Doğan Selçuk Öztürk
● Müge Hanım, kendi şirketinizi kurmadan evvel danışmanlık ve bankacılık yaptınız. özetlemek gerekirse o döneminizden bahsedebilir misiniz?
Boğaziçi İşletme’yi bitirdikten daha sonra bir sene kadar yurt haricinde değişik yerlerde AIESEC stajları yaptım. Döndüğümde tesadüf yapıtı orada çalışan arkadaşlarımı ziyaret ettiğimde Arthur Andersen’ın danışmanlık kısmının kurulduğunu öğrendim. Danışmanlık işi yapmak istediğim için çabucak görüştüm ve işe alındım. Çok yeterli bir şirkette başlamış olmanın avantajını iş değiştirirken yaşadım.
Citibank ile bir görüşmem olmuştu Arthur Andersen’dan ayrılacağım vakit. bu biçimde Osman (Ünsal) Beyefendi vardı. Bana dedi ki “Arthur Andersen seninle görüşmüş beğenmiş, testler yapmış almış. Benim epeyce da fazla şey sormama gerek yok. Seni işe alabiliriz.” Citibank olmadı ancak Osman Beyefendi Interbank’a geçince onunla birlikte oraya devam ettim. Zira özelleştirmelerin epeyce ağır olduğu o senelerda bilhassa yatırım bankacılığı epey popülerdi. Oradaki grupla bir arada Impex Bank’a transfer oldum. 3 sene orada devam ettikten daha sonra Credit Lyonnais’den teklif aldım. Şirket birleşmeleri ve evlilikleri (M&A) kısmının müdürü olur musun dediler. Yaklaşık üç yıl kadar da orada çalıştıktan daha sonra kızıma gebe olduğum için oradan ayrıldım.
O YAŞLARDA UNVANLARA FAZLA KIYMET VERİLİYOR
● Çocuk sahibi olduktan daha sonra güç oldu mu geri dönmek?
Doğum daha sonrası farklı iş teklifl eri aldım. Lakin kızım belirli bir yaşa gelene kadar ona bakmak istedim. O devirde meskenden ne yapabilirim diye bakmaya başladım. İnternetin ömrümüze girdiği yıllardı. Teşebbüs fikirlerimi topladığım bir evrak vardı. Geniş bir yelpazede yirmi dört değişik teşebbüs fikri. Hatıra olarak saklıyorum o belgeyi hala. hiç birini yapamamış olsam da ortalarında uygulandığını ve fazlaca başarılı olduğunu gördüklerim var. (Gülüyor)
Kızım anaokuluna başlayınca iş hayatına dönme konusunda daha önemli adımlar attım. Dört sene orta verince bıraktığınız yere dönemiyorsunuz. Herkes yönetici olmuş, makul noktalara gelmiş. Gurur yaptım o devirde. Yapmamam gerekirdi. O yaşlarda unvanlara fazla ehemmiyet veriliyor. Benim gençlere tavsiyem; durumu bu biçimde değerlendirmemeleri istikametinde…
● bir daha de dönmek istikametinde karar verdiniz.
Evet, tam o süreçte daha önce tanıdığım Nedim Menekşe beni Arthur Andersen’ın yönetici seçme ve yerleştirme kısmının müdürlüğü konumu için davet etti. Hiç düşünmeden kabul ettim. Hem şirketi birebir vakitte Nedim Menekşe’yi seviyordum. Lakin işverenim olduktan daha sonra benim için epeyce uygun bir yönetici olduğunu da anladım. Nedim Beyefendi bana fazlaca alan açtı. Takviye istediğim her vakit da bana akıl verdi. Hiç bilmediğim bir işte, 20- 25 kişilik bir grubun başına geçmiştim. Öteki taraftan çocuk yetiştirmiş olmanın yöneticilikle ilgili olarak bana epeyce şey kattığını fark ettim bu biçimde. Çocuk yetiştirirken daha empatik bakmaya, daha sabırlı olmaya alışıyorsunuz. Yöneticilikte de bu yetkinlikler büyük değer taşıyor aslında.
BAYANLAR OLARAK ŞİRKET KURMUŞTUK
● MY Executive şirketinin kuruluşu nasıl gerçekleşti?
