‘Kovanlarla bir arada geçmişimiz kül oldu’
GÖKHAN KARAKAŞ – Akdeniz ve Ege bölgesinin kıyı kesitlerinde çıkan orman yangınları, yıkıcı tesirini Bodrum Yarımadası’nın dağ köylerinde yaşayan vatandaşlara daha fazlaca hissettirdi. Bodrum Mazıköy’e bağlı Armutçuk Mahallesi’nde yaşayanlar meskenlerinin yakınına kadar ulaşan yangından canlarını kurtardıkları için kendilerini şanslı sayarken, kızılçam ve sarıçam ağaçlarının altındaki arı kovanlarının alevlere teslim bulunmasına üzülüyor.
150 kovanı yanan, yüz binlerce arısı ölen Enver Kahraman, evvelce az bir alevle başlayan yangının kısa müddet ortasında tüm dağ yamacını kapladığına şahit olduğunu anlattı. Huriye Kahraman ise, “Keçiboynuzu ağaçlarım yanarken içim yandı” dedi.
Zeytin ve keçiboynuzu
Bodrum ile Milas hududunda kalan dağ köyü Mazı’ya bağlı dört mahalleden biri Armutçuk. Sakinliği ve dinginliğiyle bilinen Armutçuk’a günübirlik çeşitlerle gelen vatandaşlar zeytin, portakal ve mandalina bahçeleri kadar keçiboynuzu bahçelerine de ilgi gösteriyordu. Ana geçim kaynağı zeytincilik bulunmasına karşın köy bayanlarının İtalyan ve Alman turistlere yaptığı halılar da Armutçuk’un iktisadını senelerca canlı tutmuştu. Halıcılığın bitmesi üzerine zeytincilik ve keçiboynuzu yetiştirmeye ağırlaşan köylüler, yüksek ağaçların gölgesinde arıcılık yaparak para kazanıyordu. 31 Temmuz öğlen saatlerinde başlayan yangını en epey hisseden Armutçuk sakinlerinden Huriye Kahraman, yaşadıklarını anlattı. Yangının büyüyeceğini ikinci gününde anladıklarını belirten 70 yaşındaki Huriye Kahraman, “Kadınlar olarak halıcılık yapamaz olduk. Zira el sanatlarına ilgi azaldı. Biz de keçiboynuzu ağaçlarımızla avunuyorduk.
Birinci alevler çıktığında tedirginliğimiz başladı. İkinci günün sabahı (1 Ağustos) erkenden bastonumla yola çıktım. Bir saat yürüdüm ve itfaiyecilerin söndürme eforunu izledim ancak tüm keçiboynuzu ağaçlarım küle döndü. İtfaiyeciler beni yaklaştırmadı. Ağaçlarımın yanarken ben acı çektim onlar ağladı ben ağladım. Meskene sıkıntı geldim. Baygınlık geçinmişim, ambulans çağırmışlar. Bu acının tanımı yok. Keçiboynuzu ağaçlarım yanarken içim yandı” dedi.
Armutçuklu Huriye Kahraman, geçim kaynağı olan keçiboynuzu ağaçlarının yanışını yaşla gözlerle izlediğini anlattı.
‘Alevlere teslim oldu’
Ulaşılması güç bir yerde beşerden epey uzakta yetiştirdiği arılarıyla Türkiye’nin en hoş ballarından birini yaptığını söyleyen Enver Karaman ise sarp arazinin söndürme çalışmalarını olumsuz etkilediğini belirtti.
Yangının dumanı köylerine ulaştığı anda aklına arılarının geldiğini belirten 62 yaşındaki Enver Kahraman, “Önce az bir ateş gördüm lakin kısa müddette zirveyi sardı. Ulaşılması güç yükseklikteki kovanlarımı düşündüm. Fakat gidemedim. Sabahı bekledim telaş ortasında. İki gün boyunca yaklaşamadım kovanlarıma. Artık duman tütmeye başladığında dağ yolunu kullanarak gittiğimde olduğum yerde kalakaldım. 150 kovanım ve yüz binlerce arım ölmüştü. Parmaklarımda gezen, bana geçim kaynağı olan ve her birini bir can olarak sevdiğim arılarım alevlere teslim oldu. Çok üzüldüm” dedi.
‘Arılarım hayat demekti’
Yılda üç kere bal peteklerini topladığını ve gerçek çam balı ürettiğini belirten Kahraman, “Yılda iki tona yakın bal üretiyordum. En kaliteli bal yapan arılardı kaybettiklerim. Çam balı hayat demektir bizim için. Köyde kalan birkaç ailenin geçim kaynağı doğal eserler yok oldu.
Artık bunlar geri gelmez. Bu kadar arıyı nasıl toplayayım? Bu kadar kovanı nasıl bulayım? Arı bittiyse bizim için hayat anlamsız kalır. Bu hayvanlar geri gelir mi? Bu kovanlar bir daha bal yapar mı? Geçmişim ve emeğim yok oldu” diye konuştu.
