Göl ve derelerde ‘61 yıllık’ kirlilik!
Mert İnan – Birfazlaca su kaynağı mikroplastikler niçiniyle her geçen gün kirlenirken, ekosistemin de istikrarı bozulmaya devam ediyor. Denetimsiz bir biçimde artış gösteren mikroplastik kirliliğinden en epey nasbini alan ülkelerin başında Türkiye gelirken, bu alana yapılan değerli bir bilimsel projenin ön sonuçları belirtildi.
Mikroplastik kirlilik
TÜBİTAK tarafınca desteklenen ve 11 bilim insanın yürüttüğü “Tatlısu Ekosistemlerinde Mikroplastiklerin Çok Taraflı Kıymetlendirilmesi: Susurluk Havzası Ön neticeleri” başlıklı araştırmada Bursa’nın Karacabey ilçesinde Kocaçay ve Nilüfer dereleri ile Uluabat Gölü’nden toplanan mikroplastiklerin hal, boyut ve menşeine bakılırsa sınıflandırılması yapılırken, Uluabat Gölü’nden alınan örneklerde, mikroplastik kirlilik yükünün 1960 yılına kadar uzandığı anlaşıldı. Etraf Sıhhati Uzmanı Prof. Dr. Dava Nihan Tavşanoğlu öncülüğünde yürütülen araştırmanın tatlı su kaynaklarında mikroplastik kirliliğine yönelik gerçekleştirilen birinci çalışma olduğunun altı çizildi. Ön bulgulara nazaran örnekleme alanında tespit edilen mikroplastiklerin büyük bir çoğunluğunun bilhassa 5 mm’den küçük endüstriyel ve evsel atık kaynaklı olduğu bilinen fiber tipinde olduğu tespit edildi.
‘Doğrudan ilişkili’
Mikroplastikler üzerinden izole edilen bakteriler incelendiğinde ise ağır bir koloni oluşumu tespit edildi.
Uluabat Gölü’nden alınan karot örneklerinin yaşlandırılması kararı 1960 yılına kadar olan bir geçmişe gidildiği vurgulanan araştırmada, “Susurluk alt havzasında yer alan Kocaçay, Nilüfer ve Uluabat gölleri farklı başka incelendiğinde elde edilen ön sonuçlara nazaran mikroplastik yükünün insan faaliyetleriyle direkt alakalı olduğu barizdir. Bilhassa bir sanayi kenti olan Bursa’nın organize sanayi bölgesinden geçen Nilüfer çayında mikroplastik yükünün çok fazla olduğu görülmektedir. Öte yandan 1998 yılından itibaren bir RAMSAR alanı olan Uluabat gölünde ise mikroplastik yükünün müdafaa statüsünden kaynaklı olarak daha az olduğu tespit edilmiştir” detaylarıne yer verildi.
‘Kirlilik çok yüksek’
Nilüfer Nehri’nde önemli kirlilik yükü olduğunu lisana araştırmanın yürütücüsü Etraf Sıhhati Uzmanı Prof. Dr. Dava Nihan Tavşanoğlu ise bilhassa Nilüfer Nehri’nin önemli kirlilik yükü altında olduğuna dikkat çekerek şunları anlattı: “Nilüfer artık içme suyu standartlarında olmadığı üzere, kirlilik düzeyi pek yüksek. Ziraî sulama ise ırmağın kıyısında hayatını sürdüren kimi köylüler tarafınca yapılmakta. Ayrıntılı sonuçlar yıl sonuna gerçek ortaya çıkacaktır. Lakin ön sonuçlara baktığımızda bile mikroplastik yükünün bilhassa Nilüfer’de çok yüksek olduğu ve bu su kaynağına hayli fazla kirlilik yükü geldiğini gösteriyor. Daha da değerlisi birtakım kirlilik parametrelerinde kullanması yasaklanan tarım ilacı DDT varlığı da tespit ettik.
Uluabat Gölü’ndeki mikroplastik kirliliğinin mazisi ise 1960 yılına kadar uzanıyor. Uluabat için pak diyemeyiz lakin hayli kirli demek de hakikat olmaz. Gölün fazlaca kirli hale gelmemesinde RAMSAR tesirini görüyoruz. Susurluk’tan gelen Kocaçay Nilüfer Irmağı ile birleşip Marmara Denizi’nde dökülüyor. Yani hem Susurluk, hem Nilüfer’den gelen kirlilik Marmara denizine ulaşıyor.”
