bencede
New member
SİMİT
Sokakların baş tacı, peynir-çay ikilisinin vazgeçilmezi, art fonda martı sesleri, yöreden yöreye değişen gevreği… Tıpkı tezgahı poğaça, açma üzere alternatifleriyle paylaşsa da simit, her vakit önceliğini koruyabiliyor.
MISIR
Lezzetinin mevsimi olmayan, seçeneklerini günden güne çoğaltan süt mısır. Haşlama, közleme, baharatlı ve bardakta sunulan çeşitleriyle kıyı kenarlarında çoğunlukla yeniliyor.
KAĞIT HELVA
Sıra sıra paket içerisinde, içinde ince katman ballı kaymağıyla çocukların hatta birtakım birtakımda yetişkinlerin atıştırmalık tatlısı. Ortasına dondurma koyarak satışa sunma fikri ise epey eski olmamakla birlikte yaz aylarında pek tüketiliyor.
DONDURMA
zaman içinde renk ve aroma değiştirdi, lakin klasikleşmiş bir hali var ki o da Kahramanmaraş dövme dondurma. Tezgahlarında satıcılarının türlü oyunlarla görsellik sergilediği dondurma, orkidenin salep yapılırken tesadüfen keşfedilmesiyle bulunuyor.
KOKOREÇ
Ana hususu bağırsak olan, ortasında hayvansal iç yağların da bulunduğu lezzetlerimizden biri. Tercihen kokusunun bastırılması ismine bol kekik ve çeşitli baharatlarla ekmek içinde yerini buluyor. Seveni olduğu üzere sevmeyenine de sıkça rastlanan kokoreç, hijyen sebebiyle birçok vakit tartışmalara da yol açabiliyor.
PAMUK ŞEKER
Sokakların rengi… Asıl rengi beyaz, lakin daha fazlaca pembe rengiyle biliniyor. Su, şeker, besin boyasıyla elde ediliyor. Rengiyle cezbederken, boyutuyla da göz dolduruyor. Çocukların peşinden koştuğu pamuk şeker, ağza atıldığında anında eriyor.
KUMPİR
Ateşte közlenen ya da fırında pişirilen patateslerin ikiye açılarak tereyağı ile karıştırılmasıyla elde ediliyor. İçerisine zeytin, sosis, kısır, yoğurt üzere farklı yiyeceklerin de eklenmesiyle hazırlanıyor. Kumpirin tarihi eskilere dayanmıyor olsa da günümüzde ziyadesiyle tüketiliyor. Kumpirin beğenilen semti ise Ortaköy.
WAFFLE
Çikolataseverlerin aşkı waffle, hamur üstüne meyve, çikolata, şekerleme çeşitlerinden oluşuyor. Kumpirin olduğu yerde waffle da çoklukla bulunuyor.
BALIK EKMEK
Eminönü denilince tarihi tekne balıkçıları, balık ekmek denilince Eminönü… Birbirleriyle özdeşleşen ikililerden. Teknelerde bulunan büyük ızgaralarda sıra sıra uskumrular, dumanıyla kokusunu hissettirirken turistler dahil olmak üzere biroldukca kişiyi kendine çekmeyi başarıyor.
DÖNER
Büyükçe şişin üzerine dövülmüş etlerin dizilmesiyle, odun ateşi karşısında yavaşça pişen ve dünyada birfazlaca yerde yer alan klâsik lezzetlerimizin birinci sıralarında yer alıyor. Bilmeyeni ya da sevmeyeni yok diyebilecek kadar az bulunur.
MİDYE
Seyyar tezgahlarda limon eşliğinde ayaküstü yemeye doyulmayan, dolması ve tavasıyla, öbür bir ismi ile istiridye. İstanbul sokaklarının şayet olmazsa olmazları içinde…
PİLAV
Tane tane dökülen pirincinden midir, yoksa insanı kendine çeken tereyağı kokusundan mıdır bilinmez ancak kendisini iştahla yedirdiği hakikat. Üzerinde nohut, tavuk seçenekleri de bulunuyor. Pilav otomobillerinin camları sıcağından buhar olup görünmese de lezzeti kokusuyla dışarıya çıkıyor. yıllardır en bilindik durakları ise Unkapanı ve Beyoğlu.
KÖFTE EKMEK
Maç öncesi ya da maç daha sonrası stadyum etrafında yerini alır. Yalnızca stadyum değil, şenliklerin de gözdesi olabiliyor. Halk içinde ‘tükürük köfte’ diye de isimlendirilir.
