‘Bozkırın tezenesi’ Neşet Ertaş 9. vefat yıl dönümünde unutulmadı
Abdallık geleneğinin son büyük temsilcisi olan Neşet Ertaş, vefatının 9. yılında anılıyor. Müziği, karakteri, yapıtlarıyla Türk halk müziğinin unutulmazları ortasına giren, ‘Bozkırın tezenesi’ birfazlaca yapıtı Türk halk müziğine kazandırdı.
KÜÇÜK YAŞTA MÜZİKLE TANIŞTI
1938 yılında hayata gözlerini açan Neşet Ertaş, çocukluğundan itibaren müziğin ortasında oldu. Babası Muharrem Ertaş’ın da müzisyen olması, onun müziğe adım atmasında büyük rol oynadı. Babasıyla birlikte çalışırken darbuka, zil, cümbüş çaldı.
Rastgele bir müzik eğitimi almamasına rağmen daha çocuk yaşta yeteneğini ortaya koydu, halk ozanı olma yolunda birinci adımları o yaşlardan itibaren attı. Neşet Ertaş, ilkokula gittiği bu vakitte evvel keman, daha sonra da bağlama çalmayı öğrendi. Babası Muharrem Ertaş ile bir arada yörenin düğünlerinde sazı ile türküler söyleyen Neşet Ertaş, etkilendiği tek kişinin babası Muharrem Ertaş olduğunu söylemiş oldu. Ertaş, bu durumu şöyle söz etti: “Babamla ben tıpkı ruhun insanlarıyız.”
LAKABINI BU TÜRLÜ ALDI
1950’li senelerdan itibaren Neşet Ertaş ismini tüm Türkiye duymaya başladı. TRT Ankara Radyosu’nda canlı olarak yayımlanan, Muzaffer Sarısözen’in yönettiği “Yurttan Sesler” programında, “Geleli Gülmedim Ben Bu Cihana” isimli bozlağı solo çalıp okumasından daha sonra Neşet Ertaş’ın ismi, ülke genelinde duyuldu. 1957 yılında da babasının modülü olan, ‘niçin Garip Garip Ötersin Bülbül’ plağını yayınladı ve büyük halk kitleleri tarafınca takip edilmeye başlandı.
Babasının karşı çıkmasına karşın 1970’lerin başına kadar evli kalacağı Leyla ile evlendi. 7 yıl süren bu evlilik daha sonrasında, ‘Cahildim Dünyanın Rengine Kandım’ türküsünü söylemiş oldu.
1969’da Yugoslavya’da ehliyetsiz biçimde otomobil kullanımından dolayı 3 ay mahpus cezası aldı. Yaşar Kemal bu haberi öğrendikten daha sonra ‘İnce Memed’ kitabını ‘Bozkırın Tezenesi. Geçmiş olsun’ diye imzalayarak gönderdi. Bu tarihten itibaren hayranları kendisine ‘Bozkırın tezenesi’ biçiminde hitap etmeye başladı.
UZUN YILLAR ALMANYA’DA KALDI
Neşet Ertaş parmaklarından yaşadığı felç niçiniyle bir süre tedavi oldu lakin tedaviden sonuç alamayınca Almanya’ya, kardeşinin yanına tedavi için gitti. Tedaviden daha sonra ailesini de Almanya’ya aldırdı ve 1979’dan 2003 yılına kadar Almanya’da yaşadı. Evvel Berlin’de, daha sonra Köln’de hayatına devam etti. bu vakitte verdiği konserlerle Türk emekçilere moral verdi. 20’ye yakın albümünü piyasaya Almanya’dayken çıkardı.
Uzun yıllar daha sonra 2003’te Türkiye’ye dönüp, İzmir’e yerleşti. 2006 yılında da Türk kültürüne yaptığı katkılar daha sonrası, ‘Devlet Üstün Hizmet Madalyası’ aldı. 2009 yılında UNESCO Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Kontratı kapsamında yapılan, ulusal envanterlerden, ‘Yaşayan İnsan Hazineleri Türkiye Ulusal Envanteri’ne alınarak yaşayan insan hazinesi kabul edilen Ertaş, 25 Nisan 2011 tarihinde İTÜ Devlet Konservatuvarı tarafınca fahri doktora mükafatına layık görüldü. Bağlamadaki tutumu ve türküleri konservatuvarlarda ders olarak okutuldu.
‘İNCİTME CANI, İNCİTME’
Türk halk müziğinin en kıymetli isimlerinden olan Neşet Ertaş, 25 Eylül 2012 tarihinde İzmir’de tedavi gördüğü hastanede ileri evrede prostat kanseri niçiniyle hayatını yitirdi. Cenazesi Kırşehir Bağbaşı Mezarlığı’nda babası Muharrem Ertaş’ın mezarı yanına defnedildi. Mezar taşında, ”Sakin ol ha, insanoğlu. İncitme canı, her can bir kalp, Hakk’a bağlı. İncitme canı, incitme” yazısı, gelecek kuşaklara bir bildiri olarak kaldı. .
