GTA serisinin artık retroda kalan ancak bilhassa benim jenerasyonumun fazlaca beğendiği oyunları bulunuyor. GTA 3, GTA: Vice City ve GTA: San Andreas. Bu üçlüden bilhassa San Andreas periyodunun en düzgün oyunlarından biri. Yenilenen GTA Trilogy: Defitive Edition ise çok karışık hisleri birlikteinde getiriyor. Yenilenmiş grafikler kimi vakit size olağanüstü bir imaj sunarken, birden fazla kere kusurlarla dolu bir oyunla karşılaşıyorsunuz.
Grand Theft Auto: The Trilogy Hakikaten Berbat mü?
Yepyeni sürümleri ele aldığımızda bu üç oyun içinde en epey San Andreas ile vakit geçirdim. bir daha de oyunların PS2 sürümlerinin nasıl olduğunu epey yeterli hatırlıyorum. Grand Theft Auto III benim için kaos demekti. Öykü, bakılırsavler pek umrumda olmadan Claude’u kentte hedefsizce dolaştırıp, oyunun hudutlarını görmeye çalışırdım. Vice City, bu orjinal formül üzerinde fazlaca hoş bir genişlemeydi fakat bir daha de oyunu bitirecek bir sabra sahip değildim. Helikopter nazaranvinde artık oyunu ilerletmekten vazgeçmiştim. Fakat kelam konusu San Andreas olduğunda benim de nostalji damarım kabarmaya başlar. Bu üç oyun içinde oyun sonu ekranını tek gördüğüm imal, en sevdiğim GTA oyunuydu.
olağan olarak az evvel söylemiş olduğim üzere bu klasiklerin bir PS2’de nasıl göründüğünü net hatırlıyorum. Hatta PC üzerinde de nasıl göründüklerini hatırlıyorum. GTA 3 ve Vice City periyodunda açık dünya grafikleriyle ön plana çıkan yapımlardı. San Andreas biraz geride kalıyordu lakin bu açığı dopdolu oyun dünyasıyla kapatıyordu. Şunu unutmamak lazım: o devir biz bu üretimleri düşük çözünürlükte oynuyorduk ve bu düşük çözünürlük aslında bir epey grafiksel ezayı da gizliyordu. Definitive Edition iş tam bu noktada ezaya düşüyor. Oyunu baştan sona ele almak yerine, orjinal karakter tasarımı ve oyun dünyası fazlaca daha yüksek bir çözünürlük ile bizlere sunuldu ve bu durum bu biçimdelar gizlenen her şeyi ortaya çıkardı.
Çözünürlük En Büyük Düşünce Olabilir
Çözünürlük düşük düzeyde olduğu ve karakterler ayrıntısız olduğu için onları yapay zekaya emanet ederek yükseltmeye çalışmak doğal olmayan sonuçları da birlikteinde getiriyor. Çok daha yeterli görünmesi emeliyle yola çıkılan karakter bilgileri, kimi vakit eskisinden bile makûs sonuçlarla karşımıza çıkıyor. Hatta oyunu birinci oynadığımda yaptığım birinci şeylerden biri sokakta dolaşan NPC’leri gözlemlemekti. Hepsi epey tuhaf görünüyordu.
Remake ve Remastered içindeki farkı hayli uygun bilen bir oyuncu olduğumu düşünüyorum. Bu oyunların en baştan bir daha yapılması muazzam bir emek istiyor, bunu da anlıyorum. Lakin elimizdeki sonuç yeni ışık efektleri ve daha yüksek çözünürlük olunca beşerler pek de memnun olmuş üzere görünmüyor. Bilhassa fiyat siyaseti niçiniyle oyuncuların niye bu biçimde düşündüğünü de anlayabiliyorum. Zira ben de pek farklı hissetmiyorum.
Çokgenden oluşan karakterler ve onların tuhaf yüz animasyonları günümüzün standartlarının epey gerisinde. örneğin o devir karakter giysilerinin ve bilhassa aksesuarların bir tartısı yoktu. Siz gidip CJ’ye bir saat aldığınızda o aslında koluna çizilirdi. Artık daha yüksek çözünürlük ile adeta dövme yapmış üzere görünüyor. Oyun dünyası kötü görünmüyor lakin karakter modellemeleri farklı oyun çağından olduklarını muhakkak ediyorlar.
bir daha de, tüm görsel tuhaflıklarına ve biraz titrek teknik uygulamalarına karşın, bu oyunlar bir epey kişinin ortaya koyduğu üzere tam bir felaket değil. Buglar kahır yaratsa da sıklıkla, karşılaştığım şeylerin birçok görsel tuhaflıklardı ve bir noktadan daha sonra alıştığımı fark ettim. bir daha de ben oyunun inceleme sürümünü oynadım ve bu oyuna çok yüksek fiyat ödeyen insanların niye şikayet ettiğini de epey düzgün anlıyorum.
Bu oyunların piyasaya çıktıklarında hayli eğlenceli yapımlardı ve artık eğlenceliler. Vice City ve San Andres bilhassa diyalog yazımı ve kıssa anlatımı tarafında bugün bile uygun işler. Hatta günümüz oyunlarından hayli daha ayrıntılı yazılan diyaloglara sahip olduklarını söyleyebilirim. Lakin bu da örneğin Definitive Edition ile gelen bir şey değil. Bu oyunlar esasen uygundu.