Arthur Andersen, Ernst&Young (EY) olduktan daha sonra Nedim Beyefendi ayrıldı ve yerini bana bıraktı. İnsan kaynaklarının başına gelmiş oldum. kuvvetli bir grubumuz vardı. Her şey yolunda giderken bir gün yönetici temini kısmının kapatılmasına karar verildi. EY tıpkı zamandanetim tıpkı vakitte üst seviye yönetici temini konusunda danışmanlık yapmak istemiyordu. Bir şirkete CFO yerleştirdiğimizde onun denetlenmesinde sorun çıkıyordu. EY’nin bu sonucu üzerine ben de MY Executive’i kurdum. EY’da takımımda yer alan arkadaşlarım Aslı Colley ve Elif Baydar ile çalışmalarımızı MY Executive çatısı altında sürdürmeye başladık. EY bu alandan çıktığı için bizi hayli destekledi. Bayanlar olarak bir şirket kurmuştuk. Büsbütün tesadüfen. O da bir sempati yarattı. ötürüsıyla basın da fazlaca destekledi. O kadar kıymetli dayanaklar aldım ki onun için iş kuran birisi olduğu vakit ben de elimden gelen takviyesi vermeye çalışıyorum. Zira o birinci ivme verilince, aslına bakarsan âlâ iş yapan bireyler devamını da getiriyor.
● Bağımsız idare heyeti üyeliği ve idare konseylerinin hakikat oluşturulması konusunda önemli çalışmalarınız var.
MY Executive bünyesinde aslına bakarsanız üst seviye yönetici temini işi yapıyoruz. Bu ortada ben idare konseyi üyeliği ve kurumsallaşma bahislerinde biraz daha etkin olmaya karar vermiştim. 2010 yılıydı, bir araştırma yapmak istedim. Sanki halka açık şirketlerde bağımsız idare konseyi üyeliği ne durumda diye. Bir fotoğraf çıktı ortaya. İş dünyasından epeyce kıymetli isimlerden de görüşler alıp araştırmayı kitap haline getirdik. Tam biz kitabı yayınlarken SPK halka açık şirketlere bağımsız üyelik mecburiliği getirdi. Bizim kitabımızın ismi de “Bağımsız İdare Heyeti Üyeliği Vakti Geldi mi?” idi. Kitabımız, vakit içindeması ve içeriği prestijiyle iş dünyasında fazlaca tesirli oldu. Kitap için yaptığımız röportajlarda paylaşılanlar benim bu hususa daha fazla odaklanmamı sağladı. Örneğin; Akbank İdare Konseyi Lideri Suzan Sabancı Dinçer’in “Yönetim konseylerinde bağımsız üyenin ehemmiyeti, şeff afl ığın azaldığı ve şirketlerin zayıfl adığı devirlerde ortaya çıkmaktadır. Bağımsız üyeler, azınlık hissedarın yanlışsız değerlendirmelere ulaşmasını ve onun ismine gerçek değerlendirmelerin yapılmasını sağlar” kelamları benim bahse bakış açımı derinden etkilemişti.
ESASLI ŞİRKETLERE KARŞI BİR MEYDAN OKUMAYDI
●Sizin için değerli bir yönetici temini işinizi anlatabilir misiniz?
Bir bahsin altını çizmem gerekiyor. MY Müge Yalçın’dan geliyor. Büsbütün yerli ve ulusal bir şirketiz. Bölümümüzde yerli ve ulusal şirket olarak kendinizi kabul ettirmek kolay değil. Bu, esaslı küresel şirketlere karşı bir meydan okuma bununla birlikte. Onun için biz de yaptığımız işe hayli uygun konsantre olduk. Sahiden kilometre taşı diyebileceğim işlerden birisi, kuruluşumuzun birinci yılında bir bankaya genel müdür arayışımızdı. Yabancı bir bankanın genel müdür atamasına aracılık ettik ve hayli muvaffakiyetle tamamladık; yerleştirdiğimiz genel müdür de o bankada 10 seniçin fazla kaldı. 10 sene daha sonra ayrılırken kelam konusu banka tekrar bize geldi ve yeni genel müdürlerini de biz bulup yerleştirdik. Bankacılık dalında hayata geçirdiğimiz bu birinci proje, şirketin gelişmesi ve piyasada kabul edilmesi için de değerliydi.
