‘Sığınsınlar lakin bizim ülke olmaz’
HABER ARAŞTIRMA – Araştırmanın yapıldığı ülkelerde bireylerin savaş ve zulüm niçiniyle sığınma talebi haklarının olması konusunda yüksek oranda dayanak görülüyor. Pratikte ise insanların ülkelerine daha fazla mülteci kabul edilmesi konusunda o kadar da istekli olmadıkları belirtiliyor. Sığınma talebinde bulunanların nitekim sığınmacı olup olmadığı konusunda da geniş çaplı bir kuşku de global kamuoyunda görülüyor. Araştırmanın yapıldığı Türkiye dahil 28 ülkenin hiç birisinin çoğunluğu pandemi ardından ülkelerine kabul edilen sığınmacı sayısının artırılmasını desteklemiyor. Tıpkı biçimde dünya çapında mültecilere dönük olarak daha fazla devlet harcanması ayrılması konusuna dayanak az. 28 ülkede 74 yaş altı 19 bini aşkın bireyle online olarak gerçekleştirilen araştırmadan çıkan sonuçlar şu biçimde:
Araştırmanın yapıldığı tüm ülkelerde çoğunluk ve ortalamada %70’lik bir kesim savaş ve zulüm niçiniyle sığınma talebi prensibinde uzlaşıyor. Bu bahiste en çok hemfikir olan ülkeler Arjantin (%79) ve İtalya (%79) ve en az hem fikir olan ülke ise Güney Kore (%51).
‘Sınırlar kapatılsın’
bu vakitte ülkelerinin mülteci kabul edip etmemesi konusunda kamuoyu ikiye ayrılmış durumda. Ortalamada araştırmaya katılanların yarısı ülkelerinin hudutlarını mültecilere kapatması gerektiği konusuna katılıyor. Öte yandan her on şahıstan dördü buna katılmıyor (%43). Mültecilere sonların kapatılması gerektiğine en epey katılan ülkelerin başında Malezya (%82), Türkiye (%75) ve Hindistan (%69) geliyor. Polonya (%34), Japonya (%38), ABD (%41) ve Arjantin (%41) ise hudutları kapatma siyasetine en az takviye veren ülkeler olarak görülüyor.
Hindistan, Polonya ve Suudi Arabistan ülkelerinin mültecileri kabul etmeye daha açık olmaları gerektiğini belirten ülkelerin başında geliyor. Bunun bilakis, araştırmaya Türkiye, Malezya ve Kolombiya’dan katılan şahıslar ülkelerinin mültecileri kabul etmeye daha az açık olmaları gerektiğini belirtiyor.
Global kamuoyu ülke hükümetlerinin mültecileri desteklemek için harcamalarını artırmaları konusunda isteksiz. Global olarak her yedi bireyden yalnızca biri (%14) ülkelerinin mültecileri desteklemek üzere yaptığı harcamaları artırması gerektiğini düşünüyor. Araştırmaya Hindistan (%27) ve Suudi Arabistan’dan (%27) katılan bireyler harcamaların artırılması gerektiğini en çok düşünen ülkeler olarak görülüyor. Öte yandan Türkiye (%60) ve Kolombiya (%54)’dan katılan bireyler harcamaların azaltılması görüşünde.
‘En kuşkucu Türkler’
Ülkelerine gelen mültecilerin sahiden mülteci olup olmadığı konusunda geniş çapta bir kuşku var. Tıpkı biçimde mültecilerin topluma başarılı biçimde entegre olabileceği konusunda da global kamuoyu ikiye ayrılmış durumda.
Global ortalamada Her 10 bireyden altısı (%62) ülkelerine mülteci olarak gelen yabancıların birçoklarının gerçek mülteci olmadığını ve ülkelerine ekonomik niçinlerden ötürü yahut ülkelerinin sunduğu refah servislerinden yararlanmak için geldiklerini düşünüyor. Ülkelerine sığınan şahıslarla ilgili en çok kuşkucu olan ülkeler Türkiye (%81), Malezya (%76) ve Rusya (%75) ve en az kuşkucu ülke ise ABD (%49). Global olarak %47’lik bir kesim mültecilerin yeni toplumlarına başarılı bir biçimde entegre olacağını düşünüyor.