Nihayetinde, ne satın aldığınızı bilerek GTA: The Definitive Edition’ı oynamanız sizin için en doğrusu olacaktır. Oyun dünyası fazlaca daha yeterli görünüyor, lakin karakterler için ne kadar eleştirsek az. Animasyonlar hala taş bölümünden kalma, fakat denetimler genel olarak elden geçirilmiş. Her şeyin her vakit harika bulunmasına gereksinim duyuyorsanız, bu biçimde tahminen de Rockstar’ın birtakım şeyleri düzeltmesini beklemeniz lazım.
Grand Theft Auto: The Trilogy Hakikaten Berbat mü?
Yepyeni sürümleri ele aldığımızda bu üç oyun içinde en epey San Andreas ile vakit geçirdim. bir daha de oyunların PS2 sürümlerinin nasıl olduğunu epey yeterli hatırlıyorum. Grand Theft Auto III benim için kaos demekti. Öykü, bakılırsavler pek umrumda olmadan Claude’u kentte hedefsizce dolaştırıp, oyunun hudutlarını görmeye çalışırdım. Vice City, bu orjinal formül üzerinde fazlaca hoş bir genişlemeydi fakat bir daha de oyunu bitirecek bir sabra sahip değildim. Helikopter nazaranvinde artık oyunu ilerletmekten vazgeçmiştim. Fakat kelam konusu San Andreas olduğunda benim de nostalji damarım kabarmaya başlar. Bu üç oyun içinde oyun sonu ekranını tek gördüğüm imal, en sevdiğim GTA oyunuydu.
olağan olarak az evvel söylemiş olduğim üzere bu klasiklerin bir PS2’de nasıl göründüğünü net hatırlıyorum. Hatta PC üzerinde de nasıl göründüklerini hatırlıyorum. GTA 3 ve Vice City periyodunda açık dünya grafikleriyle ön plana çıkan yapımlardı. San Andreas biraz geride kalıyordu lakin bu açığı dopdolu oyun dünyasıyla kapatıyordu. Şunu unutmamak lazım: o devir biz bu üretimleri düşük çözünürlükte oynuyorduk ve bu düşük çözünürlük aslında bir epey grafiksel ezayı da gizliyordu. Definitive Edition iş tam bu noktada ezaya düşüyor. Oyunu baştan sona ele almak yerine, orjinal karakter tasarımı ve oyun dünyası fazlaca daha yüksek bir çözünürlük ile bizlere sunuldu ve bu durum bu biçimdelar gizlenen her şeyi ortaya çıkardı.
Çözünürlük En Büyük Düşünce Olabilir
Çözünürlük düşük düzeyde olduğu ve karakterler ayrıntısız olduğu için onları yapay zekaya emanet ederek yükseltmeye çalışmak doğal olmayan sonuçları da birlikteinde getiriyor. Çok daha yeterli görünmesi emeliyle yola çıkılan karakter bilgileri, kimi vakit eskisinden bile makûs sonuçlarla karşımıza çıkıyor. Hatta oyunu birinci oynadığımda yaptığım birinci şeylerden biri sokakta dolaşan NPC’leri gözlemlemekti. Hepsi epey tuhaf görünüyordu.
Remake ve Remastered içindeki farkı hayli uygun bilen bir oyuncu olduğumu düşünüyorum. Bu oyunların en baştan bir daha yapılması muazzam bir emek istiyor, bunu da anlıyorum. Lakin elimizdeki sonuç yeni ışık efektleri ve daha yüksek çözünürlük olunca beşerler pek de memnun olmuş üzere görünmüyor. Bilhassa fiyat siyaseti niçiniyle oyuncuların niye bu biçimde düşündüğünü de anlayabiliyorum. Zira ben de pek farklı hissetmiyorum.
Çokgenden oluşan karakterler ve onların tuhaf yüz animasyonları günümüzün standartlarının epey gerisinde. örneğin o devir karakter giysilerinin ve bilhassa aksesuarların bir tartısı yoktu. Siz gidip CJ’ye bir saat aldığınızda o aslında koluna çizilirdi. Artık daha yüksek çözünürlük ile adeta dövme yapmış üzere görünüyor. Oyun dünyası kötü görünmüyor lakin karakter modellemeleri farklı oyun çağından olduklarını muhakkak ediyorlar.
bir daha de, tüm görsel tuhaflıklarına ve biraz titrek teknik uygulamalarına karşın, bu oyunlar bir epey kişinin ortaya koyduğu üzere tam bir felaket değil. Buglar kahır yaratsa da sıklıkla, karşılaştığım şeylerin birçok görsel tuhaflıklardı ve bir noktadan daha sonra alıştığımı fark ettim. bir daha de ben oyunun inceleme sürümünü oynadım ve bu oyuna çok yüksek fiyat ödeyen insanların niye şikayet ettiğini de epey düzgün anlıyorum.
Bu oyunların piyasaya çıktıklarında hayli eğlenceli yapımlardı ve artık eğlenceliler. Vice City ve San Andres bilhassa diyalog yazımı ve kıssa anlatımı tarafında bugün bile uygun işler. Hatta günümüz oyunlarından hayli daha ayrıntılı yazılan diyaloglara sahip olduklarını söyleyebilirim. Lakin bu da örneğin Definitive Edition ile gelen bir şey değil. Bu oyunlar esasen uygundu.
Nihayetinde, ne satın aldığınızı bilerek GTA: The Definitive Edition’ı oynamanız sizin için en doğrusu olacaktır. Oyun dünyası fazlaca daha yeterli görünüyor, lakin karakterler için ne kadar eleştirsek az. Animasyonlar hala taş bölümünden kalma, fakat denetimler genel olarak elden geçirilmiş. Her şeyin her vakit harika bulunmasına gereksinim duyuyorsanız, bu biçimde tahminen de Rockstar’ın birtakım şeyleri düzeltmesini beklemeniz lazım.