LOKMA
Hazırlanan hamur karışımının bol yağda kızartılıp şerbetlenmesiyle elde ediliyor. Formu sıklıkla ceviz büyüklüğündeki yuvarlaklardan oluşuyor ve halka halinde de tercih ediliyor. Sokak tatlısı lokma, eski vakit içinderda düğün, bayram hatta adak olarak da dökülüyor.
ELMA ŞEKERİ
Elmalar cam şekeri ve karamelle kaplanıyor ve her insanın çocukluk unutulmazları içinde yer alıyor. Sokakta kağıt helva, pamuk şekerle bir arada satılırken, artık günümüzde daha epey marketlerde bulunuyor.
TURŞU SUYU
Turşu kavanozlara girmeden ve bu kadar çeşitlenmedilk evvel mahalle ortalarında seyyar otomobillerde ya da küçük dükkanlarda satılıyordu. Bugün hala Fatih, Unkapanı, Eminönü, Beyoğlu’nda bulunan seyyar turşucular bardaklarla acılı turşu suyu satıyor.
MACUN
Osmanlı’nın klâsik şekeri. Kıvamıyla yenilmesi güç olabiliyor lakin farklı renkleriyle dikkat çekiyor. İçeriğinde biroldukça materyal kullanılıyor. Tarihte ilaç olarak da kullanıldığı söyleniyor. Günümüzde sıkça rastlayamadığımız macun, bilhassa Ramazan aylarında, Sultanahmet Meydanı’nda görülebiliyor.
BOZA
Tarihten bugüne bilinen serüveniyle kış mevsiminin bilinen en eski Türk içeceğidir. Boza, darı irmiği, su ve şekerden elde ediliyor. Eski İstanbul sokaklarında gelenek haline gelen bozacılar, sokaklarda kısmen de olsa hala yankı bulabiliyor. pek koyu kıvamdaki bu içecek, üzerine leblebi ve tarçın konularak tüketiliyor.
KESTANE
Diğer bir ismi ile eskilerin ‘soba üstü’. Kış mevsimi geldiğinde şimdi her sokakta bulabileceğimiz dumanı üstünde mis üzere kokan yemişi. Kendin pişir, kendin ye yordamıyla konutlarda yapıyor olsak da yiyenlerin söylemiş olduğine bakılırsa közde yapılanın tadı bir öbür…
UYARI: BU HABERDEKİ BİRÇOK LEZZET ÇOK KALORİ İÇERİR
Sokakların baş tacı, peynir-çay ikilisinin vazgeçilmezi, art fonda martı sesleri, yöreden yöreye değişen gevreği… Tıpkı tezgahı poğaça, açma üzere alternatifleriyle paylaşsa da simit, her vakit önceliğini koruyabiliyor.
MISIR
Lezzetinin mevsimi olmayan, seçeneklerini günden güne çoğaltan süt mısır. Haşlama, közleme, baharatlı ve bardakta sunulan çeşitleriyle kıyı kenarlarında çoğunlukla yeniliyor.
KAĞIT HELVA
Sıra sıra paket içerisinde, içinde ince katman ballı kaymağıyla çocukların hatta birtakım birtakımda yetişkinlerin atıştırmalık tatlısı. Ortasına dondurma koyarak satışa sunma fikri ise epey eski olmamakla birlikte yaz aylarında pek tüketiliyor.
DONDURMA
zaman içinde renk ve aroma değiştirdi, lakin klasikleşmiş bir hali var ki o da Kahramanmaraş dövme dondurma. Tezgahlarında satıcılarının türlü oyunlarla görsellik sergilediği dondurma, orkidenin salep yapılırken tesadüfen keşfedilmesiyle bulunuyor.
KOKOREÇ
Ana hususu bağırsak olan, ortasında hayvansal iç yağların da bulunduğu lezzetlerimizden biri. Tercihen kokusunun bastırılması ismine bol kekik ve çeşitli baharatlarla ekmek içinde yerini buluyor. Seveni olduğu üzere sevmeyenine de sıkça rastlanan kokoreç, hijyen sebebiyle birçok vakit tartışmalara da yol açabiliyor.
PAMUK ŞEKER
Sokakların rengi… Asıl rengi beyaz, lakin daha fazlaca pembe rengiyle biliniyor. Su, şeker, besin boyasıyla elde ediliyor. Rengiyle cezbederken, boyutuyla da göz dolduruyor. Çocukların peşinden koştuğu pamuk şeker, ağza atıldığında anında eriyor.
KUMPİR
Ateşte közlenen ya da fırında pişirilen patateslerin ikiye açılarak tereyağı ile karıştırılmasıyla elde ediliyor. İçerisine zeytin, sosis, kısır, yoğurt üzere farklı yiyeceklerin de eklenmesiyle hazırlanıyor. Kumpirin tarihi eskilere dayanmıyor olsa da günümüzde ziyadesiyle tüketiliyor. Kumpirin beğenilen semti ise Ortaköy.
