Akran zorbalığı yargıya taşındı
ELİF ALTIN İstanbul – Fransa-Lyon’da siyaset bilimi tahsiline devam etmekte olan A.B. (22), 2013-2017 yılları içinde İzmir Bornova Anadolu Lisesi’nde okurken okul arkadaşlarının akran zorbalığına maruz kaldığını öne sürerek yıllar daha sonra şikayetçi oldu.
A.B., dört yıl boyunca yaşadığını öne sürdüğü akran zorbalığı niçiniyle İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı’na hata duyurusunda bulundu.
Dilekçede A.B.’nin, yaşadığı ruhsal şiddet ve ayrımcılıklar kararı eğitimini tamamlama konusunda zorlandığı, yaşananların tıpkı şahıslarla birlikte gideceği üniversite sürecinde de devam edeceği tasasıyla etrafından uzakta okumaya karar vererek yurtdışına gittiği açıklandı. Dilekçede, akran zorbalığı teriminin mevzuatta ve içtihatlarda tarifinin bulunmadığı belirtilerek, “Bu kanun unsurları spesifik olarak birtakım kabahatleri işaret etse de müvekkilin maruz kaldığı davranış bütünlüğü olarak akran zorbalığını içine alan yaşanan ruhsal baskıları günümüzde ‘mobbing’ kavramı üzere karşılayan bir kanun unsuru yoktur. Eğitim hayatında kesinlikle maruz kalınan bu davranışlara ait ülkemizde cezai yaptırımlar olmayışı tanımsız ve soyut oluşu, gerekli norm eksikliğinden, ciddiye alınıp araştırılmadan başarısızlıkla sonuçlanan hak arayışlarına, müracaatlarına niçiniyet vermektedir. Şöyle ki, bu bahiste en başta yasama yetkisi elinde olan TBMM, yürütme yetkisi elinde olan Cumhurbaşkanlığı, alakalı bakanlık olarak Ulusal Eğitim Bakanlığı, Türkiye içi kurumlar ve milletlerarası kurumlar ile pekala bu konuya değer verilip, düzenlemeler uygun olur, hukuksal olur, insancıl olur” denildi.
‘SORUMLULAR BULUNSUN’
Dilekçede, yaşanan zorbalıkla ilgisi olan ve olabilecek bütün bireylerin tespit edilerek (bütün öğretmen, yönetimci ve öğrenciler) bu şahıslarla irtibata geçilmesi ve ayrıntılı bir cezai-idari soruşturmanın başlatılması gerektiği belirtilerek, fizikî taciz, ruhsal taciz, palavra beyan, hakaret, çocuğa şiddet, siber zorbalık, eziyet, tehdit, ayrımcılık, huzur ve sükun bozma, sövme, misyonu ihmal üzere örneklendirilen ceza ve seçenek yaptırımlar savcılıkça ve öbür yönetimlerce delilller toplanarak dava açılması istendi.
‘YERE DÜŞEN YEMEKLERİ YEMEYE ZORLANDIM’
“Ödev kümeleri kurulacağı vakit birtakım bireyler aşağılayıcı bir halde benim kümelerine girmememi tabir ediyor, bu sebepten dolayı birden fazla proje ödevimi de tek başıma yapmak zorunda kaldım. Yaşadıklarım sınıfımla sonlu kalmadı, bütün periyoda hatta alt ve üst periyotlara de vakit içinde yayıldı. Örneğin vakit zaman ellerindeki çöpleri (şişe vs.) alt kata atıp benim onları getirmemi istiyorlardı ve reaksiyon göstermemle alay ediyorlardı. örneğin yere düşen yemekleri yemeye zorlamak üzere. Bir öbür olay ise vakit zaman okulun farklı sınıflarındaki tanımadığım öğrencilerden bildiriler alıyordum. İletiler tehdit, hakaret vs. içermese de hepsi alay etme hedefliydi.”
‘Dalga geçtiler ve aşağıladılar’
A.B., dilekçesinde şu argümanlarda bulundu:
“Olayın başlangıcı aslında Özel Güzelbahçe Piri Reis Koleji’nde geçen ortaokul senelerıma dayanıyor: Ortaokulda başka erkeklere nazaran daha yumuşak karakterli olduğumdan ve futbol vs. oyunlarından hoşlanmadığım için dışlandım. Lisedeki zorbalığın başlaması da ortaokuldaki zorbalıkta irtibatlı biçimde gerçekleşti. Mezun olduğum ortaokulun Karşıyaka şubesinden olan biri (R.E) ve öteki bir sınıfta ortaokuldaki kimi sınıf arkadaşlarımla gittiği dershaniçin tanışan öbür bir kişinin ortaokuldaki sınıf arkadaşlarımdan duyduğundan emin olduğum telaffuzları evvel bana, ondan sonrasında da kendi etraflarında yaymaya başladığını fark ettim. Bunların akabinde insanların benden uzaklaştığını ve kaçındığını fark ettim. Bu beşerler ondan sonrasında yalnızca benden uzak durmakla kalmayıp, benimle daima dalga geçtiler ve aşağıladılar.”
