Cennet köy Kalemler artık savaş alanı
Cihat Aslan – Türkiye’nin en büyük yangın felaketinde Antalya’nın Manavgat ilçesi faciayı atlattı fakat yangın ardında büyük bir enkaz ve acılar bıraktı. Yangında konutlar, köyler, hayvanlar, ormanlar yanıp küle dönerken, 2’si orman emekçisi 7 kişi hayatını kaybetti. Onbinlerce hektarlık ormanın yanması bir yana, ilçeye bağlı köyler de büyük ziyan gördü. Facianın yaşandığı kimi köyler yangın sıçramadan boşaltılırken, birtakım köylerde ise toparlanmaya bile vakit kalmadı. Köylüler alevlerin ortasından çıkarak canlarını sıkıntı kurtardı. O köylerden biri de yangının yıkıp küle çevirdiği Kalemler Köyü oldu. Alevler Kalemleri 15-20 dakikada sardı. Köylülerin alevlerden kaçışı ise endişe sinemalarını aratmadı.
‘Cennet gibiydi’
Kendi elleriyle yaptığı konutunu boşaltmak zorunda kalan Kalemler Köyü sakini 65 yaşındaki Bilal Okutan, faciadan ailesiyle kıl hissesi kurtulmuş. Meskeni yangından daha sonra harabeye dönen Okutan, “Kaçarken dönüp gerime baktığımda, yangının köyden çıktığını önümüze geçmeye başladığını gördüm. Kıyamet burada yaşandı. Gerime baktığımda alev vuracak üzereydi. Yangından evvel buralar cennet üzereydi, şu an savaştan çıkmış üzere bir hali var” dedi. Yaşanan büyük felaketin izlerini silmeye çalıştıklarını lisana getiren Okutan şunları anlattı:
“Dedelerim, büyüklerim, kendim doğma büyüme buralıyız. Bütün ömrüm bu köyde geçti. Yangının başladığı sabah köydeydim. Kahvaltı yaptıktan daha sonra otomobilime atlayıp baldızımdan çökelek almak için Ilıca’ya gittim. Onu aldım ve köye geri getirdim. Hava da poyrazdı bu sene de epeyce sıcak havalar vardı. Çökeleği dolaba koymaya çalışırken, eşim ‘Bir duman, çam kokusu geliyor. Bir yerde yangın mı var, bir baksana’ dedi. Ben de yola çıktım. Bizim mesken ormanın sağ tarafındaydı. Meskenimiz çukurda kaldığı için ağaçlardan yangını tam gorememiştim. Merdivenden çıkınca bir baktım ki 3 başka yerden yangın geliyor. ‘Yangın geliyor’ diye bağırdım. Meskene yanlışsız gittim. Oğlum arabayı aldı, ben traktöre bindim. Oğlum ve hanım otomobille ben traktörle binip oraya terk etmeye başladık. Caminin oraya yaklaştığımızda yani 120 metre uzaklaştığımızda yangının konutumuza vardığını gördüm. Birinci anda konutumuzun nasıl bir hale geldiğini nazaranmedim. 30 metre daha sonrası dumanlarla çevriliydi. Yangın epey süratli geliyordu. Durmadık biz de yolumuza devam ettik. Bir sulama kanalına yanlışsız gittik. Dönüp gerimize baktığımızda, yangının köyden bile çıktığını önümüze geçmeye başladığını gördük. Ateşin köye girmesiyle, köyün bu hale gelmesi yaklaşık 15-20 dakika sürdü. ömrümde hiç bu biçimde bir yangın görmedim. Otomobile binemeyenlerin arabası yandı, motora binemeyenlerin de kolları yandı.
Doruktan köye yarım saat
Köy felaket üzereydi. Dumanların ortasında kaldık. daha sonra dönemedik, yere indik. Yeniköy’ün orada biraderim var, balcılık yapıyor. Oraya kaçtık. Yangın, Eren Köyü’nün dışına kadar gitti. Kıyamet burada yaşandı. Üstümdeki gömlekle yangından kaçtım. Konutta ne var ise yandı yerle bir oldu. tekrar dönemedik. Dönüp de alma talihimiz da yoktu. Konutumda 200 kilo zeytinyağım vardı. Fırsat olsa da bidonun ikisini otomobile khalbukim ve çıksaydım, oradan kurtulamazdım. Garajda mazot ve akaryakıt, su ile ilaç motoru da vardı. Her şeyi bırakıp, gerimize bakmadan kaçmak zorunda kaldık. Çok korktuk. Yere indiğimizde her taraf kıpkırmızıydı, ateş gerimizden hâlâ geliyordu. Önünde durup da söndürme bahtımız yoktu. Suya yakın olan yere varıncaya kadar, tekrar gerimize bakamadık.”