FİYAT BİRİNCİ DERECEDE BELİRLEYİCİ OLMUYOR
● Bu farklı anılardan bir tane daha dinlesek…
Telekom dalında bir anımız oldu. Bir şirket CMO (pazarlamadan sorumlu genel müdür yardımcılığı) konumuna yönetici arıyordu. Başka şirketin yöneticisini öbür tarafla tanıştırdık ve anlaştılar. Mukavele imzalandı. Lakin çalıştığı şirket o kişinin ayrılmasına müsaade vermedi ve karşı bir teklif yaptı. O kişi de ortada kaldı. Kontrat imzalamıştı lakin gelmemeye karar verdi. Lakin bu gideceği şirkette önemli bir olay oldu. CEO’lar içinde şahsi bir olay haline geldi. Sonunda ne yaptı etti bizim müşterimiz o kişiyi aldı. Kelamını ettiğim bu yönetici epeyce da başarılıydı. Devamında da başarılı oldu. Şirketler tıpkı sektördelerse bunu şahsileştirebiliyorlar. Transfer fiyatı kesinlikle veriliyor lakin bu durumlarda fiyat birinci derecede belirleyici olmuyor. Bu seviyedeki yöneticilerin evvelari meslekleri oluyor. Çok büyük maaş farkları ya da marjinal tesiri hayli büyük olacak paralar olmuyor. Şayet olursa da aslına bakarsan ben adaylara söylüyorum şayet birisi mevcut maaşınızın üç katını size veriyorsa, bir yanlışlık vardır orada.
● Türkiye Kurumsal İdare Derneği (TKYD) ile oluşturduğunuz programdan bahsedebilir misiniz?
özetlemek gerekirse MYBoardMember ismini verdiğimiz bu programın benim için manası büyük. bundan evvelki devir TKYD Lideri olan Feyyaz Ünal’ın davetiyle başlayan işbirliğimiz, Dr. Tamer Latife misyonu devraldıktan daha sonra güçlenerek devam etti. Programımızda; mentorluğun yanı sıra webinarlar ve eğitimler var. Ayrıyeten Galatasaray Üniversitesi işbirliğiyle idare heyeti simülasyonları hazırlandı, orada da Prof. Dr. Volkan Demir’in liderliğinde kuvvetli bir akademik takımın takviyesini alıyoruz.
O kadar beğendiler ki bir değil iki adayı aldılar
● Bayan adaylarla ilgili farklı bir tecrübeniz oldu mu?
Bilhassa son devirde bayanların idare şuralarında yer alması çeşitlilik açısından değerli ve destekleniyor. Ben de en epeyce destekleyenlerden biriyim. Bir örnek vermek isterim. Keyifli Akü, bilhassa idare konseyine bir bayan üye eklemek istiyordu. CEO’su Göksel (Paker) Beyefendi bize ulaştı. Biz de çalışmalar yaptık. Beş ya da altı bireyle görüşmelerini sağladık. Görüşmeler tamamlandı. Sonunda adayları o kadar beğendiler ki bir değil iki bayan adayı almaya karar verdiler. Benim için de hayli güzel bir anı aslında. Bayanlar bilhassa CEO ve idare heyeti üyeliği üzere makul konumlara o kadar güçlü bir yoldan geliyorlar ki oraya varanlar gerçekten yeterli oluyorlar.
bu biçimde bağımsız üye diyemezsiniz
● Bağımsız idare şurası üyesi teminiyle ilgili bir anınızı dinleyebilir miyiz?
Yeni halka açılacak bir şirketle bağımsız idare konseyi üyeliği konusunda çalışıyorduk, alternatifl er ile tanıştırıyorduk şirketin sahibini. Tanıştırdığımız şahıslar de epey kıymetli projeleri getirebilecek, gerçekleştirebilecek bireylerdi. Şirketin sahibi adayları değerlendirirken yaptığımız toplantıda, kelam içinde şöyleki dedi: “Tabii bize kazandırır sa karşılığını veririz.” Yani kurul, yüzde verebiliriz demek istiyordu. Ben de veremezsiniz dedim. Israrla “Yok veririz, niye veremeyelim?” dediğinde ben de “Tabii verirsiniz lakin bu biçimde bağımsız üye diyemezsiniz” formunda cevap verdim. (Gülüyor) Biliyorsunuz bağımsız üyelere o denli sınırsız fiyat verilemiyor, sabit bir ödeme yapılabiliyor. Hatta bu açıdan bakıldığında bağımsız idare heyeti üyeleri, şirketler için epeyce makul bir fiyat karşılığında kıymet biçilmez bir bilgi birikimi ve münasebet ağıyla o masada yerini alıyor. Halka açık olmasalar da aile şirketlerinin bağımsız üye talebindeki süratli artışın temelinde bu yüksek yararın fark edilmesinin yer aldığını düşünüyorum.