Mert İnan – Birfazlaca su kaynağı mikroplastikler niçiniyle her geçen gün kirlenirken, ekosistemin de istikrarı bozulmaya devam ediyor. Denetimsiz bir biçimde artış gösteren mikroplastik kirliliğinden en epey nasbini alan ülkelerin başında Türkiye gelirken, bu alana yapılan değerli bir bilimsel projenin ön sonuçları belirtildi.
Mikroplastik kirlilik
TÜBİTAK tarafınca desteklenen ve 11 bilim insanın yürüttüğü “Tatlısu Ekosistemlerinde Mikroplastiklerin Çok Taraflı Kıymetlendirilmesi: Susurluk Havzası Ön neticeleri” başlıklı araştırmada Bursa’nın Karacabey ilçesinde Kocaçay ve Nilüfer dereleri ile Uluabat Gölü’nden toplanan mikroplastiklerin hal, boyut ve menşeine bakılırsa sınıflandırılması yapılırken, Uluabat Gölü’nden alınan örneklerde, mikroplastik kirlilik yükünün 1960 yılına kadar uzandığı anlaşıldı. Etraf Sıhhati Uzmanı Prof. Dr. Dava Nihan Tavşanoğlu öncülüğünde yürütülen araştırmanın tatlı su kaynaklarında mikroplastik kirliliğine yönelik gerçekleştirilen birinci çalışma olduğunun altı çizildi. Ön bulgulara nazaran örnekleme alanında tespit edilen mikroplastiklerin büyük bir çoğunluğunun bilhassa 5 mm’den küçük endüstriyel ve evsel atık kaynaklı olduğu bilinen fiber tipinde olduğu tespit edildi.
‘Doğrudan ilişkili’
Mikroplastikler üzerinden izole edilen bakteriler incelendiğinde ise ağır bir koloni oluşumu tespit edildi.
Uluabat Gölü’nden alınan karot örneklerinin yaşlandırılması kararı 1960 yılına kadar olan bir geçmişe gidildiği vurgulanan araştırmada, “Susurluk alt havzasında yer alan Kocaçay, Nilüfer ve Uluabat gölleri farklı başka incelendiğinde elde edilen ön sonuçlara nazaran mikroplastik yükünün insan faaliyetleriyle direkt alakalı olduğu barizdir. Bilhassa bir sanayi kenti olan Bursa’nın organize sanayi bölgesinden geçen Nilüfer çayında mikroplastik yükünün çok fazla olduğu görülmektedir. Öte yandan 1998 yılından itibaren bir RAMSAR alanı olan Uluabat gölünde ise mikroplastik yükünün müdafaa statüsünden kaynaklı olarak daha az olduğu tespit edilmiştir” detaylarıne yer verildi.
‘Kirlilik çok yüksek’
Nilüfer Nehri’nde önemli kirlilik yükü olduğunu lisana araştırmanın yürütücüsü Etraf Sıhhati Uzmanı Prof. Dr. Dava Nihan Tavşanoğlu ise bilhassa Nilüfer Nehri’nin önemli kirlilik yükü altında olduğuna dikkat çekerek şunları anlattı: “Nilüfer artık içme suyu standartlarında olmadığı üzere, kirlilik düzeyi pek yüksek. Ziraî sulama ise ırmağın kıyısında hayatını sürdüren kimi köylüler tarafınca yapılmakta. Ayrıntılı sonuçlar yıl sonuna gerçek ortaya çıkacaktır. Lakin ön sonuçlara baktığımızda bile mikroplastik yükünün bilhassa Nilüfer’de çok yüksek olduğu ve bu su kaynağına hayli fazla kirlilik yükü geldiğini gösteriyor. Daha da değerlisi birtakım kirlilik parametrelerinde kullanması yasaklanan tarım ilacı DDT varlığı da tespit ettik.
Uluabat Gölü’ndeki mikroplastik kirliliğinin mazisi ise 1960 yılına kadar uzanıyor. Uluabat için pak diyemeyiz lakin hayli kirli demek de hakikat olmaz. Gölün fazlaca kirli hale gelmemesinde RAMSAR tesirini görüyoruz. Susurluk’tan gelen Kocaçay Nilüfer Irmağı ile birleşip Marmara Denizi’nde dökülüyor. Yani hem Susurluk, hem Nilüfer’den gelen kirlilik Marmara denizine ulaşıyor.”