‘Dip balığı ve midye yemeyin’
Marmara Denizi’nde etraf felaketine yol açan deniz salyasının tesiri sürerken hidrobiyoloji uzmanı Prof. Dr. Figen Esin Kayhan, midye ve istiridye üzere birtakım su mamüllerinin tüketilmesinin süreksiz olarak durdurulması teklifinde bulundu. Prof. Dr. Nuray Erkan da, müsilaj tesiri niçiniyle bilhassa taban balıklarının tüketilmesinin riskli olduğuna değindi.
Balık av döneminin olağandan 20 gün evvel kapanmasına niye olan deniz salyasının deniz mamüllerine tesirini araştıran bilim insanları edindikleri deneyimleri milliyet ile paylaştı.
‘Yan tesir olabilir’
Marmara Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi Hidrobiyoloji Anabilim Kolu Öğretim üyesi Prof. Dr. Figen Esin Kayhan, deniz salyasının yüzen katmanlar halinde su yüzeyinin altında ve üstünde dağınık biçimde bulunduğuna dikkat çekerek, “Denizel müsilaj oluşum sorunu araştırma gerektiren bir mevzu lakin ana çizgileriyle anlaşılmakta. Midye ve istiridye üzere çeşitli su mamüllerinin tüketilmesi bu vakitte süreksiz olarak durdurulabilir. Zira tıp tahlilleri yapılarak içlerinde toksik alglerin olup olmadığının tam olarak bilinmesi gerekir. İnsanlarda toksik ve allerjik yan etkiler(komplikasyonlar) olabilir” dedi.
Su kalitesi
Prof. Dr. Kayhan, “Midyeler (Çiftkabuklular) suyu filtre ederek beslenen cinslerdir. Bu niçinle ortasında yaşadıkları su ortamının kalitesini yansıtırlar. Midyeler ve istiridyeler tabana bağlı sabit yaşayan canlılar oldukları için balıklar üzere bulundukları bölgeyi terk edemezler. Müsilajın sebep olduğu anoksik (oksijensiz) ortama maruz kalırlar. Marmara Denizi’ndeki müsilaj oluşumunun su kolonunu ve bentik bölgeyi kaplaması niçiniyle midyeler oksijensiz kaldılar. Her şeye karşın avlanarak tezgahtan soframıza gelen midyeler, beşerler tarafınca tüketildiğinde değerli sıhhat problemleri görülebilir” diye konuştu.
‘Dip balıkları da risk içerir’
İstanbul Üniversitesi, Su Bilimleri Fakültesi, Balıkçılık ve Su Eserleri Sürece Teknolojisi Kısmı Lideri Prof. Dr. Nuray Erkan da deniz mamüllerinin tüketimi konusundaki telaşın giderek arttığına dikkat çekerek, şu değerlendirmelerde bulundu: “Elde edilen verilen bilhassa sabit hayat süren deniz canlılarına büyük ölçüde ziyan gördüğü istikametinde. Hatta ömür faaliyetlerinin neredeyse yok olma noktasına geldiğini gördük. Deniz mamüllerinin tüketiminde evvela taze ve kaliteli hijyenik şartlar oluşması gerekir. Deniz salyası ortamında patojen mikroorganizmalar balığın bağırsak florasında doğal olarak bulunuyor. Balığın çiğ tüketimden uzak durulmalı. Balıklar iç organ ve solungaçların temizlenmesinden daha sonra tuzlu ve buzlu suda yeterlice yıkanmalı ve hayli düzgün pişirilmeli. Bu prosedürler hamsi, sardalya, istavrit üzere balıkların riskini düşürür. Fakat yapısı gereği suyu filtre ederek beslenen ve ortamdaki tüm kirliliği bünyesine hapseden midye üzere kabuklu deniz eserleri epeyce riskli. Mikrobiyal kirlilik ve başka organik kirletici yükleri için midye riskli bir eser. Tıpkı biçimde taban balıkları organik kirleticilerin riskini öteki balıklara bakılırsa daha fazla içerir. Ömür ömrü uzun olan pelajik balıklar, taban balıkları ve kabuklu deniz canlıları öbür su mamüllerine nazaran daha az ve daha geniş aralıklarla tüketilmeli”
Marmara Denizi’nde etraf felaketine yol açan deniz salyasının tesiri sürerken hidrobiyoloji uzmanı Prof. Dr. Figen Esin Kayhan, midye ve istiridye üzere birtakım su mamüllerinin tüketilmesinin süreksiz olarak durdurulması teklifinde bulundu. Prof. Dr. Nuray Erkan da, müsilaj tesiri niçiniyle bilhassa taban balıklarının tüketilmesinin riskli olduğuna değindi.