WAFFLE
Çikolataseverlerin aşkı waffle, hamur üstüne meyve, çikolata, şekerleme çeşitlerinden oluşuyor. Kumpirin olduğu yerde waffle da çoklukla bulunuyor.
BALIK EKMEK
Eminönü denilince tarihi tekne balıkçıları, balık ekmek denilince Eminönü… Birbirleriyle özdeşleşen ikililerden. Teknelerde bulunan büyük ızgaralarda sıra sıra uskumrular, dumanıyla kokusunu hissettirirken turistler dahil olmak üzere biroldukca kişiyi kendine çekmeyi başarıyor.
DÖNER
Büyükçe şişin üzerine dövülmüş etlerin dizilmesiyle, odun ateşi karşısında yavaşça pişen ve dünyada birfazlaca yerde yer alan klâsik lezzetlerimizin birinci sıralarında yer alıyor. Bilmeyeni ya da sevmeyeni yok diyebilecek kadar az bulunur.
MİDYE
Seyyar tezgahlarda limon eşliğinde ayaküstü yemeye doyulmayan, dolması ve tavasıyla, öbür bir ismi ile istiridye. İstanbul sokaklarının şayet olmazsa olmazları içinde…
PİLAV
Tane tane dökülen pirincinden midir, yoksa insanı kendine çeken tereyağı kokusundan mıdır bilinmez ancak kendisini iştahla yedirdiği hakikat. Üzerinde nohut, tavuk seçenekleri de bulunuyor. Pilav otomobillerinin camları sıcağından buhar olup görünmese de lezzeti kokusuyla dışarıya çıkıyor. yıllardır en bilindik durakları ise Unkapanı ve Beyoğlu.
KÖFTE EKMEK
Maç öncesi ya da maç daha sonrası stadyum etrafında yerini alır. Yalnızca stadyum değil, şenliklerin de gözdesi olabiliyor. Halk içinde ‘tükürük köfte’ diye de isimlendirilir.
LOKMA
Hazırlanan hamur karışımının bol yağda kızartılıp şerbetlenmesiyle elde ediliyor. Formu sıklıkla ceviz büyüklüğündeki yuvarlaklardan oluşuyor ve halka halinde de tercih ediliyor. Sokak tatlısı lokma, eski vakit içinderda düğün, bayram hatta adak olarak da dökülüyor.
ELMA ŞEKERİ
Elmalar cam şekeri ve karamelle kaplanıyor ve her insanın çocukluk unutulmazları içinde yer alıyor. Sokakta kağıt helva, pamuk şekerle bir arada satılırken, artık günümüzde daha epey marketlerde bulunuyor.
TURŞU SUYU
Turşu kavanozlara girmeden ve bu kadar çeşitlenmedilk evvel mahalle ortalarında seyyar otomobillerde ya da küçük dükkanlarda satılıyordu. Bugün hala Fatih, Unkapanı, Eminönü, Beyoğlu’nda bulunan seyyar turşucular bardaklarla acılı turşu suyu satıyor.
MACUN
Osmanlı’nın klâsik şekeri. Kıvamıyla yenilmesi güç olabiliyor lakin farklı renkleriyle dikkat çekiyor. İçeriğinde biroldukça materyal kullanılıyor. Tarihte ilaç olarak da kullanıldığı söyleniyor. Günümüzde sıkça rastlayamadığımız macun, bilhassa Ramazan aylarında, Sultanahmet Meydanı’nda görülebiliyor.
BOZA
Tarihten bugüne bilinen serüveniyle kış mevsiminin bilinen en eski Türk içeceğidir. Boza, darı irmiği, su ve şekerden elde ediliyor. Eski İstanbul sokaklarında gelenek haline gelen bozacılar, sokaklarda kısmen de olsa hala yankı bulabiliyor. pek koyu kıvamdaki bu içecek, üzerine leblebi ve tarçın konularak tüketiliyor.
KESTANE
Diğer bir ismi ile eskilerin ‘soba üstü’. Kış mevsimi geldiğinde şimdi her sokakta bulabileceğimiz dumanı üstünde mis üzere kokan yemişi. Kendin pişir, kendin ye yordamıyla konutlarda yapıyor olsak da yiyenlerin söylemiş olduğine bakılırsa közde yapılanın tadı bir öbür…
UYARI: BU HABERDEKİ BİRÇOK LEZZET ÇOK KALORİ İÇERİR