● Müge Hanım, kendi şirketinizi kurmadan evvel danışmanlık ve bankacılık yaptınız. özetlemek gerekirse o döneminizden bahsedebilir misiniz?
Boğaziçi İşletme’yi bitirdikten daha sonra bir sene kadar yurt haricinde değişik yerlerde AIESEC stajları yaptım. Döndüğümde tesadüf yapıtı orada çalışan arkadaşlarımı ziyaret ettiğimde Arthur Andersen’ın danışmanlık kısmının kurulduğunu öğrendim. Danışmanlık işi yapmak istediğim için çabucak görüştüm ve işe alındım. Çok yeterli bir şirkette başlamış olmanın avantajını iş değiştirirken yaşadım.
Citibank ile bir görüşmem olmuştu Arthur Andersen’dan ayrılacağım vakit. bu biçimde Osman (Ünsal) Beyefendi vardı. Bana dedi ki “Arthur Andersen seninle görüşmüş beğenmiş, testler yapmış almış. Benim epeyce da fazla şey sormama gerek yok. Seni işe alabiliriz.” Citibank olmadı ancak Osman Beyefendi Interbank’a geçince onunla birlikte oraya devam ettim. Zira özelleştirmelerin epeyce ağır olduğu o senelerda bilhassa yatırım bankacılığı epey popülerdi. Oradaki grupla bir arada Impex Bank’a transfer oldum. 3 sene orada devam ettikten daha sonra Credit Lyonnais’den teklif aldım. Şirket birleşmeleri ve evlilikleri (M&A) kısmının müdürü olur musun dediler. Yaklaşık üç yıl kadar da orada çalıştıktan daha sonra kızıma gebe olduğum için oradan ayrıldım.
O YAŞLARDA UNVANLARA FAZLA KIYMET VERİLİYOR
● Çocuk sahibi olduktan daha sonra güç oldu mu geri dönmek?
Doğum daha sonrası farklı iş teklifl eri aldım. Lakin kızım belirli bir yaşa gelene kadar ona bakmak istedim. O devirde meskenden ne yapabilirim diye bakmaya başladım. İnternetin ömrümüze girdiği yıllardı. Teşebbüs fikirlerimi topladığım bir evrak vardı. Geniş bir yelpazede yirmi dört değişik teşebbüs fikri. Hatıra olarak saklıyorum o belgeyi hala. hiç birini yapamamış olsam da ortalarında uygulandığını ve fazlaca başarılı olduğunu gördüklerim var. (Gülüyor)
Kızım anaokuluna başlayınca iş hayatına dönme konusunda daha önemli adımlar attım. Dört sene orta verince bıraktığınız yere dönemiyorsunuz. Herkes yönetici olmuş, makul noktalara gelmiş. Gurur yaptım o devirde. Yapmamam gerekirdi. O yaşlarda unvanlara fazla ehemmiyet veriliyor. Benim gençlere tavsiyem; durumu bu biçimde değerlendirmemeleri istikametinde…
● bir daha de dönmek istikametinde karar verdiniz.
Evet, tam o süreçte daha önce tanıdığım Nedim Menekşe beni Arthur Andersen’ın yönetici seçme ve yerleştirme kısmının müdürlüğü konumu için davet etti. Hiç düşünmeden kabul ettim. Hem şirketi birebir vakitte Nedim Menekşe’yi seviyordum. Lakin işverenim olduktan daha sonra benim için epeyce uygun bir yönetici olduğunu da anladım. Nedim Beyefendi bana fazlaca alan açtı. Takviye istediğim her vakit da bana akıl verdi. Hiç bilmediğim bir işte, 20- 25 kişilik bir grubun başına geçmiştim. Öteki taraftan çocuk yetiştirmiş olmanın yöneticilikle ilgili olarak bana epeyce şey kattığını fark ettim bu biçimde. Çocuk yetiştirirken daha empatik bakmaya, daha sabırlı olmaya alışıyorsunuz. Yöneticilikte de bu yetkinlikler büyük değer taşıyor aslında.
BAYANLAR OLARAK ŞİRKET KURMUŞTUK
● MY Executive şirketinin kuruluşu nasıl gerçekleşti?