Balık av döneminin olağandan 20 gün evvel kapanmasına niye olan deniz salyasının deniz mamüllerine tesirini araştıran bilim insanları edindikleri deneyimleri milliyet ile paylaştı.
‘Yan tesir olabilir’
Marmara Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi Hidrobiyoloji Anabilim Kolu Öğretim üyesi Prof. Dr. Figen Esin Kayhan, deniz salyasının yüzen katmanlar halinde su yüzeyinin altında ve üstünde dağınık biçimde bulunduğuna dikkat çekerek, “Denizel müsilaj oluşum sorunu araştırma gerektiren bir mevzu lakin ana çizgileriyle anlaşılmakta. Midye ve istiridye üzere çeşitli su mamüllerinin tüketilmesi bu vakitte süreksiz olarak durdurulabilir. Zira tıp tahlilleri yapılarak içlerinde toksik alglerin olup olmadığının tam olarak bilinmesi gerekir. İnsanlarda toksik ve allerjik yan etkiler(komplikasyonlar) olabilir” dedi.
Su kalitesi
Prof. Dr. Kayhan, “Midyeler (Çiftkabuklular) suyu filtre ederek beslenen cinslerdir. Bu niçinle ortasında yaşadıkları su ortamının kalitesini yansıtırlar. Midyeler ve istiridyeler tabana bağlı sabit yaşayan canlılar oldukları için balıklar üzere bulundukları bölgeyi terk edemezler. Müsilajın sebep olduğu anoksik (oksijensiz) ortama maruz kalırlar. Marmara Denizi’ndeki müsilaj oluşumunun su kolonunu ve bentik bölgeyi kaplaması niçiniyle midyeler oksijensiz kaldılar. Her şeye karşın avlanarak tezgahtan soframıza gelen midyeler, beşerler tarafınca tüketildiğinde değerli sıhhat problemleri görülebilir” diye konuştu.
‘Dip balıkları da risk içerir’
İstanbul Üniversitesi, Su Bilimleri Fakültesi, Balıkçılık ve Su Eserleri Sürece Teknolojisi Kısmı Lideri Prof. Dr. Nuray Erkan da deniz mamüllerinin tüketimi konusundaki telaşın giderek arttığına dikkat çekerek, şu değerlendirmelerde bulundu: “Elde edilen verilen bilhassa sabit hayat süren deniz canlılarına büyük ölçüde ziyan gördüğü istikametinde. Hatta ömür faaliyetlerinin neredeyse yok olma noktasına geldiğini gördük. Deniz mamüllerinin tüketiminde evvela taze ve kaliteli hijyenik şartlar oluşması gerekir. Deniz salyası ortamında patojen mikroorganizmalar balığın bağırsak florasında doğal olarak bulunuyor. Balığın çiğ tüketimden uzak durulmalı. Balıklar iç organ ve solungaçların temizlenmesinden daha sonra tuzlu ve buzlu suda yeterlice yıkanmalı ve hayli düzgün pişirilmeli. Bu prosedürler hamsi, sardalya, istavrit üzere balıkların riskini düşürür. Fakat yapısı gereği suyu filtre ederek beslenen ve ortamdaki tüm kirliliği bünyesine hapseden midye üzere kabuklu deniz eserleri epeyce riskli. Mikrobiyal kirlilik ve başka organik kirletici yükleri için midye riskli bir eser. Tıpkı biçimde taban balıkları organik kirleticilerin riskini öteki balıklara bakılırsa daha fazla içerir. Ömür ömrü uzun olan pelajik balıklar, taban balıkları ve kabuklu deniz canlıları öbür su mamüllerine nazaran daha az ve daha geniş aralıklarla tüketilmeli”