‘Evimin oraya gitmeye dayanamıyorum’
Bilal Okutan, Kalamler’de babasının kendisinin ve ağabeyinin konutunun kül olduğunu, meskenini görmeye içinin dayanmadığını ağlayarak anlattı: “Oturduğum meskeni 3 senede kendi ellerimle yaptırabilmiştim. kimi vakit meskenin oraya gitmeyi düşünüyorum lakin görmeye dayanamıyorum, duramıyorum orada. Devlet yardım ederse biz bu meskeni küçük, büyük yerinde isteriz. Öbür yere göç etmek istemeyiz. Toprağımızı bırakmayız.”
Okutan, köyünün eski halini de “Burayı yeşilken görmeniz lazımdı. Cennet üzereydi. Şu anki Kalemler Köyü bu değil derdiniz. Artık savaştan çıkmış üzere bir hali var” diye anlattı. Meskenlerinde cansız vücutları bulunan Fahri Yiğitokur ve Alman eşi Andrea Yiğitokur’un komşuları olduğunu söyleyen Bilal Okutan, kaybettiği komşularını da andı: “Köpek meraklısıydı. Yangının çıktığında köpeğini aramaya mı çıkmış, havuzun içine mi oturalım dediler, yoksa yanlış tarafa mi gittiler. Onlar da el ele buradan ayrılmışlar. Çok âlâ insanlardı.”
Yarın: Cennet üzere çiftlik yangınla cehenneme döndü
BİZE ULAŞIN: Siz de sesinizi duyurmak isterseniz [email protected] adresinden bize ulaşabilirsiniz.
Cihat Aslan – Türkiye’nin en büyük yangın felaketinde Antalya’nın Manavgat ilçesi faciayı atlattı fakat yangın ardında büyük bir enkaz ve acılar bıraktı. Yangında konutlar, köyler, hayvanlar, ormanlar yanıp küle dönerken, 2’si orman emekçisi 7 kişi hayatını kaybetti. Onbinlerce hektarlık ormanın yanması bir yana, ilçeye bağlı köyler de büyük ziyan gördü. Facianın yaşandığı kimi köyler yangın sıçramadan boşaltılırken, birtakım köylerde ise toparlanmaya bile vakit kalmadı. Köylüler alevlerin ortasından çıkarak canlarını sıkıntı kurtardı. O köylerden biri de yangının yıkıp küle çevirdiği Kalemler Köyü oldu. Alevler Kalemleri 15-20 dakikada sardı. Köylülerin alevlerden kaçışı ise endişe sinemalarını aratmadı.
