‘Gözümde canlanır koskoca mazi’
AYŞE ÖZDEMİR – SERCAN KISMET – Bir vakit içinder Zeki Müren, Gönül Müellif, Muazzez Abacı, Emel Sayın, Bülent Ersoy ve daha kaç assolistlerle takımlarındaki sanatkarların isimleri ışıl ışıl parlardı gazinoların neon lambalarının içinde… Gazinolar, büyük takımlar yapardı her biri birkaç ay süren programları için. Sahne sırası uvertür müzikçiden başlayıp assoliste gerçek sıralanırdı. Uvertür müzikçiler, oryantal, komedyen, pop müzikçisi, türkücü, solist altı derken müşterilerin karşısına en son güçlü Türk Sanat Müziği repertuvarıyla assolistler çıkardı. Gazinoların önlerindeki neonlu lambalarda, gazete ilanlarında ve sahneye çıkışta da tıpkı sıra takip edilirdi. kimi vakit sıra hengameleri yaşandığı da magazin sayfalarına yansırdı. Assolistler, kuvvetli takımlarıyla da yarışırdı, ayrıyeten bir de masa problemi vardı. “Masası var onun” denilirdi, müzikçileri her vakit dinlemeye gelen hayranları kastedilerek. Çarşamba günleri gazinolarda bayanlar matinesi olurdu. Mahalleden bahis komşu süslenip püslenip, pikniğe masraf üzere hazırladıkları kuru köftelerle, dolmalarla, böreklerle çöreklerle bayanlar matinesine giderdi. Gazinoda sevdikleri sanatkarlarla göz göze, nefes nefese müzikler dinler, çıkarken de mümkünse imzalı fotoğraflarını alırlardı. Pazar günü de olağan matine olurdu. Ekseriyetle pazartesi günleri kapalı olan gazinolar, başka gecelerde başta İstanbul olmak üzere büyük kentleri cümbüşe doyururdu.
Birer birer veda
Taksim’deki Büyük Maksim Gazinosu, İstanbul’un simgelerinden bir tanesiydi. Ayrıyeten Caddebostan Maksim, Bebek Belediye Gazinosu, Taksim Belediye Gasinosu, Aksaray’daki Lunapank, Çakıl ve Gar gazinoları, Tepebaşı Gazinosu dalın birinci sınıf mekânlarıydı. “Gazinocular Kralı” olarak bilinen Maksim’lerin sahibi Fahrettin Aslan da gazino külçeşidinin oluşmasında en kıymetli isimdi. Çok sayıda ikinci ve üçüncü sınıf gazinolar da cümbüşün adresleriydi. Yalnızca İstanbul’da da değil Ankara, İzmir ve Bursa’daki gazinolarda da ünlü müzikçiler sahneye çıkardı. Lakin 1980’li senelerda televizyonun yaygınlaşması, 1990’lardan itibaren özel TV kanallarının açılması gazinoların kapısına birer birer kilit vurulmasına niye oldu. TV ekranında ünlü müzikçileri, komedyenleri bedavadan izleyen beşerler, değerli buldukları gazinolardan uzaklaştı. Bir periyodun sonu da bu biçimde geldi. Gazinoların yerini diğer kuruluşlar alırken Taksim Maksim de 2005’te veda etti ömrüne.
Pandemi yarası
daha sonra öteki süreçler yaşandı. Büyük takımlı gazinoların yerine dar takımlı sahne programlarıyla devam edildi yaşama. 2020 yılındaysa dünyayı tesirine alan koronavirüs salgını, sahne dünyasını da yaraladı. Akabinde aşılar yardımıyla virüsle çabada ara kaydedilirken, bu yıl sahne dünyasının da biraz daha canlandığına tanıklık ediyoruz. olağan olarak başı bir daha İstanbul çekiyor. Bu kıpırdanma, sanatkarlarla göz göze müzik dolu saatler yaşamaya duyulan hasreti de yansıtıyor; eğlenme hazzının TV’nin cam ekranıyla kıyaslanamayacağını da gösteriyor. Geçmişteki gazinolardan farklı olarak cümbüş dünyasının yeni yerlerinde daha kısıtlı takımlar görüyoruz, bir yahut iki solistle, bir oryantalle yapılıyor şimdilerde programlar. Fakat aşikâr ki özlenmiş canlı performanslar, müziğinin hakkını veren bir yahut iki solist dolduruyor İstanbul’un kulüplerini, geç vakitlere kadar sürüyor sahne coşkusu; hayata renkli birer sayfa açılıyor, müziklerin, türkülerin, muhabbetin içinde… Kâfi ki yeni gazinolara, kulüplere de “Aşılarımızı olup” gidelim.
