Masal âleminin mimarı
Habil TANGÖREN- “Kendi dünyanı yarat” düsturuyla yola çıkan Tufan Sesigürgil, 2006 yılında temellerini atmaya başladığı dioramasını bugün doruklara çıkarmış durumda.
Ankara’da yaşayan ODTÜ Makine Mühendisliği kısmı mezunu Sesigürgil, el hünerini ve hayal gücünü mühendisliğiyle de birleştirerek ortadan geçen 16 uzun yılda Avrupa’daki benzerleri kadar, hatta birfazlaca açıdan onlardan bile ileriye taşıdığı görkemli bir kurgu meydana getirmiş.
Bir muvaffakiyet hikâyesi
Üniversite, askerlik, evlilik, emeklilik derken bugünlere geliş sürecini Tufan Sesigürgil’den dinleyelim:
“1965 yılında girdiğim ODTÜ Makine Mühendisliği kısmından 1970’te mezun oldum. İş hayatıma 1972 yılında; Layne Bowler Dik Türbin Pompaları şirketinde satış mühendisi olarak başladım. sonrasındasında Üretim Müdürlüğü’ne getirildim.
1974 yılında Türk Traktör ve Ziraat Makinaları A.Ş’ye Metod Mühendisi olarak geçtim. 1978’de de Makine Atölyesi Müdürlüğü’ne tayin edildim.
1979 yılında eşimle birlikte kendimize ilişkin Tuşe Makine Sanayi ve Ticaret şirketini kurduk. Şirket kalıp, aparat ve özel niyetli sürece tezgâhları imalatı üzerinde Ankara Siteler ve Ostim sanayi sitelerinde çalıştı. Türkiye’de birinci sefer epeyce ulusal matkap başlarının ve modüler tip özel amaçlı talaşlı imalat makineleri ve transfer tezgâhlarının üretimini yaptık. 1996 yılında Ankara Organize Sanayi Bölgesinde fabrikamızı tamamlayarak bir aile şirketi olan YEPASAN yedek modül şirketini kurduk ve burada daha epey yurt dışına modül imalatı yaptık.”
“2006 yılında, 36 yıllık ağır bir çalışma hayatından daha sonra emekli olmaya karar verdim ve işi büyük oğlum Hasan’a devrederek 60 yaşımda erken emekliliğe ayrıldım.
Emeklilik sürecinde memnun, huzurlu ve sakin bir ömür için seçtiğim hobi, model trencilik oldu. Verdiğim en isabetli karar da bu oldu diyebilirim. Kurgumun birinci temellerini atmaya başladığım 2006 yılından beri hayatımın en keyifli ve huzurlu vakit içinderını burada, bu dev masal kentinde geçiriyorum.”
Bu harika kurguyu, meskeninin altında garaj olarak planladığı 100 metrekarelik alanda sıfırdan başlayarak ve bir mühendis-mimar titizliğiyle inşa eden Tufan Sesigürgil’in emeklilik günlerinde model tren hobisi, onun için ömür biçimi olmuş. Sesigürgil, her gün işe masraf üzere alt kata iniyor ve bu masal kentinin içine giriyor.
‘Trene binip yola çıkıyorum’
Sesigürgil, diorama başında geçen keyifli saatlerini şu biçimde anlatıyor: “Burası değişik bir dünya. Kurgudaki her figürle birlikte oluyorum. Onlarla sohbet ediyor, yaptıkları işe yardım ediyorum. Ben de onlardan biri oluyorum. İstasyondan çıkan bir trene biniyorum ve bu masal aleminin öteki istasyonlarına hakikat yola çıkıyorum.
Yalnızca öğlen yemeği için kurgumun başından ayrılıyorum, kahvemi içip alt katta bir daha işbaşı yapıyorum. Bu hobi, benim için muazzam bir terapi oluyor. Burada kendimi epey yeterli hissediyorum, her modülle uğraşırken tanım edilemez bir haz duyuyorum.
Bu hobiye devam etmek ve daha da âlâ işler yapabilmek için umarım sıhhatim müsaade verir. En büyük dileğim ise, benden daha sonra birilerinin bayrağı teslim alarak bu kurgunun daha uygunlarını yapması ve Ankara’ya bir “Model Tren Müzesi” kazandırması.”
Bu görkemli dioramayı instagramda “tusetren” ya da internette “tusetren.com” adresinden ziyaret edebilirsiniz.
Diorama nedir?
Diorama, gerçek yahut kurgu bir olayın, anın yahut öykünün ışık oyunlarının da sayesinde 3d olarak modellenmesidir. “Sergi maksadıyla yapılmış 3d büyük tablo” olarak da tanımlanabilir.
‘Teşekkür ediyorum’
“Bir İngiliz atasözü şöyleki diyor: Eller epey olunca, yük hafifçeler.“Bir İngiliz atasözü şöyleki diyor: Eller hayli olunca, yük hafifçeler.Bu kurgunun ortaya çıkmasında benim dışımda biroldukça kişinin az ya da hayli yardımları oldu. Onlardan önemli emek yardımı aldığım üzere fazlaca da şeyler öğrendim. Öncelikle sevgili eşim Şemsa, oğullarım Hasan ve Ahmet, torunum Duru ve başta Azmi Köse olmak üzere tüm arkadaşlarıma sonsuz teşekkür ederim.”