Arthur Andersen, Ernst&Young (EY) olduktan daha sonra Nedim Beyefendi ayrıldı ve yerini bana bıraktı. İnsan kaynaklarının başına gelmiş oldum. kuvvetli bir grubumuz vardı. Her şey yolunda giderken bir gün yönetici temini kısmının kapatılmasına karar verildi. EY tıpkı zamandanetim tıpkı vakitte üst seviye yönetici temini konusunda danışmanlık yapmak istemiyordu. Bir şirkete CFO yerleştirdiğimizde onun denetlenmesinde sorun çıkıyordu. EY’nin bu sonucu üzerine ben de MY Executive’i kurdum. EY’da takımımda yer alan arkadaşlarım Aslı Colley ve Elif Baydar ile çalışmalarımızı MY Executive çatısı altında sürdürmeye başladık. EY bu alandan çıktığı için bizi hayli destekledi. Bayanlar olarak bir şirket kurmuştuk. Büsbütün tesadüfen. O da bir sempati yarattı. ötürüsıyla basın da fazlaca destekledi. O kadar kıymetli dayanaklar aldım ki onun için iş kuran birisi olduğu vakit ben de elimden gelen takviyesi vermeye çalışıyorum. Zira o birinci ivme verilince, aslına bakarsan âlâ iş yapan bireyler devamını da getiriyor.
● Bağımsız idare heyeti üyeliği ve idare konseylerinin hakikat oluşturulması konusunda önemli çalışmalarınız var.
MY Executive bünyesinde aslına bakarsanız üst seviye yönetici temini işi yapıyoruz. Bu ortada ben idare konseyi üyeliği ve kurumsallaşma bahislerinde biraz daha etkin olmaya karar vermiştim. 2010 yılıydı, bir araştırma yapmak istedim. Sanki halka açık şirketlerde bağımsız idare konseyi üyeliği ne durumda diye. Bir fotoğraf çıktı ortaya. İş dünyasından epeyce kıymetli isimlerden de görüşler alıp araştırmayı kitap haline getirdik. Tam biz kitabı yayınlarken SPK halka açık şirketlere bağımsız üyelik mecburiliği getirdi. Bizim kitabımızın ismi de “Bağımsız İdare Heyeti Üyeliği Vakti Geldi mi?” idi. Kitabımız, vakit içindeması ve içeriği prestijiyle iş dünyasında fazlaca tesirli oldu. Kitap için yaptığımız röportajlarda paylaşılanlar benim bu hususa daha fazla odaklanmamı sağladı. Örneğin; Akbank İdare Konseyi Lideri Suzan Sabancı Dinçer’in “Yönetim konseylerinde bağımsız üyenin ehemmiyeti, şeff afl ığın azaldığı ve şirketlerin zayıfl adığı devirlerde ortaya çıkmaktadır. Bağımsız üyeler, azınlık hissedarın yanlışsız değerlendirmelere ulaşmasını ve onun ismine gerçek değerlendirmelerin yapılmasını sağlar” kelamları benim bahse bakış açımı derinden etkilemişti.
ESASLI ŞİRKETLERE KARŞI BİR MEYDAN OKUMAYDI
●Sizin için değerli bir yönetici temini işinizi anlatabilir misiniz?
Bir bahsin altını çizmem gerekiyor. MY Müge Yalçın’dan geliyor. Büsbütün yerli ve ulusal bir şirketiz. Bölümümüzde yerli ve ulusal şirket olarak kendinizi kabul ettirmek kolay değil. Bu, esaslı küresel şirketlere karşı bir meydan okuma bununla birlikte. Onun için biz de yaptığımız işe hayli uygun konsantre olduk. Sahiden kilometre taşı diyebileceğim işlerden birisi, kuruluşumuzun birinci yılında bir bankaya genel müdür arayışımızdı. Yabancı bir bankanın genel müdür atamasına aracılık ettik ve hayli muvaffakiyetle tamamladık; yerleştirdiğimiz genel müdür de o bankada 10 seniçin fazla kaldı. 10 sene daha sonra ayrılırken kelam konusu banka tekrar bize geldi ve yeni genel müdürlerini de biz bulup yerleştirdik. Bankacılık dalında hayata geçirdiğimiz bu birinci proje, şirketin gelişmesi ve piyasada kabul edilmesi için de değerliydi.