‘Müsait değiliz’
Ipsos Türkiye CEO’su Sidar Gedik: “Göç insanlık tarihinin en eski olgularından biri. Son 10 yıl Arap Baharı ve Suriye savaşlarının akabinde fazlaca büyük göç dalgalarına sahne oldu. Bu dalgalar yalnızca bölgeyi etkilemedi, hayli uzaklara, İskandinavya’ya kadar vurdu. 1.5 yıllık salgın periyodunda her ülkenin kaynaklarını dünya ölçeğinde topyekûn bir gayret yerine evvela kendi vatandaşları için kullandığını gördük. Ekonomik kuvvetlik ortasındaki ülkelerin aşıya ne vakit erişecekleri hala soru işareti. Dünya Mülteci Günü çerçevesinde gerçekleştirdiğimiz global araştırma da bu çelişkiyi göz önüne serdi. Soru kavramsal boyutta olduğunda 28 ülkeden katılan 19 bin 510 iştirakçinin %70’i ülkelerin kapılarını savaş ve zulümden kaçan insanlara açması gerektiğini belirtiyor. Buraya kadar hoş bir tablo var. Lakin soru ‘Şu günlerde hudutlarımızı mültecilere büsbütün kapatalım mı’ biçiminde sorulduğunda her iki şahıstan biri ‘evet’ sonlarımızı kapatalım diyor. Son senelerda büyük göç almış Türkiye’de ise bu oran her on bireyden yediye kadar çıkıyor. Mültecilerin sahiden savaş ve zulümden kaçtıklarına dair inanç zayıf, 28 ülke toplamında her on bireyden altısı buna inanmıyor, Türkiye’de bu oran %80’i aşıyor. Yani evet savaştan ve zulümden kaçanları ülkemize kabul edelim lakin artık değil, şu ortalar müsait değiliz!!!…”
Alıntıdır.
HABER ARAŞTIRMA – Araştırmanın yapıldığı ülkelerde bireylerin savaş ve zulüm niçiniyle sığınma talebi haklarının olması konusunda yüksek oranda dayanak görülüyor. Pratikte ise insanların ülkelerine daha fazla mülteci kabul edilmesi konusunda o kadar da istekli olmadıkları belirtiliyor. Sığınma talebinde bulunanların nitekim sığınmacı olup olmadığı konusunda da geniş çaplı bir kuşku de global kamuoyunda görülüyor. Araştırmanın yapıldığı Türkiye dahil 28 ülkenin hiç birisinin çoğunluğu pandemi ardından ülkelerine kabul edilen sığınmacı sayısının artırılmasını desteklemiyor. Tıpkı biçimde dünya çapında mültecilere dönük olarak daha fazla devlet harcanması ayrılması konusuna dayanak az. 28 ülkede 74 yaş altı 19 bini aşkın bireyle online olarak gerçekleştirilen araştırmadan çıkan sonuçlar şu biçimde:
Araştırmanın yapıldığı tüm ülkelerde çoğunluk ve ortalamada %70’lik bir kesim savaş ve zulüm niçiniyle sığınma talebi prensibinde uzlaşıyor. Bu bahiste en çok hemfikir olan ülkeler Arjantin (%79) ve İtalya (%79) ve en az hem fikir olan ülke ise Güney Kore (%51).
‘Sınırlar kapatılsın’
bu vakitte ülkelerinin mülteci kabul edip etmemesi konusunda kamuoyu ikiye ayrılmış durumda. Ortalamada araştırmaya katılanların yarısı ülkelerinin hudutlarını mültecilere kapatması gerektiği konusuna katılıyor. Öte yandan her on şahıstan dördü buna katılmıyor (%43). Mültecilere sonların kapatılması gerektiğine en epey katılan ülkelerin başında Malezya (%82), Türkiye (%75) ve Hindistan (%69) geliyor. Polonya (%34), Japonya (%38), ABD (%41) ve Arjantin (%41) ise hudutları kapatma siyasetine en az takviye veren ülkeler olarak görülüyor.
