Efsanevi cemiyet gazetecisine veda
Atılay Kandemir – Düne kadar Güngör Denizaşan demek “Gazette” demek, gazeteci demek, fotoğraf demek, heyecan demek, meslek aşığı demek, duayen demek, arkadaş demek, vefa demek, uğraş demek, direnmek demek, örnek insan demek, “Gazete 13” demekti… Bugün ise hüzün demek, hasret demek… Artık dost, arkadaş ve birlikte çalışmış olmanın gururunu taşıyan, helal olsun diyen, dostlarından da helallik bekleyen bir yoldaşı olarak uğurlar olsun Güngör abi diyorum.
Çok sevildi, sayıldı
Kıssa, bir vakit içinder bizim yokuş Bâb-ı Âli’nin efsanevi gazetesi Akşam’da başlıyor. Güngör Denizaşan elinden hiç bir vakit düşürmediği fotoğraf makinesiyle 17 yaşındayken kapısından girdiği periyodun Akşam gazetesinde, efsanevi işveren Malik Yolaç’ın dikkatini çekmiş. Denizaşan iri cüssesi sempatik tutumları, ele avuca sığmayan sempatik hareketleriyle kısa vakitte her insanın sevgilisi oluvermiş. Gazete idaresinin yanı sıra, gittiği davetlerde cemiyet hayatının bir epeyce şahsının ilgisiyle karşılaşmış. Tabiata, hayvanlara ve sanata olan düşkünlüğüyle takdir toplayan genç muhabir, bir yandan çalışırken bir yandan da İstanbul Belediyesi konservatuarının şan ve tiyatro kısmında eğitim alarak, gazetecilik hayatına farklı bir boyut kazandırmış.
ömrünü adadı
İleriki senelerda yarım asırlık harika, muvaffakiyet dolu geçmişini “Gazete 13” olarak taçlandırıp bir mecmua çıkaran Güngör Denizaşan, popülaritesini daha da artırmış. İş, sanat, cemiyet ve spor dünyasından efsane isimlerin yer aldığı mecmuasını, çabucak sonrasındaki senelerda “Gazette 13 International” olarak değiştirmişti. Tek başına hazırladığı yayınını vakit ortasında hayli sevdiği dostu Cahit Uğurata’yla sürdürmüştü. Tüm bu süreç boyunca “Tanti” isimli muzip köpeğini yanından hiç ayırmamıştı.
Son dileği bir sergiydi
Güngör Denizaşan yaşının ilerlemesiyle son yayınını birkaç yıl önce 507. sayısında kapatmak zorunda kaldı. Rahatsızlığı boyunca Taksim Talimhane’deki konutunda dostlarını kabul eden, ve süper arşivinde son rötüşlerini yapan Güngör Denizaşan’ın Koç Üniversitesi Hastanesi’ne yatmadan evvel büyük bir dileği vardı. Güngör ağabey yıllar evvel ünlü Mimar Hayati Tabanlıoğlu’nun mimarisini üstlendiği Atatürk Kültür Merkezi’nin (AKM) açılışında AİDA operasında çektiği, devlet liderlerinden sanatkarlara kadar biroldukca ismi içeren mükemmel arşivini dev foto blokları olarak bastırıp, sergilemek istiyordu. İsteği, yeni AKM’nin açılışında ve daha sonrasında kelam konusu fotoğrafların sergilenmesiydi. Her şey hazırdı ancak olmadı, bu öbür hiç kimsede olmayan süper gala gecesinin manzaraları sergilenemedi. Ustam kısmet değilmiş, fazlaca gayret sarf ettik ancak tahminen bir gün o hoş yerde sergilenir. Ruhun şad olsun…
Atılay Kandemir – Düne kadar Güngör Denizaşan demek “Gazette” demek, gazeteci demek, fotoğraf demek, heyecan demek, meslek aşığı demek, duayen demek, arkadaş demek, vefa demek, uğraş demek, direnmek demek, örnek insan demek, “Gazete 13” demekti… Bugün ise hüzün demek, hasret demek… Artık dost, arkadaş ve birlikte çalışmış olmanın gururunu taşıyan, helal olsun diyen, dostlarından da helallik bekleyen bir yoldaşı olarak uğurlar olsun Güngör abi diyorum.
Çok sevildi, sayıldı
Kıssa, bir vakit içinder bizim yokuş Bâb-ı Âli’nin efsanevi gazetesi Akşam’da başlıyor. Güngör Denizaşan elinden hiç bir vakit düşürmediği fotoğraf makinesiyle 17 yaşındayken kapısından girdiği periyodun Akşam gazetesinde, efsanevi işveren Malik Yolaç’ın dikkatini çekmiş. Denizaşan iri cüssesi sempatik tutumları, ele avuca sığmayan sempatik hareketleriyle kısa vakitte her insanın sevgilisi oluvermiş. Gazete idaresinin yanı sıra, gittiği davetlerde cemiyet hayatının bir epeyce şahsının ilgisiyle karşılaşmış. Tabiata, hayvanlara ve sanata olan düşkünlüğüyle takdir toplayan genç muhabir, bir yandan çalışırken bir yandan da İstanbul Belediyesi konservatuarının şan ve tiyatro kısmında eğitim alarak, gazetecilik hayatına farklı bir boyut kazandırmış.
ömrünü adadı
İleriki senelerda yarım asırlık harika, muvaffakiyet dolu geçmişini “Gazete 13” olarak taçlandırıp bir mecmua çıkaran Güngör Denizaşan, popülaritesini daha da artırmış. İş, sanat, cemiyet ve spor dünyasından efsane isimlerin yer aldığı mecmuasını, çabucak sonrasındaki senelerda “Gazette 13 International” olarak değiştirmişti. Tek başına hazırladığı yayınını vakit ortasında hayli sevdiği dostu Cahit Uğurata’yla sürdürmüştü. Tüm bu süreç boyunca “Tanti” isimli muzip köpeğini yanından hiç ayırmamıştı.
Son dileği bir sergiydi
Güngör Denizaşan yaşının ilerlemesiyle son yayınını birkaç yıl önce 507. sayısında kapatmak zorunda kaldı. Rahatsızlığı boyunca Taksim Talimhane’deki konutunda dostlarını kabul eden, ve süper arşivinde son rötüşlerini yapan Güngör Denizaşan’ın Koç Üniversitesi Hastanesi’ne yatmadan evvel büyük bir dileği vardı. Güngör ağabey yıllar evvel ünlü Mimar Hayati Tabanlıoğlu’nun mimarisini üstlendiği Atatürk Kültür Merkezi’nin (AKM) açılışında AİDA operasında çektiği, devlet liderlerinden sanatkarlara kadar biroldukca ismi içeren mükemmel arşivini dev foto blokları olarak bastırıp, sergilemek istiyordu. İsteği, yeni AKM’nin açılışında ve daha sonrasında kelam konusu fotoğrafların sergilenmesiydi. Her şey hazırdı ancak olmadı, bu öbür hiç kimsede olmayan süper gala gecesinin manzaraları sergilenemedi. Ustam kısmet değilmiş, fazlaca gayret sarf ettik ancak tahminen bir gün o hoş yerde sergilenir. Ruhun şad olsun…