Bir dikiş makinesiyle hayatları değişti
MELTEM GÜNAY İstanbul – Çağdaş hayatı Destekleme Vakfı ile hayat uzunluğu öğrenme merkezleri işbirliği yardımıyla Türkiye’de bir prensip imza atarak dağ köylerinde okuyan kız çocuklarına ve bayanlara eğitim hizmeti götürdüklerini anlatan Singer Genel Müdürü Sinem Kınran Parlak, Hayat Uzunluğu Öğrenme merkezleri ile protokolleri yardımıyla Türkiye’nin her yerindeki kurs merkezlerine eğitim dayanaklarını sürdürdüklerini anlattı. Bu sistemi her geçen gün daha da yaygınlaştırarak kız meslek liseleri, EBA TV yayınları, belediye kursları, toplumsal sorumluluk projeleri ve e-ticaret siteleri iş birliğiyle bayanlara yarar kapısı sağladıklarını lisana getiren Parlak, “Kimisi hobi gayeli dikiş dikerken, kimi bayan için gereksinimle başlayan bu seyahat, meslekleri haline gelebiliyor. Biroldukça bayan terzimiz çeyiz işi, moda konutu sahibi, fason üretici, houte couture, öğretmen ve toplumsal medya üzerinden özel şahsi sipariş yapan KOBİ’ler haline dönüşüyor. Bu şahısların sayısının çoğaldığını görmek epeyce gurur verici” diye konuştu.
Babasının ikramı olan dikiş makinesi ile dikiş dikmeye başladığını anlatan 46 yaşındaki Deniz Köprülü, 1993’de usta terzi diploması aldıktan daha sonra dikiş dikmekten hiç vazgeçmedi. 2017’de kanser teşhisi konulduğunu tedavisinin akabinde bir daha dikiş dikmeye devam ettiğini anlatan Köprülü, “2019 yılında kanserim nüksetti, tekraren ameliyat olup sıkıntı günler geçirdim. Lakin eğitimleri de sürdürdüm. 2021 yılı kasım ayında bir daha ameliyat oldum. Lakin düşe kalka dikiş dikmeye devam ettim, nakışlarını işledim. Ben bu Kasım’da yenilendim, 2017’de başlayan külfetli sürecimi bitirdim ve artık yenilenmiş biçimde kaldığım yerden devam ediyorum. Makinelerim, başımın her yerinden taşan kanılarım, yapmak istediklerim. hiç bir şeyi ertelemedim ömrümde, hastayım demedim, yapamam demedim.” diye anlattı.
Saffet Akdeniz ise 1981 yılında bebeğini kaybedince annesinin teklifiyle dikiş makinesi almaya gittiğini fakat eşinin mağazaya girince makineyi satın almaktan vazgeçtiğini anlattı. senelerca dikiş makinesi hayali kurduğunu anlatan Akdeniz, annesinden miras kalan meskenin satılmasıyla elde ettiği parayla makine satın almış. Eşinden habersiz katıldığı kurslarda eğitim alan Akdeniz, konut dokuması eserleri yaparak istihdama katıldığını anlattı.
Dikiş makinesi almak istediğinde eşinin ‘terzi mi olacaksın’ diyerek kendisine karşı çıktığını fakat vazgeçmediğini söyleyen Mehtap Şeftalicioğlu da gittiği kurslar kararında hobi olarak başladığı dikişi işe dönüştürmüş. Şeftalicioğlu artık hem kendi kıyafetlerini dikiyor tıpkı vakitte kendi harçlığını kazanıyor.
MELTEM GÜNAY İstanbul – Çağdaş hayatı Destekleme Vakfı ile hayat uzunluğu öğrenme merkezleri işbirliği yardımıyla Türkiye’de bir prensip imza atarak dağ köylerinde okuyan kız çocuklarına ve bayanlara eğitim hizmeti götürdüklerini anlatan Singer Genel Müdürü Sinem Kınran Parlak, Hayat Uzunluğu Öğrenme merkezleri ile protokolleri yardımıyla Türkiye’nin her yerindeki kurs merkezlerine eğitim dayanaklarını sürdürdüklerini anlattı. Bu sistemi her geçen gün daha da yaygınlaştırarak kız meslek liseleri, EBA TV yayınları, belediye kursları, toplumsal sorumluluk projeleri ve e-ticaret siteleri iş birliğiyle bayanlara yarar kapısı sağladıklarını lisana getiren Parlak, “Kimisi hobi gayeli dikiş dikerken, kimi bayan için gereksinimle başlayan bu seyahat, meslekleri haline gelebiliyor. Biroldukça bayan terzimiz çeyiz işi, moda konutu sahibi, fason üretici, houte couture, öğretmen ve toplumsal medya üzerinden özel şahsi sipariş yapan KOBİ’ler haline dönüşüyor. Bu şahısların sayısının çoğaldığını görmek epeyce gurur verici” diye konuştu.
Babasının ikramı olan dikiş makinesi ile dikiş dikmeye başladığını anlatan 46 yaşındaki Deniz Köprülü, 1993’de usta terzi diploması aldıktan daha sonra dikiş dikmekten hiç vazgeçmedi. 2017’de kanser teşhisi konulduğunu tedavisinin akabinde bir daha dikiş dikmeye devam ettiğini anlatan Köprülü, “2019 yılında kanserim nüksetti, tekraren ameliyat olup sıkıntı günler geçirdim. Lakin eğitimleri de sürdürdüm. 2021 yılı kasım ayında bir daha ameliyat oldum. Lakin düşe kalka dikiş dikmeye devam ettim, nakışlarını işledim. Ben bu Kasım’da yenilendim, 2017’de başlayan külfetli sürecimi bitirdim ve artık yenilenmiş biçimde kaldığım yerden devam ediyorum. Makinelerim, başımın her yerinden taşan kanılarım, yapmak istediklerim. hiç bir şeyi ertelemedim ömrümde, hastayım demedim, yapamam demedim.” diye anlattı.
Saffet Akdeniz ise 1981 yılında bebeğini kaybedince annesinin teklifiyle dikiş makinesi almaya gittiğini fakat eşinin mağazaya girince makineyi satın almaktan vazgeçtiğini anlattı. senelerca dikiş makinesi hayali kurduğunu anlatan Akdeniz, annesinden miras kalan meskenin satılmasıyla elde ettiği parayla makine satın almış. Eşinden habersiz katıldığı kurslarda eğitim alan Akdeniz, konut dokuması eserleri yaparak istihdama katıldığını anlattı.
Dikiş makinesi almak istediğinde eşinin ‘terzi mi olacaksın’ diyerek kendisine karşı çıktığını fakat vazgeçmediğini söyleyen Mehtap Şeftalicioğlu da gittiği kurslar kararında hobi olarak başladığı dikişi işe dönüştürmüş. Şeftalicioğlu artık hem kendi kıyafetlerini dikiyor tıpkı vakitte kendi harçlığını kazanıyor.