Her hayat ölümle biter. Birçoğu kendilerine soruyor: wBir kişinin vücudunda mı oluyor? Kesin var Yaşamın erken sonu için işaretler mi?
Hayat sona erdiğinde, hem ölmek hem de akrabaları için özel bir zorluk olan bir süreç başlar. Duygular, belirsizlikler ve genellikle vücutta tam olarak neler olup bittiğine dair sorularla dolu bir zamandır. Bu arada, bu tam olarak açıklanmaktadır. Ölümden önceki son saatler ve günler belirli fiziksel değişikliklerle karakterizedir.
Bir kişi doğal yaşlanma süreci veya ciddi bir hastalık nedeniyle ölüyorsa, farklı semptomlara sahip farklı aşamalardan geçer. Bununla birlikte, bunlar farklı şekilde ifade edilebilir, ancak ölmekte olan insanların vücut işlevlerinin genellikle ciddi şekilde kısıtlandığı ve ölüm sürecinde daha fazla azaldığı söylenebilir.
Ciddi bir hastalık durumunda, ölüm süreci çok fazla rehabilitasyon aşamasıyla başlar. Animler: Sosyal yaşama normal katılım genellikle hala mümkündür, ancak hastalık ilerlemektedir. Kursta, ilgili kişi yavaş yavaş bakıma ihtiyaç duyar. Bu aşamada ömür hala birkaç aydan yıla kadar olabilir.
Hastalık iyileşmenin mümkün olmadığı bir aşamaya ulaşırsa, biri terminal fazından bahseder. Fiziksel durum giderek kötüleşiyor. Etkilenen insanlar genellikle zayıf bir bağışıklık sistemi, zayıflık, yatalaklık, nefes darlığı ve anksiyete ve konsantrasyon kaybı gibi diğer semptomlardan muzdariptir.
Son aşama olarak da adlandırılan gerçek fiziksel ölüm aşaması genellikle ölümden önceki son 48 saat içinde başlar. Bu süre zarfında, vücut fonksiyonları daha sonra yoğundur: metabolizma aşağı iner, açlık ve susuzluk hisseder. Eller ve ayaklar soğuktur ve maviye dönebilir – kanın hayati organlara odaklandığına dair işaretler.
Genellikle insanlar artık öksürmez ve yutamazlar. Bu, akciğerlerin karakteristik çarpmalarına yol açar – çok yaralanan ölüm çıngırak. Son olarak, akciğerlere ek olarak, kalp, karaciğer ve böbrek de işlevlerini kısıtlar ve sonunda tamamen pes eder. Nihayet durmadan önce nabız zayıf ve daha hızlı hale gelir.
Ölümden kısa bir süre önce karışıklık ve halüsinasyonlar da meydana gelebilir. Organlar ne kadar az oksijen sağladığı için beyne o kadar fazla toksin girer. Ölmekte olan kişinin bilinci daha sonra bulutlar. Bazıları kendileriyle konuşur ya da yok gibi görünüyor. Ancak zaten ortaya çıkmış olsalar bile, çoğu zaman etraflarında ne olduğunu fark ederler – örneğin birisi elini tuttuğunda veya onlarla konuştuğunda.
Ölmek için insanlar için yalnız olmadıklarını bilmek önemlidir. Ölümün sevgi dolu bir bakımı, son birkaç gün veya saati mümkün olduğunca hoş yapmanıza yardımcı olabilir. Bu, sıcak ekstremiteleri, temiz havaya neden olan veya sadece yakınlık gösteren sıvı alımı (örn. Namlu dudaklar) gibi basit şeyleri içerir.
Özetlenebilir: Hayat vedası birçok yönü olan bireysel bir süreçtir. Ölmenin farklı aşamalarını anlamak, akrabaların onunla daha iyi başa çıkmalarına ve etkilenenleri mümkün olduğunca desteklemelerine yardımcı olabilir. Çünkü bu kadar zor olabilir – hayata aittir.