Çocuk ve ergenlerde şiddete eğilimin niçinleri ve teklifler

KıtlamA

New member
Bilgisayar oyunları, internet kullanması ve televizyon, çocuk ve ergenlerde, şiddete eğilim yaratır mı?

Çocukluk periyodu özdeşimlerle, kıymetlerin öğrenildiği bir dönemken, ergenlik devri bu özdeşimlerin, bedellerin gözden geçirildiği yeni kıymetler kazanıldığı, kimliğin formlandığı bir devirdir. Bu devirlerdeki şiddet içerikli sinemalar ve oyunlar gencin kıymet yargılarını alaka biçimlerini derinden etkileyecektir. Medyanın şiddet davranışlarını hayatlarının bir modülü olarak sunduğu kahramanlar, çocuklar ve gençler için özdeşim objesi olabilecektir. Bu tesirlere maruz kalan çocuk ve ergenlerde şiddet içerikli davranışlar artacaktır. Birçok vakit dünyayı tehlikeli bir yer, kurallarını kendilerinin koyduğu, bu şiddet içerikli kurallara uyulduğunda başlarına bir şey gelmeyeceği yada başlarına gelecek cezai sorumlulukların değersizliği, yada karşılarında şiddet uyguladıkları şahıslarla ilgi empati eksikliği kelam konusudur. Televizyon maruziyetine bağlı şiddet eğilimi bu maruziyete uğramayan çocuklara nazaran şiddet eğilimini yaklaşık 10 kat kadar arttırmaktadır. Etkilenme her yaş için kelam konusudur.

Son senelerda çocuklar ve gençler içinde şiddet eğiliminin arttığını, medyada yer alan haberlerle bir arada görüyoruz. Bu birebir zamandağişen dünya ve aile yapısından, medyadaki şiddet içerikli programlardan, tıpkı vakitte yakın vakitte önemli bir sorun haline gelen internette şiddet içerikli oyunlardan kaynaklanmaktadır. Şiddete maruz kalma, televizyondaki şiddet içerikli sahneler ve bilgisayardaki şiddet içerikli oyunlar, ailenin ve bilhassa çocuk ve gençlerin şiddete yönelik algısını değiştirmektedir. Şiddeti televizyon yahut internette görmek ve şahit olmak, şiddeti olağanlaştırmayı birlikteinde getirir. Bu programlardaki şiddet uygulayıcılarının kahramanlaştırılması, ceza almamaları, şiddet uyguladıkları bireylere karşı empati eksiklikleri, şiddet uygulanan bireylerin yaşadıkları acının yansıtılmaması ya da olağanlaştırılması, şiddet uygulanan bireylerin bunları hak ettiği halinde algının yaratılması, şiddetin ceza aracı olarak kullanılmasının olağanlaştırılması, adalet sisteminin hiç husus edilmemesi, çocuk ve gençlerin dünyaya, adalete ve vicdana yönelik algılarının-değerlerinin değişmesine niye olmaktadır. İdealize ettikleri kahramanların davranışlarını model alan çocuk ve gençler televizyonda seyrettikleri çizgi sinema, dizi sinemalardaki kahramanları yada internette oynadıkları oyunları gerçek dünyada sahnelemektedirler.

İnternet kullanması çocuğun ve gencin şiddete eğilimini arttırır. hem de yaygın internet kullanan çocukların toplumsal gelişimleri aksayabilir, daha dertli ve daha düşük özgüvenli olmalarına, akademik muvaffakiyetlerinin düşük bulunmasına, okula devam kuvvetlikleri yaşamalarına da niye olabilir. Gençlerin kendi davranışlarını denetim etmekte zorlanmaları, sorun durumlarda başa çıkma yollarını bilmemeleri, öfke denetimi ve tesirli bağlantı sağlayamamaları üzere durumlar da şiddet eğilimlerini artırabilir. İnternet kullanması bununla birlikte öfke denetimi ve tesirli irtibat hünerleri, sorun çözme marifetlerini olumsuz etkileyerek de şiddet eğiliminde rol oynar.

Çocukların ve gençlerin yaptıkları toplumsal faaliyetlerin kısıtlı olması şiddete eğilimi tesirler mi?

kimi vakit toplumsal olarak daha utangaç çocuk ve gençler daha az toplumsal faaliyetlere ortamlara katıldığı üzere kimi vakit de daha fazla internette kullanmak gencin toplumsallaşmasını azaltır. Her iki durumda problemdir ve çözülmesi gerekir. Çocuk ve gençler hem güçlerini atabilecekleri, toplumsal etkileşimde bulanabilecekleri tıpkı vakitte yaratıcılıklarını ve ilgi alanlarını geliştirebilecekleri toplumsal faaliyetlerde bulunmaları değerlidir. Toplumsal dayanakları daha âlâ olan, toplumsal ortamlarda daha fazla vakit geçiren çocuk ve gençler kendilerini daha inançlı hissedeceklerdir. beraberinde ruhsal olarak sağlıklı gelişeceklerdir, daha yaratıcı ve daha başarılı bireyler olacaklardır.

