oldu. Bulunan mezar ortasında pişmiş ve farklı formlarda kapların bulunduğunu aktaran Vali Karaloğlu, şöyleki konuştu:
“İnsanoğlu, göçebe hayattan yerleşik hayata burada geçti. İnsanoğlu birinci kere besin üretimine, kültürel tarıma, buğdayın arpanın kültürel olarak birinci kere işlendiği yer bir daha bu bölge; Çayönü, Diyarbakır ile etrafı ve ötürüsıyla Mezopotamya. Madenciliğin tarihi bakımından da birinci sefer bakırın maden olarak sıcak ve soğuk olarak işlendiği, dericiliğin birinci kez yapıldığı bölgedir Çayönü. Çayönü, insanlığın sahiden yeryüzü macerası bakımından, bilhassa göçebe hayattan yerleşik hayata geçmesi bakımından epeyce kıymetli bir yer. İnşaat teknolojisinin tarihî temellerinin bulunduğu bir bölge bununla birlikte. Burada hafriyat lideri hocam bir müjde verdi, dedi ki ‘Sandık tipi bir mezar açtık ve Çayönü’nü 3 bin yıl daha yaklaştırdık’. Biz de heyecanlandık, geldik, gördük; ortasında pişmiş ve farklı formlarda kapların bulunduğu, epey ince, şık, estetik kapların olduğu bir mezar. İçinde şu anda ne olduğunu bilmiyoruz, hocamız açtıkça onları da öğreneceğiz ancak bölge için değerli bir bulgu. Bizim bütün maksadımız, Diyarbakır’ı tarihiyle kültürüyle medeniyet kıymetleriyle hak ettiği biçimde yeniden insanlığın gündemine taşımak istiyoruz.”
1963 YILINDA KEŞFEDİLDİ
İçinde 400’den çok beşere ilişkin kemik ve kafatasının depolandığı ‘Kafataslı Yapı’ ve mozaikli yapı ‘Terrazo Binası’nın gün ışığına çıkarıldığı Çayönü Höyüğü, 1963 yılında keşfedildi. Birinci hafriyatlar Dr. Halet Çambel ve Prof. Dr. Robert J. Braidwood tarafınca1964 yılında başlatıldı. 1991 yılında güvenlik niçiniyle orta verilen arkeolojik kazılara 24 yıl daha sonra 2015’te bir daha başlandı. Sesverenpınar (Hilar) yakınlarında bulunan, eski ismi Kotaberçem (Çayboyu) olan tarih evvelce kalan höyüğün etrafında fotoğraflı fotoğrafsız mağaralar, mağara duvarları kullanılarak yapılmış konutların izleri bulunmaktadır. Çayönü, bununla birlikte arkeolojinin birinci bilgi tabanında tarıma birinci başlanılan yer olarak gösterilmiştir.
Ergani’deki neolitik çağın izlerini taşıyan Çayönü Höyüğü, arkeolojik kazılarla tarihe ışık tutuyor. Göçebelikten yerleşik yaşama geçilip, tarıma birinci başlanılan yerler içinde bulunan ve 10- 12 bin yıllık olduğu kestirim edilen Çayönü Höyüğü’nde 5 bin yıllık sandık mezar bulundu. Mezar ortasında bütünlüğünü koruyan insan iskeletinin yanı sıra ince işlenmiş kaplar ve eşyalar bulunuyor.