Abdallık geleneğinin son büyük temsilcisi olan Neşet Ertaş, vefatının 9. yılında anılıyor. Müziği, karakteri, yapıtlarıyla Türk halk müziğinin unutulmazları ortasına giren, ‘Bozkırın tezenesi’ birfazlaca yapıtı Türk halk müziğine kazandırdı.
KÜÇÜK YAŞTA MÜZİKLE TANIŞTI
1938 yılında hayata gözlerini açan Neşet Ertaş, çocukluğundan itibaren müziğin ortasında oldu. Babası Muharrem Ertaş’ın da müzisyen olması, onun müziğe adım atmasında büyük rol oynadı. Babasıyla birlikte çalışırken darbuka, zil, cümbüş çaldı.
Rastgele bir müzik eğitimi almamasına rağmen daha çocuk yaşta yeteneğini ortaya koydu, halk ozanı olma yolunda birinci adımları o yaşlardan itibaren attı. Neşet Ertaş, ilkokula gittiği bu vakitte evvel keman, daha sonra da bağlama çalmayı öğrendi. Babası Muharrem Ertaş ile bir arada yörenin düğünlerinde sazı ile türküler söyleyen Neşet Ertaş, etkilendiği tek kişinin babası Muharrem Ertaş olduğunu söylemiş oldu. Ertaş, bu durumu şöyle söz etti: “Babamla ben tıpkı ruhun insanlarıyız.”
LAKABINI BU TÜRLÜ ALDI
1950’li senelerdan itibaren Neşet Ertaş ismini tüm Türkiye duymaya başladı. TRT Ankara Radyosu’nda canlı olarak yayımlanan, Muzaffer Sarısözen’in yönettiği “Yurttan Sesler” programında, “Geleli Gülmedim Ben Bu Cihana” isimli bozlağı solo çalıp okumasından daha sonra Neşet Ertaş’ın ismi, ülke genelinde duyuldu. 1957 yılında da babasının modülü olan, ‘niçin Garip Garip Ötersin Bülbül’ plağını yayınladı ve büyük halk kitleleri tarafınca takip edilmeye başlandı.
Babasının karşı çıkmasına karşın 1970’lerin başına kadar evli kalacağı Leyla ile evlendi. 7 yıl süren bu evlilik daha sonrasında, ‘Cahildim Dünyanın Rengine Kandım’ türküsünü söylemiş oldu.
1969’da Yugoslavya’da ehliyetsiz biçimde otomobil kullanımından dolayı 3 ay mahpus cezası aldı. Yaşar Kemal bu haberi öğrendikten daha sonra ‘İnce Memed’ kitabını ‘Bozkırın Tezenesi. Geçmiş olsun’ diye imzalayarak gönderdi. Bu tarihten itibaren hayranları kendisine ‘Bozkırın tezenesi’ biçiminde hitap etmeye başladı.
UZUN YILLAR ALMANYA’DA KALDI
Neşet Ertaş parmaklarından yaşadığı felç niçiniyle bir süre tedavi oldu lakin tedaviden sonuç alamayınca Almanya’ya, kardeşinin yanına tedavi için gitti. Tedaviden daha sonra ailesini de Almanya’ya aldırdı ve 1979’dan 2003 yılına kadar Almanya’da yaşadı. Evvel Berlin’de, daha sonra Köln’de hayatına devam etti. bu vakitte verdiği konserlerle Türk emekçilere moral verdi. 20’ye yakın albümünü piyasaya Almanya’dayken çıkardı.
Uzun yıllar daha sonra 2003’te Türkiye’ye dönüp, İzmir’e yerleşti. 2006 yılında da Türk kültürüne yaptığı katkılar daha sonrası, ‘Devlet Üstün Hizmet Madalyası’ aldı. 2009 yılında UNESCO Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Kontratı kapsamında yapılan, ulusal envanterlerden, ‘Yaşayan İnsan Hazineleri Türkiye Ulusal Envanteri’ne alınarak yaşayan insan hazinesi kabul edilen Ertaş, 25 Nisan 2011 tarihinde İTÜ Devlet Konservatuvarı tarafınca fahri doktora mükafatına layık görüldü. Bağlamadaki tutumu ve türküleri konservatuvarlarda ders olarak okutuldu.
‘İNCİTME CANI, İNCİTME’
Türk halk müziğinin en kıymetli isimlerinden olan Neşet Ertaş, 25 Eylül 2012 tarihinde İzmir’de tedavi gördüğü hastanede ileri evrede prostat kanseri niçiniyle hayatını yitirdi. Cenazesi Kırşehir Bağbaşı Mezarlığı’nda babası Muharrem Ertaş’ın mezarı yanına defnedildi. Mezar taşında, ”Sakin ol ha, insanoğlu. İncitme canı, her can bir kalp, Hakk’a bağlı. İncitme canı, incitme” yazısı, gelecek kuşaklara bir bildiri olarak kaldı. .