Gelen her danışan ve aile, terapi için uygun olmayabilir.
Bunun genel sebepleri şunlardır:
1. Aile, geri dönüşü olmayan bir surece girmiş olabilir. yine bağ kurabilecek bir bağlantı ortada kalmamış olabilir.
2. Aile, alışkanlıklarını sürdürmek isteyebilirler ve değişimi yorucu bulabilir.
3. Aile bireyleri şahsi sorumluluklarını almak istemeyebilirler.
4. Anne, baba ya da çocuk/ergen mevcut terapilerin yardımcı olamayacağı bir kişilik bozukluğu geliştirmiş olabilirler.
5. Anne, baba ya da çocuk/ergen temel ahlaki bedellerden (dolandırıcılık, hak ihlali, zorbalık, kaba ve saygısızca konuşmak, mazeretsiz gelmeme, yapılan emeğin fiyatını ödemek istememe gibi) mahrum olabilirler. Bu da terapiyi imkansızlaştırır.
6. Aile bireyleri terapiyi sorumluluktan kaçış yeri olarak bakılırsabilirler.
Üstteki durumlara benzeri durumlarda terapi yapılamaz. bir süre daha sonra danışan ve ailesi zorluk çıkarmaya başlar. Randevularını aksatır, teklifleri yapmaz, uzun mühlet ortadan kaybolur daha sonra bir anda çıkıp acil randevu ister, o acil randevusuna da gelmez. Bu durumda tek çabalayan kişi terapist olmaya başlar. Hiç sorumluluk almayan danışanlar ise iyileşmiyoruz diye şikayet etmeye başlarlar. Durumu fark eden terapist görüşmeleri sonlandırmak zorunda kalabilir. Aşağıdaki özel durumlarda da terapi devam edemez:
1.Çocuk için; aile ısrarla teklifleri yapmıyorsa, nizamlı randevuya çocuğu getirmiyorsa, çocuğun fizikî ve ruhsal istismar hikayesi var ise terapi süreci durdurulur. Toplumsal hizmetlere bilgi verilir.
2.gençlerde ise ergen görüşmeye daima birilerinin zoruyla getiriliyorsa, teklifleri ciddiye almıyorsa, kendine ziyan verici davranışları var ise yataklı bir kurum tarafınca takip edilmesi önerilir. Ayaktan terapi süreci durdurulur.
Terapi; gördüğünüz üzere olgunluk isteyen, değişime açık olmayı gerektiren bir müddetç. Her ailede ve çocuk/ergende kullanabildiğimiz bir araç değil. Bilhassa çocuk ve ergende geç kalınırsa uygulama bahtımız kalmıyor.
Terapi; çocuğun olması gereken kişi bulunmasına yardım edebilir. Her kelamını dinleyen, sorgulamayan, hislerini saklayan, kim nereye çekerse oraya gidebilecek kadar uyumlu (?) olan bir çocuk ya da genç bulunmasına yardımcı olmuyoruz. Anne ya da baba olarak kusurlarını görmeye tahammül edemeyen, daima haklı olduğunu tez eden, güzelleşmenin tüm sorumluluğunu terapiste ve çocuğa yükleyen ebeveynlere terapi hizmet edemez.
Görüşmelerine sistemli gelip, şahsi sorumluluklarını alan anne, baba ve çocuğun güzelleşmeden gittiğini hiç gözlemlemedim. Bu terapistin takviyesi ile gerçekleşen büyük oranda anne, baba, çocuğun başarısıdır.
Bunun genel sebepleri şunlardır:
1. Aile, geri dönüşü olmayan bir surece girmiş olabilir. yine bağ kurabilecek bir bağlantı ortada kalmamış olabilir.
2. Aile, alışkanlıklarını sürdürmek isteyebilirler ve değişimi yorucu bulabilir.
3. Aile bireyleri şahsi sorumluluklarını almak istemeyebilirler.
4. Anne, baba ya da çocuk/ergen mevcut terapilerin yardımcı olamayacağı bir kişilik bozukluğu geliştirmiş olabilirler.
5. Anne, baba ya da çocuk/ergen temel ahlaki bedellerden (dolandırıcılık, hak ihlali, zorbalık, kaba ve saygısızca konuşmak, mazeretsiz gelmeme, yapılan emeğin fiyatını ödemek istememe gibi) mahrum olabilirler. Bu da terapiyi imkansızlaştırır.
6. Aile bireyleri terapiyi sorumluluktan kaçış yeri olarak bakılırsabilirler.
Üstteki durumlara benzeri durumlarda terapi yapılamaz. bir süre daha sonra danışan ve ailesi zorluk çıkarmaya başlar. Randevularını aksatır, teklifleri yapmaz, uzun mühlet ortadan kaybolur daha sonra bir anda çıkıp acil randevu ister, o acil randevusuna da gelmez. Bu durumda tek çabalayan kişi terapist olmaya başlar. Hiç sorumluluk almayan danışanlar ise iyileşmiyoruz diye şikayet etmeye başlarlar. Durumu fark eden terapist görüşmeleri sonlandırmak zorunda kalabilir. Aşağıdaki özel durumlarda da terapi devam edemez:
1.Çocuk için; aile ısrarla teklifleri yapmıyorsa, nizamlı randevuya çocuğu getirmiyorsa, çocuğun fizikî ve ruhsal istismar hikayesi var ise terapi süreci durdurulur. Toplumsal hizmetlere bilgi verilir.
2.gençlerde ise ergen görüşmeye daima birilerinin zoruyla getiriliyorsa, teklifleri ciddiye almıyorsa, kendine ziyan verici davranışları var ise yataklı bir kurum tarafınca takip edilmesi önerilir. Ayaktan terapi süreci durdurulur.
Terapi; gördüğünüz üzere olgunluk isteyen, değişime açık olmayı gerektiren bir müddetç. Her ailede ve çocuk/ergende kullanabildiğimiz bir araç değil. Bilhassa çocuk ve ergende geç kalınırsa uygulama bahtımız kalmıyor.
Terapi; çocuğun olması gereken kişi bulunmasına yardım edebilir. Her kelamını dinleyen, sorgulamayan, hislerini saklayan, kim nereye çekerse oraya gidebilecek kadar uyumlu (?) olan bir çocuk ya da genç bulunmasına yardımcı olmuyoruz. Anne ya da baba olarak kusurlarını görmeye tahammül edemeyen, daima haklı olduğunu tez eden, güzelleşmenin tüm sorumluluğunu terapiste ve çocuğa yükleyen ebeveynlere terapi hizmet edemez.
Görüşmelerine sistemli gelip, şahsi sorumluluklarını alan anne, baba ve çocuğun güzelleşmeden gittiğini hiç gözlemlemedim. Bu terapistin takviyesi ile gerçekleşen büyük oranda anne, baba, çocuğun başarısıdır.