‘Eşsiz ve kuvvetli Eller’ yürek veriyor
AHENK BAYAZIT İstanbul – İstanbul’da yaşayan klinik psikolog Eda Malkav, hamileliğinin beşinci ayında kızı Ela’nın dünyaya uzuv farklılığıyla bir arada geleceğini öğrendi. Ela’yı kucağına alır almaz bu mevzuda farkındalık yaratmak için harekete geçen genç anne, ‘engel değil, uzuv farklılığı’ anlayışıyla yola çıktı. Kendisiyle ortak deneyimleri paylaşan anne ve babalarla bir ortaya gelerek işe başlayan Malkav, ‘Eşsiz ve kuvvetli Eller’i kurdu.
‘Bir aile üzere olduk’
Malkav, Milliyet’e yaptığı açıklamada “zaman içinde bir aile üzere olduk. Birbirimizden hayli şey öğrendik, en yakın vakitte dernekleşmek, gereksinim sahibi çocuklarımıza maddi dayanak sağlayabilmek istiyoruz” dedi. Eda Malkav, “Biz çocuklarımızın farklılıklarını saklamalarını istemiyoruz. Tam karşıtı bizim çocuklarımız da görünür olmalı. Kendilerini oldukları üzere tabir etmeli, sevmeliler. Protez kullanmak isterlerse bunu görsel emelle değil, hayatlarını kolaylaştırmak hedefiyle tercih etmeliler. Bu bahiste evvel ailelerin bilinçlenmesi gerekiyor. Aileler çocuklarının ellerini ortaya çıkarma, gösterme yoluna giderse uzuv farklılığı normalleşecektir” sözlerini kullandı.
Oyuncak birinci etap
Her çocuğun uzuv farklılığı olan bir oyuncak edinmesi gerektiğini söyleyen Malkav, “bu biçimdelikle çocuklar farklılıklara aşina olarak büyüyecektir. Toplumsallaşma basamağında ve okul hayatında ‘ötekileştirilme, dışlanma, akran zorbalığı’ üzere durumlarla daha az karşılaşacağız. Çocuklardaki hoşluk ve bütünlük algısını değiştirmemiz gerekiyor. Örneğin aileler çocuklarını, bebeklerinin parmakları, elleri kırılsa bile onlarla oynamaya devam etmeleri için teşvik etmeli” dedi. Çocukların içerisinde farklı karakterlerin bulunduğu kitapları okumasının değerine de değinen Malkav, “Türkiye’de maalesef bu biçimde kitaplar pek yok, çoklukla yurt haricinden çeviri, hudutlu sayıda kitap var. örneğin; kısa kulaklı bir tavşanın kendiyle barışma seyahatini, kısa kulaklarını kabul etme kıssasını anlatan bir kitap var. Bilhassa okul öncesi eğitimde öğretmenlerin yahut ailelerin bu kitapları çocuklarına okuması bilinçlendirme yaratacaktır. bu biçimdelikle çocuklar okula başladıklarında farklı olan arkadaşlarını fazlaca daha çabuk kabul edebilecektir” sözlerini kullandı.
‘hiç bir vakit eksik hissetmedim’
Eşsiz ve kuvvetli Eller aracılığıyla kıssalarını paylaşanların sayısı giderek artıyor. İşte onlardan kimileri:
Öznur Korkmaz: Özel bölümde beyaz yaka çalışanım. Boş vakitlerimde bir buçuk elimle (kendime taktığım lakabım) amigurumi oyuncaklar örüyorum. Her insan farklıdır farklılıklar bize renk katar.
Ceren Candan: Üniversite öğrencisiyim. 20 Kasım 2003 tarihinde sol elimde uzuv farklılığımla dünyaya geldim. Kendimi hiç bir vakit eksik hissetmedim, sadece farklıydım ve beni ben yapan tam olarak buydu. Ancak yetiştiğim etrafın bilinçsizliğimden ötürü güç bir çocukluk geçirdiğimi söyleyebilirim. Kendimi ve bana emanet edilen bu vücudu fazlaca seviyorum.