‘Cennet gibiydi’
Kendi elleriyle yaptığı konutunu boşaltmak zorunda kalan Kalemler Köyü sakini 65 yaşındaki Bilal Okutan, faciadan ailesiyle kıl hissesi kurtulmuş. Meskeni yangından daha sonra harabeye dönen Okutan, “Kaçarken dönüp gerime baktığımda, yangının köyden çıktığını önümüze geçmeye başladığını gördüm. Kıyamet burada yaşandı. Gerime baktığımda alev vuracak üzereydi. Yangından evvel buralar cennet üzereydi, şu an savaştan çıkmış üzere bir hali var” dedi. Yaşanan büyük felaketin izlerini silmeye çalıştıklarını lisana getiren Okutan şunları anlattı:
“Dedelerim, büyüklerim, kendim doğma büyüme buralıyız. Bütün ömrüm bu köyde geçti. Yangının başladığı sabah köydeydim. Kahvaltı yaptıktan daha sonra otomobilime atlayıp baldızımdan çökelek almak için Ilıca’ya gittim. Onu aldım ve köye geri getirdim. Hava da poyrazdı bu sene de epeyce sıcak havalar vardı. Çökeleği dolaba koymaya çalışırken, eşim ‘Bir duman, çam kokusu geliyor. Bir yerde yangın mı var, bir baksana’ dedi. Ben de yola çıktım. Bizim mesken ormanın sağ tarafındaydı. Meskenimiz çukurda kaldığı için ağaçlardan yangını tam gorememiştim. Merdivenden çıkınca bir baktım ki 3 başka yerden yangın geliyor. ‘Yangın geliyor’ diye bağırdım. Meskene yanlışsız gittim. Oğlum arabayı aldı, ben traktöre bindim. Oğlum ve hanım otomobille ben traktörle binip oraya terk etmeye başladık. Caminin oraya yaklaştığımızda yani 120 metre uzaklaştığımızda yangının konutumuza vardığını gördüm. Birinci anda konutumuzun nasıl bir hale geldiğini nazaranmedim. 30 metre daha sonrası dumanlarla çevriliydi. Yangın epey süratli geliyordu. Durmadık biz de yolumuza devam ettik. Bir sulama kanalına yanlışsız gittik. Dönüp gerimize baktığımızda, yangının köyden bile çıktığını önümüze geçmeye başladığını gördük. Ateşin köye girmesiyle, köyün bu hale gelmesi yaklaşık 15-20 dakika sürdü. ömrümde hiç bu biçimde bir yangın görmedim. Otomobile binemeyenlerin arabası yandı, motora binemeyenlerin de kolları yandı.
Doruktan köye yarım saat
Köy felaket üzereydi. Dumanların ortasında kaldık. daha sonra dönemedik, yere indik. Yeniköy’ün orada biraderim var, balcılık yapıyor. Oraya kaçtık. Yangın, Eren Köyü’nün dışına kadar gitti. Kıyamet burada yaşandı. Üstümdeki gömlekle yangından kaçtım. Konutta ne var ise yandı yerle bir oldu. tekrar dönemedik. Dönüp de alma talihimiz da yoktu. Konutumda 200 kilo zeytinyağım vardı. Fırsat olsa da bidonun ikisini otomobile khalbukim ve çıksaydım, oradan kurtulamazdım. Garajda mazot ve akaryakıt, su ile ilaç motoru da vardı. Her şeyi bırakıp, gerimize bakmadan kaçmak zorunda kaldık. Çok korktuk. Yere indiğimizde her taraf kıpkırmızıydı, ateş gerimizden hâlâ geliyordu. Önünde durup da söndürme bahtımız yoktu. Suya yakın olan yere varıncaya kadar, tekrar gerimize bakamadık.”
‘Evimin oraya gitmeye dayanamıyorum’
Bilal Okutan, Kalamler’de babasının kendisinin ve ağabeyinin konutunun kül olduğunu, meskenini görmeye içinin dayanmadığını ağlayarak anlattı: “Oturduğum meskeni 3 senede kendi ellerimle yaptırabilmiştim. kimi vakit meskenin oraya gitmeyi düşünüyorum lakin görmeye dayanamıyorum, duramıyorum orada. Devlet yardım ederse biz bu meskeni küçük, büyük yerinde isteriz. Öbür yere göç etmek istemeyiz. Toprağımızı bırakmayız.”
Okutan, köyünün eski halini de “Burayı yeşilken görmeniz lazımdı. Cennet üzereydi. Şu anki Kalemler Köyü bu değil derdiniz. Artık savaştan çıkmış üzere bir hali var” diye anlattı. Meskenlerinde cansız vücutları bulunan Fahri Yiğitokur ve Alman eşi Andrea Yiğitokur’un komşuları olduğunu söyleyen Bilal Okutan, kaybettiği komşularını da andı: “Köpek meraklısıydı. Yangının çıktığında köpeğini aramaya mı çıkmış, havuzun içine mi oturalım dediler, yoksa yanlış tarafa mi gittiler. Onlar da el ele buradan ayrılmışlar. Çok âlâ insanlardı.”
Yarın: Cennet üzere çiftlik yangınla cehenneme döndü
BİZE ULAŞIN: Siz de sesinizi duyurmak isterseniz [email protected] adresinden bize ulaşabilirsiniz.