Ünlü seslerden dün ve bugün yorumu
GÖNÜL MÜELLİF: Eski gazino periyoduyla bugünküler kıyaslanamaz. Günay Restaurant’ta ben hariç herkes sahne aldı. yıllar evvel teklif geldi fakat lokanta olduğu için kabul etmedim. Maksim’de 11 kişilik takım olurdu ve assolisttilk evvel komedyen sahneye çıkardı. Birinci devirlerde Müzeyyen Senar, Behiye Aksoy, Zeki Müren üzere büyük isimlerle çalıştım. daha sonra assolist olarak tek başıma program yaptım.
MÜŞERREF AKAY: Gazino dünyasının eski tadı yok. Evvelce sanatı, sesi, yeteneği olmayan bu işi yapamazdı. Artık daha epey magazinsel manzaralarla izleyici çekilmeye çalışıldığını görüyoruz. Bu beni rahatsız ediyor lakin alışılmış bir canlılık olmasını da memnuniyetle karşılıyorum. En değerli sorun, hak etmeyen insanların sahneye çıkması.Sadece fiziğe değil, sese ve müzik yeteneğine de kıymet verilmeli. Zira müzik her şeydilk evvel bir ruhtur, fiziki imaj değildir.”
COŞKUN SABAH: Bölüme yıllarımı verdim. Eski gazinolarda tekraren sahne aldım. Artık eski gazinolara hasret diyerek, iki kişi sahneye çıkıyor. Evvelden 28 – 29 kişilik bir fasıl kümesiyle gece başlardı. daha sonra uvertürler birkaç müzik seslendirirdi. Devamında Türk Halk Müziği’nde Belkıs Akkale, Bedia Akartürk ve Ümit Tokcan üzere isimler seyirci karşısına çıkardı. daha sonra program Türk yavaşça Müziği müzikleri seslendiren Nükhet Duru üzere isimlerle devam ederdi. Akabinde Ahmet Özhan, Faruk Tınaz ve Vahdet Vural üzere isimlerin yer aldığı Türk Sanat Müziği’nden müzikçiler sahneye çıkardı. Nesrin Topkapı, Seher Şeniz ve Prenses Banu üzere oryantaller olurdu. daha sonrasında ise Müjdat Gezen ve Ateşböceği Ercan üzere isimlerin ortalarında bulunduğu komedyenler seyirci karşısına çıkardı. Son olarak asolist ile gece biterdi. Artık bunların hiç biri yok.
MUSTAFA KESER: Dünya değişti, müzik ve cümbüş anlayışı da değişti. Evvelce öyleydi artık bu biçimde… Eleştirilecek bir şey yok, bence günümüzün gerçeği bu. Artık ben de assolist olarak haftada 3 – 4 gün konser veriyorum. Saat 24.00’e kadar program yapıyorum, istekleri okuyorum. Bendilk evvel de bir öbür kişi sahneye çıkıyor. Sevenlerimiz beni beklerken o sırada sahnede olan arkadaşımızı dinliyorlar. İki yıllık pandemi sürecinden daha sonra sevenlerimizde bir hasretlik olduğunu da görüyorum, karşılıklı özlemişiz birbirimizi.