Hindistan, Polonya ve Suudi Arabistan ülkelerinin mültecileri kabul etmeye daha açık olmaları gerektiğini belirten ülkelerin başında geliyor. Bunun bilakis, araştırmaya Türkiye, Malezya ve Kolombiya’dan katılan şahıslar ülkelerinin mültecileri kabul etmeye daha az açık olmaları gerektiğini belirtiyor.
Global kamuoyu ülke hükümetlerinin mültecileri desteklemek için harcamalarını artırmaları konusunda isteksiz. Global olarak her yedi bireyden yalnızca biri (%14) ülkelerinin mültecileri desteklemek üzere yaptığı harcamaları artırması gerektiğini düşünüyor. Araştırmaya Hindistan (%27) ve Suudi Arabistan’dan (%27) katılan bireyler harcamaların artırılması gerektiğini en çok düşünen ülkeler olarak görülüyor. Öte yandan Türkiye (%60) ve Kolombiya (%54)’dan katılan bireyler harcamaların azaltılması görüşünde.
‘En kuşkucu Türkler’
Ülkelerine gelen mültecilerin sahiden mülteci olup olmadığı konusunda geniş çapta bir kuşku var. Tıpkı biçimde mültecilerin topluma başarılı biçimde entegre olabileceği konusunda da global kamuoyu ikiye ayrılmış durumda.
Global ortalamada Her 10 bireyden altısı (%62) ülkelerine mülteci olarak gelen yabancıların birçoklarının gerçek mülteci olmadığını ve ülkelerine ekonomik niçinlerden ötürü yahut ülkelerinin sunduğu refah servislerinden yararlanmak için geldiklerini düşünüyor. Ülkelerine sığınan şahıslarla ilgili en çok kuşkucu olan ülkeler Türkiye (%81), Malezya (%76) ve Rusya (%75) ve en az kuşkucu ülke ise ABD (%49). Global olarak %47’lik bir kesim mültecilerin yeni toplumlarına başarılı bir biçimde entegre olacağını düşünüyor.
‘Müsait değiliz’
Ipsos Türkiye CEO’su Sidar Gedik: “Göç insanlık tarihinin en eski olgularından biri. Son 10 yıl Arap Baharı ve Suriye savaşlarının akabinde fazlaca büyük göç dalgalarına sahne oldu. Bu dalgalar yalnızca bölgeyi etkilemedi, hayli uzaklara, İskandinavya’ya kadar vurdu. 1.5 yıllık salgın periyodunda her ülkenin kaynaklarını dünya ölçeğinde topyekûn bir gayret yerine evvela kendi vatandaşları için kullandığını gördük. Ekonomik kuvvetlik ortasındaki ülkelerin aşıya ne vakit erişecekleri hala soru işareti. Dünya Mülteci Günü çerçevesinde gerçekleştirdiğimiz global araştırma da bu çelişkiyi göz önüne serdi. Soru kavramsal boyutta olduğunda 28 ülkeden katılan 19 bin 510 iştirakçinin %70’i ülkelerin kapılarını savaş ve zulümden kaçan insanlara açması gerektiğini belirtiyor. Buraya kadar hoş bir tablo var. Lakin soru ‘Şu günlerde hudutlarımızı mültecilere büsbütün kapatalım mı’ biçiminde sorulduğunda her iki şahıstan biri ‘evet’ sonlarımızı kapatalım diyor. Son senelerda büyük göç almış Türkiye’de ise bu oran her on bireyden yediye kadar çıkıyor. Mültecilerin sahiden savaş ve zulümden kaçtıklarına dair inanç zayıf, 28 ülke toplamında her on bireyden altısı buna inanmıyor, Türkiye’de bu oran %80’i aşıyor. Yani evet savaştan ve zulümden kaçanları ülkemize kabul edelim lakin artık değil, şu ortalar müsait değiliz!!!…”
Alıntıdır.