Hafriyat Lideri Prof. Dr. Aslı Erim Özdoğan, neolitik çağın sonu ile bulunan mezar içinde 3 bin sene fark olduğunu ve mezarın yaklaşık 5 bin yıl öncesine ilişkin olduğunu belirterek, “Neolitiğin sonuyla bu mezar içinde aşağı üst 3 bin sene fark var. Yani bu mezar bize 3 bin sene daha yakın yani aşağı üst 5 bin sene evvelki bir mezar. meğer buradaki yerleşme fazlaca daha eski bir yerleşme; onlar çanak çömlek kullanmıyorlar, epeyce farklı bir kültürleri var fakat epey dinamik ve daima olarak da yeniliğe açık bir periyot ve topluluk. Dünyanın birinci radye temelini yapıyorlar, birinci betonunu yapıyorlar, kerpicini döküyorlar, o açıdan sahiden mimari fazlaca değerli şeyleri yapıyorlar ve tabi Çayönü, beraberinde neolitik için kullanılan terminolojinin de annesi. Bu tip yapılara hücre planlı yapılar sal taşı döşemeli yapılar diyorlar” diye konuştu.
KARALOĞLU: GÖÇEBE HAYATTAN YERLEŞİK HAYATA GEÇİLEN YER
Diyarbakır milletvekilleri Mehmet Mehdi Eker ve Oya Eronat ile birlikte hafriyat alanında incelemelerde bulunan Vali Münir Karaloğlu da insanoğlunun göçebe hayattan yerleşik hayata Çayönü’nde geçtiğini söylemiş oldu. Bulunan mezar ortasında pişmiş ve farklı formlarda kapların bulunduğunu aktaran Vali Karaloğlu, şöyleki konuştu:
“İnsanoğlu, göçebe hayattan yerleşik hayata burada geçti. İnsanoğlu birinci kere besin üretimine, kültürel tarıma, buğdayın arpanın kültürel olarak birinci kere işlendiği yer bir daha bu bölge; Çayönü, Diyarbakır ile etrafı ve ötürüsıyla Mezopotamya. Madenciliğin tarihi bakımından da birinci sefer bakırın maden olarak sıcak ve soğuk olarak işlendiği, dericiliğin birinci kez yapıldığı bölgedir Çayönü. Çayönü, insanlığın sahiden yeryüzü macerası bakımından, bilhassa göçebe hayattan yerleşik hayata geçmesi bakımından epeyce kıymetli bir yer. İnşaat teknolojisinin tarihî temellerinin bulunduğu bir bölge bununla birlikte. Burada hafriyat lideri hocam bir müjde verdi, dedi ki ‘Sandık tipi bir mezar açtık ve Çayönü’nü 3 bin yıl daha yaklaştırdık’. Biz de heyecanlandık, geldik, gördük; ortasında pişmiş ve farklı formlarda kapların bulunduğu, epey ince, şık, estetik kapların olduğu bir mezar. İçinde şu anda ne olduğunu bilmiyoruz, hocamız açtıkça onları da öğreneceğiz ancak bölge için değerli bir bulgu. Bizim bütün maksadımız, Diyarbakır’ı tarihiyle kültürüyle medeniyet kıymetleriyle hak ettiği biçimde yeniden insanlığın gündemine taşımak istiyoruz.”
1963 YILINDA KEŞFEDİLDİ
İçinde 400’den çok beşere ilişkin kemik ve kafatasının depolandığı ‘Kafataslı Yapı’ ve mozaikli yapı ‘Terrazo Binası’nın gün ışığına çıkarıldığı Çayönü Höyüğü, 1963 yılında keşfedildi. Birinci hafriyatlar Dr. Halet Çambel ve Prof. Dr. Robert J. Braidwood tarafınca1964 yılında başlatıldı. 1991 yılında güvenlik niçiniyle orta verilen arkeolojik kazılara 24 yıl daha sonra 2015’te bir daha başlandı. Sesverenpınar (Hilar) yakınlarında bulunan, eski ismi Kotaberçem (Çayboyu) olan tarih evvelce kalan höyüğün etrafında fotoğraflı fotoğrafsız mağaralar, mağara duvarları kullanılarak yapılmış konutların izleri bulunmaktadır. Çayönü, bununla birlikte arkeolojinin birinci bilgi tabanında tarıma birinci başlanılan yer olarak gösterilmiştir.