Bebeklikten itibaren bireyin varolma sancıları ‘ayrılma kaygıları’ açısından pek fazlaca psikanalitik kuramcı tarafınca ele alınmıştır. Mahler’e nazaran yürümeye yeni başlayan çocuklarda devinim sistemi fonksiyonlarının ansızın ortaya çıkması, anniçin başka olarak fonksiyon görmeye coşkusal hazır oluşta bir gecikmeyle birlikte gerçekleşir ve oganizmik bir panik doğar1. Klein da ego fonksiyonu olgunlaşan çocukta ayrılma istekleri ortaya çıktığını belirtir. Ayrılma dilekleri birlikteinde suçluluk hislerini getirir, çocuğun birincil bakım verene duyduğu bağımlılık bir telaş oluşturur ve bakım verene yönelik saldırganlık hislerine dönüşür, çocuk kendi saldırganlığı ile bakım vereni yaraladığı hissine kapılır ve sevecen anneyi kaybetme korkusu ortaya çıkar. Ona göre bu dehşet süreçte dönüşmüştür; erken devirlerde, sevecen annenin yokluğunda şiddetlenen annenin saldırısından korkulurken, ilerleyen periyotta gerçek-sevecen annenin yitirilmesinden korkuluyordur2. Winnicott, bebeğin fakat annenin varlığında yalnız kalabildiği ‘yalnız kalabilme paradoxunu’ tanımlamıştır. Lakin içsel objeler süreklilik kazanınca çocukla annenin farklı olduğu durumda simge ortaya çıkabilir, yani geçiş objeleri. Geçiş objesi yardımıyla çocuk ‘bir müddet’ ayrılığı inkar edebilir. Bu ülkü mühlet aşılırsa, orada bir patolojiden kelam edilmelidir, bebek sürekliliğinde bir kopuş yaşıyordur ve ‘düşünülmesi imkansız endişe’nin yenidenı ya da ben yapısının çözülmesi ile ortaya çıkan akut karışıklığa geri dönme tehlikesine karşı ilkel savunma sistemleri örgütlenir3. Bu ülkü müddet mümkün olduğunca aşılmamış, çocuk ödipal periyoda ulaştığında obje münasebetleri ne derecede kalıcılaşmışsa bir zedelenme olmaksızın o kadar uzun müddet başka kalabilir4.
Kaynakça
1 Mahler, S., Pine, F., & Bergman, A. (2003). İnsan yavrusunun ruhsal doğumu (Çev. Ali Nahit Babaoğlu). Metis Ötekini Dinlemek. İstanbul.
2 Klein, M. (2002). Love, guilt and reparation: and other works 1921-1945 (Vol. 1). Simon and Schuster.
3 Winnicott, D. W. (1958). The capacity to be alone. International Journal of Psycho-Analysis, 39, 416-420.
4 Freud, A. (2000). Çocuklukta olağanlık ve patoloji. Basım. AN Babaoğlu (çev.), İstanbul: Metis Yayınları (orijinal baskı tarihi 1965).
Aybüke Tuğçe MUSTAN
Dr Ersin Arslan Eğitim ve Araştırma Hastanesi – Çocuk ve Ergen Ruh Sıhhati ve Hastalıkları
Kaynakça
1 Mahler, S., Pine, F., & Bergman, A. (2003). İnsan yavrusunun ruhsal doğumu (Çev. Ali Nahit Babaoğlu). Metis Ötekini Dinlemek. İstanbul.
2 Klein, M. (2002). Love, guilt and reparation: and other works 1921-1945 (Vol. 1). Simon and Schuster.
3 Winnicott, D. W. (1958). The capacity to be alone. International Journal of Psycho-Analysis, 39, 416-420.
4 Freud, A. (2000). Çocuklukta olağanlık ve patoloji. Basım. AN Babaoğlu (çev.), İstanbul: Metis Yayınları (orijinal baskı tarihi 1965).
Aybüke Tuğçe MUSTAN
Dr Ersin Arslan Eğitim ve Araştırma Hastanesi – Çocuk ve Ergen Ruh Sıhhati ve Hastalıkları