FİYAT BİRİNCİ DERECEDE BELİRLEYİCİ OLMUYOR
● Bu farklı anılardan bir tane daha dinlesek…
Telekom dalında bir anımız oldu. Bir şirket CMO (pazarlamadan sorumlu genel müdür yardımcılığı) konumuna yönetici arıyordu. Başka şirketin yöneticisini öbür tarafla tanıştırdık ve anlaştılar. Mukavele imzalandı. Lakin çalıştığı şirket o kişinin ayrılmasına müsaade vermedi ve karşı bir teklif yaptı. O kişi de ortada kaldı. Kontrat imzalamıştı lakin gelmemeye karar verdi. Lakin bu gideceği şirkette önemli bir olay oldu. CEO’lar içinde şahsi bir olay haline geldi. Sonunda ne yaptı etti bizim müşterimiz o kişiyi aldı. Kelamını ettiğim bu yönetici epeyce da başarılıydı. Devamında da başarılı oldu. Şirketler tıpkı sektördelerse bunu şahsileştirebiliyorlar. Transfer fiyatı kesinlikle veriliyor lakin bu durumlarda fiyat birinci derecede belirleyici olmuyor. Bu seviyedeki yöneticilerin evvelari meslekleri oluyor. Çok büyük maaş farkları ya da marjinal tesiri hayli büyük olacak paralar olmuyor. Şayet olursa da aslına bakarsan ben adaylara söylüyorum şayet birisi mevcut maaşınızın üç katını size veriyorsa, bir yanlışlık vardır orada.
● Türkiye Kurumsal İdare Derneği (TKYD) ile oluşturduğunuz programdan bahsedebilir misiniz?
özetlemek gerekirse MYBoardMember ismini verdiğimiz bu programın benim için manası büyük. bundan evvelki devir TKYD Lideri olan Feyyaz Ünal’ın davetiyle başlayan işbirliğimiz, Dr. Tamer Latife misyonu devraldıktan daha sonra güçlenerek devam etti. Programımızda; mentorluğun yanı sıra webinarlar ve eğitimler var. Ayrıyeten Galatasaray Üniversitesi işbirliğiyle idare heyeti simülasyonları hazırlandı, orada da Prof. Dr. Volkan Demir’in liderliğinde kuvvetli bir akademik takımın takviyesini alıyoruz.
O kadar beğendiler ki bir değil iki adayı aldılar
● Bayan adaylarla ilgili farklı bir tecrübeniz oldu mu?
Bilhassa son devirde bayanların idare şuralarında yer alması çeşitlilik açısından değerli ve destekleniyor. Ben de en epeyce destekleyenlerden biriyim. Bir örnek vermek isterim. Keyifli Akü, bilhassa idare konseyine bir bayan üye eklemek istiyordu. CEO’su Göksel (Paker) Beyefendi bize ulaştı. Biz de çalışmalar yaptık. Beş ya da altı bireyle görüşmelerini sağladık. Görüşmeler tamamlandı. Sonunda adayları o kadar beğendiler ki bir değil iki bayan adayı almaya karar verdiler. Benim için de hayli güzel bir anı aslında. Bayanlar bilhassa CEO ve idare heyeti üyeliği üzere makul konumlara o kadar güçlü bir yoldan geliyorlar ki oraya varanlar gerçekten yeterli oluyorlar.
bu biçimde bağımsız üye diyemezsiniz
● Bağımsız idare şurası üyesi teminiyle ilgili bir anınızı dinleyebilir miyiz?
Yeni halka açılacak bir şirketle bağımsız idare konseyi üyeliği konusunda çalışıyorduk, alternatifl er ile tanıştırıyorduk şirketin sahibini. Tanıştırdığımız şahıslar de epey kıymetli projeleri getirebilecek, gerçekleştirebilecek bireylerdi. Şirketin sahibi adayları değerlendirirken yaptığımız toplantıda, kelam içinde şöyleki dedi: “Tabii bize kazandırır sa karşılığını veririz.” Yani kurul, yüzde verebiliriz demek istiyordu. Ben de veremezsiniz dedim. Israrla “Yok veririz, niye veremeyelim?” dediğinde ben de “Tabii verirsiniz lakin bu biçimde bağımsız üye diyemezsiniz” formunda cevap verdim. (Gülüyor) Biliyorsunuz bağımsız üyelere o denli sınırsız fiyat verilemiyor, sabit bir ödeme yapılabiliyor. Hatta bu açıdan bakıldığında bağımsız idare heyeti üyeleri, şirketler için epeyce makul bir fiyat karşılığında kıymet biçilmez bir bilgi birikimi ve münasebet ağıyla o masada yerini alıyor. Halka açık olmasalar da aile şirketlerinin bağımsız üye talebindeki süratli artışın temelinde bu yüksek yararın fark edilmesinin yer aldığını düşünüyorum.