AHENK BAYAZIT İstanbul – İstanbul’da yaşayan klinik psikolog Eda Malkav, hamileliğinin beşinci ayında kızı Ela’nın dünyaya uzuv farklılığıyla bir arada geleceğini öğrendi. Ela’yı kucağına alır almaz bu mevzuda farkındalık yaratmak için harekete geçen genç anne, ‘engel değil, uzuv farklılığı’ anlayışıyla yola çıktı. Kendisiyle ortak deneyimleri paylaşan anne ve babalarla bir ortaya gelerek işe başlayan Malkav, ‘Eşsiz ve kuvvetli Eller’i kurdu.
‘Bir aile üzere olduk’
Malkav, Milliyet’e yaptığı açıklamada “zaman içinde bir aile üzere olduk. Birbirimizden hayli şey öğrendik, en yakın vakitte dernekleşmek, gereksinim sahibi çocuklarımıza maddi dayanak sağlayabilmek istiyoruz” dedi. Eda Malkav, “Biz çocuklarımızın farklılıklarını saklamalarını istemiyoruz. Tam karşıtı bizim çocuklarımız da görünür olmalı. Kendilerini oldukları üzere tabir etmeli, sevmeliler. Protez kullanmak isterlerse bunu görsel emelle değil, hayatlarını kolaylaştırmak hedefiyle tercih etmeliler. Bu bahiste evvel ailelerin bilinçlenmesi gerekiyor. Aileler çocuklarının ellerini ortaya çıkarma, gösterme yoluna giderse uzuv farklılığı normalleşecektir” sözlerini kullandı.
Oyuncak birinci etap
Her çocuğun uzuv farklılığı olan bir oyuncak edinmesi gerektiğini söyleyen Malkav, “bu biçimdelikle çocuklar farklılıklara aşina olarak büyüyecektir. Toplumsallaşma basamağında ve okul hayatında ‘ötekileştirilme, dışlanma, akran zorbalığı’ üzere durumlarla daha az karşılaşacağız. Çocuklardaki hoşluk ve bütünlük algısını değiştirmemiz gerekiyor. Örneğin aileler çocuklarını, bebeklerinin parmakları, elleri kırılsa bile onlarla oynamaya devam etmeleri için teşvik etmeli” dedi. Çocukların içerisinde farklı karakterlerin bulunduğu kitapları okumasının değerine de değinen Malkav, “Türkiye’de maalesef bu biçimde kitaplar pek yok, çoklukla yurt haricinden çeviri, hudutlu sayıda kitap var. örneğin; kısa kulaklı bir tavşanın kendiyle barışma seyahatini, kısa kulaklarını kabul etme kıssasını anlatan bir kitap var. Bilhassa okul öncesi eğitimde öğretmenlerin yahut ailelerin bu kitapları çocuklarına okuması bilinçlendirme yaratacaktır. bu biçimdelikle çocuklar okula başladıklarında farklı olan arkadaşlarını fazlaca daha çabuk kabul edebilecektir” sözlerini kullandı.
‘hiç bir vakit eksik hissetmedim’
Eşsiz ve kuvvetli Eller aracılığıyla kıssalarını paylaşanların sayısı giderek artıyor. İşte onlardan kimileri:
Öznur Korkmaz: Özel bölümde beyaz yaka çalışanım. Boş vakitlerimde bir buçuk elimle (kendime taktığım lakabım) amigurumi oyuncaklar örüyorum. Her insan farklıdır farklılıklar bize renk katar.
Ceren Candan: Üniversite öğrencisiyim. 20 Kasım 2003 tarihinde sol elimde uzuv farklılığımla dünyaya geldim. Kendimi hiç bir vakit eksik hissetmedim, sadece farklıydım ve beni ben yapan tam olarak buydu. Ancak yetiştiğim etrafın bilinçsizliğimden ötürü güç bir çocukluk geçirdiğimi söyleyebilirim. Kendimi ve bana emanet edilen bu vücudu fazlaca seviyorum.