SEREN SERENGİL: Şu anda eski gazino kültürü yok. Saat 00.00’da müziği bitirme kuralı olduğu için eskiye dönmek epeyce güç. Bir de Maksim üzere büyük alanlı yerler olması gerekiyor. İstanbul’da yalnızca iki gazino var. Başkaları gece kulübü. Assolistler de gece kulüplerinde sahneye çıkmaz. Ben de çıkmıyorum. Bir de yeni gazino sahipleri, eski gazino külçeşidini bilen isimlerle çalışmalı… Ayrıyeten günümüzün gazinoları haftada yalnızca 2 – 3 gün açılıyor. halbuki biz evvelce süresiz iki ay sahne alırdık. Ancak olağan ki buna da şükür.
LERZAN KEYİFLİ: Eski gazino kültüründe epey kalabalık takımlarla programlar yapılıyordu. Evvelden isim yapmış fakat sesi olmayanlar, geçmişin hatrına artık sahniçin ekmek yiyorlar. O periyot tanınan olan herkes sahneye çıkmış, O makus sesler şu anda piyasaya yeni çıksalar, hiç bir bahtları olmazdı.
SERKAN KAYA: Biz uzun müddettir gazino külçeşidini ayakta tutmaya çalışıyoruz. Cahide üzere yerlerde gazino külçeşidini dinamik hale getiriyoruz. Her konseptin yeri farklı. Çağdaş gazino kültürü için elimden gelen her takviyesi veriyorum. Pandemiye karşı da işletmelerimiz kurallara dikkat ediyor.
‘Halkımız kaliteli eğlenmeyi hak ediyor’
İstanbul Maslak’taki Yeni Gazino, Türkiye’nin en yeni gazinosu sahiden de… Açıldıktan daha sonra pandemi niçiniyle orta verdiği hizmetine, Ekim 2021’den bu yana ünlü sanatkarlarla ve 100’e yakın çalışanıyla devam ediyor. Biri inşaat, başkası mobilya dalından olan Yeni Gazino’nun sahiplerinden Ahmet Şentürk, her hususta kaliteye ehemmiyet verdiklerini söylemiş oldu. Ahmet Şentürk, ekonomik yürek örneği vererek bu biçimde büyük bir yatırım yapmalarının sebebini ve Yeni Gazino’nun özelliklerini şöyleki anlattı:
“Biz teşebbüsçü insanlarız. Gözümüzü budaktan sakınmayarak büyük yatırımlar yapıyoruz. Halkımızın da en kaliteli biçimde eğlenmeyi hak ettiğini düşünüyoruz. Bu niçinle sahnemizde ünlü sesleri ağırlamanın yanı sıra geçmişteki gazinoların tersine mönümüze de fazlaca ehemmiyet veriyoruz. Mutfağımızda en kaliteli eserleri kullanıyoruz. Yurt haricinde eğitim görmüş olan aşçımız, memleketler arası tecrübeye sahip. Hem müzikte hem lezzette epey iddialıyız. Yeni bir gazino kültürüyle genç nesillere da hitap ediyoruz. Yüksek tavanlı, ferah, çağdaş bir mimariye, aralı yerleşim planına sahip salonumuz ve sahnemizle de kalite anlayışımızı yansıtıyoruz. Yeni Gazino konseptini yazın da Ege’ye taşımayı planlıyoruz.” Çarşamba, cuma ve cumartesi geceleri açık olan Yeni Gazino’da program yapanlar içinde Hülya Avşar, Selami Şahin, Erol Evgin, Aşkın Parıltı Yengi, Linet, Serdar Ortaç, Ebru Yaşar, Derya Bedavacı, Yonca Lodi, Merve Özbey yer alıyor, oryantal Nebahat de dans gösterisi sunuyor. Karlı bir İstanbul gecesinde dolu gördüğümüz salonda, yanlarında bir erkek olmadan bayanların küme olarak programı izlemeye geldiğine de şahit oluyoruz. Akabinde diğer gecelerde de bayanların hemcinsleri olan birkaç arkadaşlarıyla yere geldiğini öğreniyoruz. Bu da değişen, yeni gazinoculuğun bir örneği oluyor.