Habil TANGÖREN- “Kendi dünyanı yarat” düsturuyla yola çıkan Tufan Sesigürgil, 2006 yılında temellerini atmaya başladığı dioramasını bugün doruklara çıkarmış durumda.
Ankara’da yaşayan ODTÜ Makine Mühendisliği kısmı mezunu Sesigürgil, el hünerini ve hayal gücünü mühendisliğiyle de birleştirerek ortadan geçen 16 uzun yılda Avrupa’daki benzerleri kadar, hatta birfazlaca açıdan onlardan bile ileriye taşıdığı görkemli bir kurgu meydana getirmiş.
Bir muvaffakiyet hikâyesi
Üniversite, askerlik, evlilik, emeklilik derken bugünlere geliş sürecini Tufan Sesigürgil’den dinleyelim:
“1965 yılında girdiğim ODTÜ Makine Mühendisliği kısmından 1970’te mezun oldum. İş hayatıma 1972 yılında; Layne Bowler Dik Türbin Pompaları şirketinde satış mühendisi olarak başladım. sonrasındasında Üretim Müdürlüğü’ne getirildim.
1974 yılında Türk Traktör ve Ziraat Makinaları A.Ş’ye Metod Mühendisi olarak geçtim. 1978’de de Makine Atölyesi Müdürlüğü’ne tayin edildim.
1979 yılında eşimle birlikte kendimize ilişkin Tuşe Makine Sanayi ve Ticaret şirketini kurduk. Şirket kalıp, aparat ve özel niyetli sürece tezgâhları imalatı üzerinde Ankara Siteler ve Ostim sanayi sitelerinde çalıştı. Türkiye’de birinci sefer epeyce ulusal matkap başlarının ve modüler tip özel amaçlı talaşlı imalat makineleri ve transfer tezgâhlarının üretimini yaptık. 1996 yılında Ankara Organize Sanayi Bölgesinde fabrikamızı tamamlayarak bir aile şirketi olan YEPASAN yedek modül şirketini kurduk ve burada daha epey yurt dışına modül imalatı yaptık.”
“2006 yılında, 36 yıllık ağır bir çalışma hayatından daha sonra emekli olmaya karar verdim ve işi büyük oğlum Hasan’a devrederek 60 yaşımda erken emekliliğe ayrıldım.
Emeklilik sürecinde memnun, huzurlu ve sakin bir ömür için seçtiğim hobi, model trencilik oldu. Verdiğim en isabetli karar da bu oldu diyebilirim. Kurgumun birinci temellerini atmaya başladığım 2006 yılından beri hayatımın en keyifli ve huzurlu vakit içinderını burada, bu dev masal kentinde geçiriyorum.”
Bu harika kurguyu, meskeninin altında garaj olarak planladığı 100 metrekarelik alanda sıfırdan başlayarak ve bir mühendis-mimar titizliğiyle inşa eden Tufan Sesigürgil’in emeklilik günlerinde model tren hobisi, onun için ömür biçimi olmuş. Sesigürgil, her gün işe masraf üzere alt kata iniyor ve bu masal kentinin içine giriyor.
‘Trene binip yola çıkıyorum’
Sesigürgil, diorama başında geçen keyifli saatlerini şu biçimde anlatıyor: “Burası değişik bir dünya. Kurgudaki her figürle birlikte oluyorum. Onlarla sohbet ediyor, yaptıkları işe yardım ediyorum. Ben de onlardan biri oluyorum. İstasyondan çıkan bir trene biniyorum ve bu masal aleminin öteki istasyonlarına hakikat yola çıkıyorum.
Yalnızca öğlen yemeği için kurgumun başından ayrılıyorum, kahvemi içip alt katta bir daha işbaşı yapıyorum. Bu hobi, benim için muazzam bir terapi oluyor. Burada kendimi epey yeterli hissediyorum, her modülle uğraşırken tanım edilemez bir haz duyuyorum.
Bu hobiye devam etmek ve daha da âlâ işler yapabilmek için umarım sıhhatim müsaade verir. En büyük dileğim ise, benden daha sonra birilerinin bayrağı teslim alarak bu kurgunun daha uygunlarını yapması ve Ankara’ya bir “Model Tren Müzesi” kazandırması.”
Bu görkemli dioramayı instagramda “tusetren” ya da internette “tusetren.com” adresinden ziyaret edebilirsiniz.
Diorama nedir?
Diorama, gerçek yahut kurgu bir olayın, anın yahut öykünün ışık oyunlarının da sayesinde 3d olarak modellenmesidir. “Sergi maksadıyla yapılmış 3d büyük tablo” olarak da tanımlanabilir.
‘Teşekkür ediyorum’
“Bir İngiliz atasözü şöyleki diyor: Eller epey olunca, yük hafifçeler.“Bir İngiliz atasözü şöyleki diyor: Eller hayli olunca, yük hafifçeler.Bu kurgunun ortaya çıkmasında benim dışımda biroldukça kişinin az ya da hayli yardımları oldu. Onlardan önemli emek yardımı aldığım üzere fazlaca da şeyler öğrendim. Öncelikle sevgili eşim Şemsa, oğullarım Hasan ve Ahmet, torunum Duru ve başta Azmi Köse olmak üzere tüm arkadaşlarıma sonsuz teşekkür ederim.”