Fotoğraflar: Uğur Can – Milliyet
YARIN: 42 yılın birikimi yangında kül oldu
GÖKHAN KARAKAŞ – Akdeniz ve Ege bölgesinin kıyı kesitlerinde çıkan orman yangınları, yıkıcı tesirini Bodrum Yarımadası’nın dağ köylerinde yaşayan vatandaşlara daha fazlaca hissettirdi. Bodrum Mazıköy’e bağlı Armutçuk Mahallesi’nde yaşayanlar meskenlerinin yakınına kadar ulaşan yangından canlarını kurtardıkları için kendilerini şanslı sayarken, kızılçam ve sarıçam ağaçlarının altındaki arı kovanlarının alevlere teslim bulunmasına üzülüyor.
150 kovanı yanan, yüz binlerce arısı ölen Enver Kahraman, evvelce az bir alevle başlayan yangının kısa müddet ortasında tüm dağ yamacını kapladığına şahit olduğunu anlattı. Huriye Kahraman ise, “Keçiboynuzu ağaçlarım yanarken içim yandı” dedi.
Zeytin ve keçiboynuzu
Bodrum ile Milas hududunda kalan dağ köyü Mazı’ya bağlı dört mahalleden biri Armutçuk. Sakinliği ve dinginliğiyle bilinen Armutçuk’a günübirlik çeşitlerle gelen vatandaşlar zeytin, portakal ve mandalina bahçeleri kadar keçiboynuzu bahçelerine de ilgi gösteriyordu. Ana geçim kaynağı zeytincilik bulunmasına karşın köy bayanlarının İtalyan ve Alman turistlere yaptığı halılar da Armutçuk’un iktisadını senelerca canlı tutmuştu. Halıcılığın bitmesi üzerine zeytincilik ve keçiboynuzu yetiştirmeye ağırlaşan köylüler, yüksek ağaçların gölgesinde arıcılık yaparak para kazanıyordu. 31 Temmuz öğlen saatlerinde başlayan yangını en epey hisseden Armutçuk sakinlerinden Huriye Kahraman, yaşadıklarını anlattı. Yangının büyüyeceğini ikinci gününde anladıklarını belirten 70 yaşındaki Huriye Kahraman, “Kadınlar olarak halıcılık yapamaz olduk. Zira el sanatlarına ilgi azaldı. Biz de keçiboynuzu ağaçlarımızla avunuyorduk.
Birinci alevler çıktığında tedirginliğimiz başladı. İkinci günün sabahı (1 Ağustos) erkenden bastonumla yola çıktım. Bir saat yürüdüm ve itfaiyecilerin söndürme eforunu izledim ancak tüm keçiboynuzu ağaçlarım küle döndü. İtfaiyeciler beni yaklaştırmadı. Ağaçlarımın yanarken ben acı çektim onlar ağladı ben ağladım. Meskene sıkıntı geldim. Baygınlık geçinmişim, ambulans çağırmışlar. Bu acının tanımı yok. Keçiboynuzu ağaçlarım yanarken içim yandı” dedi.
Armutçuklu Huriye Kahraman, geçim kaynağı olan keçiboynuzu ağaçlarının yanışını yaşla gözlerle izlediğini anlattı.
‘Alevlere teslim oldu’
Ulaşılması güç bir yerde beşerden epey uzakta yetiştirdiği arılarıyla Türkiye’nin en hoş ballarından birini yaptığını söyleyen Enver Karaman ise sarp arazinin söndürme çalışmalarını olumsuz etkilediğini belirtti.
Yangının dumanı köylerine ulaştığı anda aklına arılarının geldiğini belirten 62 yaşındaki Enver Kahraman, “Önce az bir ateş gördüm lakin kısa müddette zirveyi sardı. Ulaşılması güç yükseklikteki kovanlarımı düşündüm. Fakat gidemedim. Sabahı bekledim telaş ortasında. İki gün boyunca yaklaşamadım kovanlarıma. Artık duman tütmeye başladığında dağ yolunu kullanarak gittiğimde olduğum yerde kalakaldım. 150 kovanım ve yüz binlerce arım ölmüştü. Parmaklarımda gezen, bana geçim kaynağı olan ve her birini bir can olarak sevdiğim arılarım alevlere teslim oldu. Çok üzüldüm” dedi.
‘Arılarım hayat demekti’
Yılda üç kere bal peteklerini topladığını ve gerçek çam balı ürettiğini belirten Kahraman, “Yılda iki tona yakın bal üretiyordum. En kaliteli bal yapan arılardı kaybettiklerim. Çam balı hayat demektir bizim için. Köyde kalan birkaç ailenin geçim kaynağı doğal eserler yok oldu.
Artık bunlar geri gelmez. Bu kadar arıyı nasıl toplayayım? Bu kadar kovanı nasıl bulayım? Arı bittiyse bizim için hayat anlamsız kalır. Bu hayvanlar geri gelir mi? Bu kovanlar bir daha bal yapar mı? Geçmişim ve emeğim yok oldu” diye konuştu.
Fotoğraflar: Uğur Can – Milliyet
YARIN: 42 yılın birikimi yangında kül oldu