AYŞE ÖZDEMİR – SERCAN KISMET – Bir vakit içinder Zeki Müren, Gönül Müellif, Muazzez Abacı, Emel Sayın, Bülent Ersoy ve daha kaç assolistlerle takımlarındaki sanatkarların isimleri ışıl ışıl parlardı gazinoların neon lambalarının içinde… Gazinolar, büyük takımlar yapardı her biri birkaç ay süren programları için. Sahne sırası uvertür müzikçiden başlayıp assoliste gerçek sıralanırdı. Uvertür müzikçiler, oryantal, komedyen, pop müzikçisi, türkücü, solist altı derken müşterilerin karşısına en son güçlü Türk Sanat Müziği repertuvarıyla assolistler çıkardı. Gazinoların önlerindeki neonlu lambalarda, gazete ilanlarında ve sahneye çıkışta da tıpkı sıra takip edilirdi. kimi vakit sıra hengameleri yaşandığı da magazin sayfalarına yansırdı. Assolistler, kuvvetli takımlarıyla da yarışırdı, ayrıyeten bir de masa problemi vardı. “Masası var onun” denilirdi, müzikçileri her vakit dinlemeye gelen hayranları kastedilerek. Çarşamba günleri gazinolarda bayanlar matinesi olurdu. Mahalleden bahis komşu süslenip püslenip, pikniğe masraf üzere hazırladıkları kuru köftelerle, dolmalarla, böreklerle çöreklerle bayanlar matinesine giderdi. Gazinoda sevdikleri sanatkarlarla göz göze, nefes nefese müzikler dinler, çıkarken de mümkünse imzalı fotoğraflarını alırlardı. Pazar günü de olağan matine olurdu. Ekseriyetle pazartesi günleri kapalı olan gazinolar, başka gecelerde başta İstanbul olmak üzere büyük kentleri cümbüşe doyururdu.
Birer birer veda
Taksim’deki Büyük Maksim Gazinosu, İstanbul’un simgelerinden bir tanesiydi. Ayrıyeten Caddebostan Maksim, Bebek Belediye Gazinosu, Taksim Belediye Gasinosu, Aksaray’daki Lunapank, Çakıl ve Gar gazinoları, Tepebaşı Gazinosu dalın birinci sınıf mekânlarıydı. “Gazinocular Kralı” olarak bilinen Maksim’lerin sahibi Fahrettin Aslan da gazino külçeşidinin oluşmasında en kıymetli isimdi. Çok sayıda ikinci ve üçüncü sınıf gazinolar da cümbüşün adresleriydi. Yalnızca İstanbul’da da değil Ankara, İzmir ve Bursa’daki gazinolarda da ünlü müzikçiler sahneye çıkardı. Lakin 1980’li senelerda televizyonun yaygınlaşması, 1990’lardan itibaren özel TV kanallarının açılması gazinoların kapısına birer birer kilit vurulmasına niye oldu. TV ekranında ünlü müzikçileri, komedyenleri bedavadan izleyen beşerler, değerli buldukları gazinolardan uzaklaştı. Bir periyodun sonu da bu biçimde geldi. Gazinoların yerini diğer kuruluşlar alırken Taksim Maksim de 2005’te veda etti ömrüne.
Pandemi yarası
daha sonra öteki süreçler yaşandı. Büyük takımlı gazinoların yerine dar takımlı sahne programlarıyla devam edildi yaşama. 2020 yılındaysa dünyayı tesirine alan koronavirüs salgını, sahne dünyasını da yaraladı. Akabinde aşılar yardımıyla virüsle çabada ara kaydedilirken, bu yıl sahne dünyasının da biraz daha canlandığına tanıklık ediyoruz. olağan olarak başı bir daha İstanbul çekiyor. Bu kıpırdanma, sanatkarlarla göz göze müzik dolu saatler yaşamaya duyulan hasreti de yansıtıyor; eğlenme hazzının TV’nin cam ekranıyla kıyaslanamayacağını da gösteriyor. Geçmişteki gazinolardan farklı olarak cümbüş dünyasının yeni yerlerinde daha kısıtlı takımlar görüyoruz, bir yahut iki solistle, bir oryantalle yapılıyor şimdilerde programlar. Fakat aşikâr ki özlenmiş canlı performanslar, müziğinin hakkını veren bir yahut iki solist dolduruyor İstanbul’un kulüplerini, geç vakitlere kadar sürüyor sahne coşkusu; hayata renkli birer sayfa açılıyor, müziklerin, türkülerin, muhabbetin içinde… Kâfi ki yeni gazinolara, kulüplere de “Aşılarımızı olup” gidelim.