ELİF ALTIN İstanbul – Fransa-Lyon’da siyaset bilimi tahsiline devam etmekte olan A.B. (22), 2013-2017 yılları içinde İzmir Bornova Anadolu Lisesi’nde okurken okul arkadaşlarının akran zorbalığına maruz kaldığını öne sürerek yıllar daha sonra şikayetçi oldu.
A.B., dört yıl boyunca yaşadığını öne sürdüğü akran zorbalığı niçiniyle İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı’na hata duyurusunda bulundu.
Dilekçede A.B.’nin, yaşadığı ruhsal şiddet ve ayrımcılıklar kararı eğitimini tamamlama konusunda zorlandığı, yaşananların tıpkı şahıslarla birlikte gideceği üniversite sürecinde de devam edeceği tasasıyla etrafından uzakta okumaya karar vererek yurtdışına gittiği açıklandı. Dilekçede, akran zorbalığı teriminin mevzuatta ve içtihatlarda tarifinin bulunmadığı belirtilerek, “Bu kanun unsurları spesifik olarak birtakım kabahatleri işaret etse de müvekkilin maruz kaldığı davranış bütünlüğü olarak akran zorbalığını içine alan yaşanan ruhsal baskıları günümüzde ‘mobbing’ kavramı üzere karşılayan bir kanun unsuru yoktur. Eğitim hayatında kesinlikle maruz kalınan bu davranışlara ait ülkemizde cezai yaptırımlar olmayışı tanımsız ve soyut oluşu, gerekli norm eksikliğinden, ciddiye alınıp araştırılmadan başarısızlıkla sonuçlanan hak arayışlarına, müracaatlarına niçiniyet vermektedir. Şöyle ki, bu bahiste en başta yasama yetkisi elinde olan TBMM, yürütme yetkisi elinde olan Cumhurbaşkanlığı, alakalı bakanlık olarak Ulusal Eğitim Bakanlığı, Türkiye içi kurumlar ve milletlerarası kurumlar ile pekala bu konuya değer verilip, düzenlemeler uygun olur, hukuksal olur, insancıl olur” denildi.
‘SORUMLULAR BULUNSUN’
Dilekçede, yaşanan zorbalıkla ilgisi olan ve olabilecek bütün bireylerin tespit edilerek (bütün öğretmen, yönetimci ve öğrenciler) bu şahıslarla irtibata geçilmesi ve ayrıntılı bir cezai-idari soruşturmanın başlatılması gerektiği belirtilerek, fizikî taciz, ruhsal taciz, palavra beyan, hakaret, çocuğa şiddet, siber zorbalık, eziyet, tehdit, ayrımcılık, huzur ve sükun bozma, sövme, misyonu ihmal üzere örneklendirilen ceza ve seçenek yaptırımlar savcılıkça ve öbür yönetimlerce delilller toplanarak dava açılması istendi.
‘YERE DÜŞEN YEMEKLERİ YEMEYE ZORLANDIM’
“Ödev kümeleri kurulacağı vakit birtakım bireyler aşağılayıcı bir halde benim kümelerine girmememi tabir ediyor, bu sebepten dolayı birden fazla proje ödevimi de tek başıma yapmak zorunda kaldım. Yaşadıklarım sınıfımla sonlu kalmadı, bütün periyoda hatta alt ve üst periyotlara de vakit içinde yayıldı. Örneğin vakit zaman ellerindeki çöpleri (şişe vs.) alt kata atıp benim onları getirmemi istiyorlardı ve reaksiyon göstermemle alay ediyorlardı. örneğin yere düşen yemekleri yemeye zorlamak üzere. Bir öbür olay ise vakit zaman okulun farklı sınıflarındaki tanımadığım öğrencilerden bildiriler alıyordum. İletiler tehdit, hakaret vs. içermese de hepsi alay etme hedefliydi.”
‘Dalga geçtiler ve aşağıladılar’
A.B., dilekçesinde şu argümanlarda bulundu:
“Olayın başlangıcı aslında Özel Güzelbahçe Piri Reis Koleji’nde geçen ortaokul senelerıma dayanıyor: Ortaokulda başka erkeklere nazaran daha yumuşak karakterli olduğumdan ve futbol vs. oyunlarından hoşlanmadığım için dışlandım. Lisedeki zorbalığın başlaması da ortaokuldaki zorbalıkta irtibatlı biçimde gerçekleşti. Mezun olduğum ortaokulun Karşıyaka şubesinden olan biri (R.E) ve öteki bir sınıfta ortaokuldaki kimi sınıf arkadaşlarımla gittiği dershaniçin tanışan öbür bir kişinin ortaokuldaki sınıf arkadaşlarımdan duyduğundan emin olduğum telaffuzları evvel bana, ondan sonrasında da kendi etraflarında yaymaya başladığını fark ettim. Bunların akabinde insanların benden uzaklaştığını ve kaçındığını fark ettim. Bu beşerler ondan sonrasında yalnızca benden uzak durmakla kalmayıp, benimle daima dalga geçtiler ve aşağıladılar.”