Ünlü seslerden dün ve bugün yorumu
GÖNÜL MÜELLİF: Eski gazino periyoduyla bugünküler kıyaslanamaz. Günay Restaurant’ta ben hariç herkes sahne aldı. yıllar evvel teklif geldi fakat lokanta olduğu için kabul etmedim. Maksim’de 11 kişilik takım olurdu ve assolisttilk evvel komedyen sahneye çıkardı. Birinci devirlerde Müzeyyen Senar, Behiye Aksoy, Zeki Müren üzere büyük isimlerle çalıştım. daha sonra assolist olarak tek başıma program yaptım.
MÜŞERREF AKAY: Gazino dünyasının eski tadı yok. Evvelce sanatı, sesi, yeteneği olmayan bu işi yapamazdı. Artık daha epey magazinsel manzaralarla izleyici çekilmeye çalışıldığını görüyoruz. Bu beni rahatsız ediyor lakin alışılmış bir canlılık olmasını da memnuniyetle karşılıyorum. En değerli sorun, hak etmeyen insanların sahneye çıkması.Sadece fiziğe değil, sese ve müzik yeteneğine de kıymet verilmeli. Zira müzik her şeydilk evvel bir ruhtur, fiziki imaj değildir.”
COŞKUN SABAH: Bölüme yıllarımı verdim. Eski gazinolarda tekraren sahne aldım. Artık eski gazinolara hasret diyerek, iki kişi sahneye çıkıyor. Evvelden 28 – 29 kişilik bir fasıl kümesiyle gece başlardı. daha sonra uvertürler birkaç müzik seslendirirdi. Devamında Türk Halk Müziği’nde Belkıs Akkale, Bedia Akartürk ve Ümit Tokcan üzere isimler seyirci karşısına çıkardı. daha sonra program Türk yavaşça Müziği müzikleri seslendiren Nükhet Duru üzere isimlerle devam ederdi. Akabinde Ahmet Özhan, Faruk Tınaz ve Vahdet Vural üzere isimlerin yer aldığı Türk Sanat Müziği’nden müzikçiler sahneye çıkardı. Nesrin Topkapı, Seher Şeniz ve Prenses Banu üzere oryantaller olurdu. daha sonrasında ise Müjdat Gezen ve Ateşböceği Ercan üzere isimlerin ortalarında bulunduğu komedyenler seyirci karşısına çıkardı. Son olarak asolist ile gece biterdi. Artık bunların hiç biri yok.
MUSTAFA KESER: Dünya değişti, müzik ve cümbüş anlayışı da değişti. Evvelce öyleydi artık bu biçimde… Eleştirilecek bir şey yok, bence günümüzün gerçeği bu. Artık ben de assolist olarak haftada 3 – 4 gün konser veriyorum. Saat 24.00’e kadar program yapıyorum, istekleri okuyorum. Bendilk evvel de bir öbür kişi sahneye çıkıyor. Sevenlerimiz beni beklerken o sırada sahnede olan arkadaşımızı dinliyorlar. İki yıllık pandemi sürecinden daha sonra sevenlerimizde bir hasretlik olduğunu da görüyorum, karşılıklı özlemişiz birbirimizi.
SEREN SERENGİL: Şu anda eski gazino kültürü yok. Saat 00.00’da müziği bitirme kuralı olduğu için eskiye dönmek epeyce güç. Bir de Maksim üzere büyük alanlı yerler olması gerekiyor. İstanbul’da yalnızca iki gazino var. Başkaları gece kulübü. Assolistler de gece kulüplerinde sahneye çıkmaz. Ben de çıkmıyorum. Bir de yeni gazino sahipleri, eski gazino külçeşidini bilen isimlerle çalışmalı… Ayrıyeten günümüzün gazinoları haftada yalnızca 2 – 3 gün açılıyor. halbuki biz evvelce süresiz iki ay sahne alırdık. Ancak olağan ki buna da şükür.
LERZAN KEYİFLİ: Eski gazino kültüründe epey kalabalık takımlarla programlar yapılıyordu. Evvelden isim yapmış fakat sesi olmayanlar, geçmişin hatrına artık sahniçin ekmek yiyorlar. O periyot tanınan olan herkes sahneye çıkmış, O makus sesler şu anda piyasaya yeni çıksalar, hiç bir bahtları olmazdı.
SERKAN KAYA: Biz uzun müddettir gazino külçeşidini ayakta tutmaya çalışıyoruz. Cahide üzere yerlerde gazino külçeşidini dinamik hale getiriyoruz. Her konseptin yeri farklı. Çağdaş gazino kültürü için elimden gelen her takviyesi veriyorum. Pandemiye karşı da işletmelerimiz kurallara dikkat ediyor.
‘Halkımız kaliteli eğlenmeyi hak ediyor’
İstanbul Maslak’taki Yeni Gazino, Türkiye’nin en yeni gazinosu sahiden de… Açıldıktan daha sonra pandemi niçiniyle orta verdiği hizmetine, Ekim 2021’den bu yana ünlü sanatkarlarla ve 100’e yakın çalışanıyla devam ediyor. Biri inşaat, başkası mobilya dalından olan Yeni Gazino’nun sahiplerinden Ahmet Şentürk, her hususta kaliteye ehemmiyet verdiklerini söylemiş oldu. Ahmet Şentürk, ekonomik yürek örneği vererek bu biçimde büyük bir yatırım yapmalarının sebebini ve Yeni Gazino’nun özelliklerini şöyleki anlattı:
“Biz teşebbüsçü insanlarız. Gözümüzü budaktan sakınmayarak büyük yatırımlar yapıyoruz. Halkımızın da en kaliteli biçimde eğlenmeyi hak ettiğini düşünüyoruz. Bu niçinle sahnemizde ünlü sesleri ağırlamanın yanı sıra geçmişteki gazinoların tersine mönümüze de fazlaca ehemmiyet veriyoruz. Mutfağımızda en kaliteli eserleri kullanıyoruz. Yurt haricinde eğitim görmüş olan aşçımız, memleketler arası tecrübeye sahip. Hem müzikte hem lezzette epey iddialıyız. Yeni bir gazino kültürüyle genç nesillere da hitap ediyoruz. Yüksek tavanlı, ferah, çağdaş bir mimariye, aralı yerleşim planına sahip salonumuz ve sahnemizle de kalite anlayışımızı yansıtıyoruz. Yeni Gazino konseptini yazın da Ege’ye taşımayı planlıyoruz.” Çarşamba, cuma ve cumartesi geceleri açık olan Yeni Gazino’da program yapanlar içinde Hülya Avşar, Selami Şahin, Erol Evgin, Aşkın Parıltı Yengi, Linet, Serdar Ortaç, Ebru Yaşar, Derya Bedavacı, Yonca Lodi, Merve Özbey yer alıyor, oryantal Nebahat de dans gösterisi sunuyor. Karlı bir İstanbul gecesinde dolu gördüğümüz salonda, yanlarında bir erkek olmadan bayanların küme olarak programı izlemeye geldiğine de şahit oluyoruz. Akabinde diğer gecelerde de bayanların hemcinsleri olan birkaç arkadaşlarıyla yere geldiğini öğreniyoruz. Bu da değişen, yeni gazinoculuğun bir örneği oluyor.