Günümüzde toplumsal faaliyetlere az katılan, internette daha fazla vakit geçiren bilhassa şiddet içerikli oyunlarla fazla vakit geçiren ergenlerde şiddete eğilimin olduğunu üst da da belirttim. Şiddet; öğrenme yoluyla edinilen bir davranıştır. Çocukların şiddeti öğrendikleri alanlar ortadan kaldırılır, tam aksine problemlerle baş etme, tahlil üretme biçimleri değiştirilirse şiddet davranışına başvurmaları da azalacaktır. Gençleri internetten uzaklaştırmanın bir yolu onun yerine koyabilecekleri, eğlenceli bulabilecekleri (gencin de katılmayı kabul ettiği, yapmak istediği) yeni aktiviteler koymaktır. Bu niçinle gencin kendisinin de ilgi duyduğu, sanat, spor, bilim üzere faaliyetler, gencin toplumsallaşmasına, internet ortamı haricinde gerçek arkadaşlıklar ve bağlantılar kurmasına yol açacaktır. Bu faaliyetler içerisinde çocuk hem de “sorun çözme becerisini” geliştirmeyi öğrenecektir. bu biçimdece bu faaliyetlere iştirakle, hem şiddet eğiliminin azalmasına tıpkı vakitte ruhsal olarak daha sağlıklı, başarılı ve yaratıcılık tarafları gelişkin bireyler ortaya çıkacaktır.

Çocuk ve gençlerin şiddete eğilimleri artıyor mu?

Dünyanın ekonomik ve toplumsal yapısının değişmesi, savaşlar, çevresel maruziyetler, olumsuz ömür olayları ruhsal hastalıkları da etkilemektedir. Kimi ruhsal hastalıklarda yaygınlığın daha artmasına niye olmaktadır. bir daha şiddetin evvel ekranlarda, daha sonra hayatın ortasında olağanlaştırılması, eğilimin artması, şiddet içeren davranışlar halinde ya da birtakım hastalık belirtilerine de yansıyarak-eklenerek müracaatların artmasına niye olabilir. Çocuk ve ergen ruh sıhhati ve hastalıkları polikliniklerinde şiddet içerikli davranışlarla müracaat olduğunda, ekseriyetle altta yatan ruhsal bozukluklar kelam konusudur. Bilhassa davranım bozukluğunda diğerine yöneltilen şiddet kelam konusuyken, depresyon ve iki uçlu bozukluklarda kişinin kendine ve diğerine yönelttiği şiddet kelam konusudur. Şiddete eğilim ruhsal yakınmaların niçinlerinden biri olsun ya da olmasın çocuğun hayatına, okul hayatına ziyan verecek geri dönüşümsüz (kendine ya da diğerine ziyan verme, isimli olarak başının sıkıntıya girmesi, okuldan atılma gibi) sonuçlara niye olabilecektir. Aileler evvelden şiddet içerikli davranışları olmayan çocuklardaki artmış şiddet davranışları için çocuk psikiyatristlerine başvurmalı, bunun altında yatan niçinlere yönelik tedavi takviyesi almalıdırlar.

Bir çocuğun şiddete eğilimi olup olmadığı nasıl anlaşılır? Bu noktada aileler ve öğretmenleri nelere dikkat etmeli?

Bir sorunu başlamadan çözmenin yolu ona niye olan riskli durumları bilip, makus sonuç oluşmadan müdahale etmektir. O niçinle şiddeti doğuran niçinleri, biz öğretmen ve anne-babalar öğretirsek şiddet davranışları ortaya çıkmadan önlenebilir. Üstte en epeyce tartıştığımız mevzu internetti. Yani çocuğun izlemesi, oyunlarda oynaması yoluyla öğrenerek şiddet davranışını göstermeye başlaması değerlidir. Öbür niçinleri şahit olma yani anne babanın kendi içindeki şiddete şahit olması, ya da şahsen kendisinin maruz kalması olarak sayılabilir. bir daha akran kümeleri, engellenmeye dayanamama, öfkesini denetim edememe, sorun çözme marifetinin gelişmemesi, sıkıntılara başa çıkamaması ve kimi ruhsal hastalıklar şiddet davranışı için risk oluşturan durumlardır. Bu durumların varlığında çocuğun şiddet davranışı göstermesini engellemek için erken tedbirler alınabilir. Ailede şiddetin önlenmesi, internetin denetimli, kısıtlanması, uygun bir toplumsal etkileşim ve toplumsal dayanak, üstte sayılan faaliyetler, okul ve öğretmen dayanağı sağlanarak şiddet davranışının ortaya çıkması engellenebilir. Şiddet davranışı gösteren çocuk ve ergenlerde ise bir çocuk psikiyatristi tarafınca bu davranışın niçinlerine ve önlenmesine yönelik kapsamlı bir değerlendirmeye muhtaçlık vardır.

Aileler bilmelidirler ki şiddet içeren programlara maruziyet çocuklarını etkileyebilir, artık yada gelecekte şiddet, saldırganlık içeren davranış göstermelerini niye olabilir, artırabilir. Anne babalar kimi vakit fazlaca dikkat etse de bu maruziyeti engellemek mümkün olmayabilir. Aileler, internet ve televizyonda şiddet içeren programlardan çocuklarını korumalıdırlar. Çocuklarının davranışları, çocuğun kendisine ya da diğerlerine ziyan veriyorsa çocuk psikiyatristlerinden takviye almalıdırlar.

bir daha birtakım ruhsal hastalıklarda çocuğun kendine ya da diğerlerine yönelik şiddet içeren davranışları olabilir. Aileler bunların olağan olmadığının, ruhsal problemlerin bir belirtisi olabileceğini bilmeli, farkına varmalıdırlar. Çocuk psikiyatristlerinden bunların niçinlerini anlamaya ve tahliline yönelik yardım almalıdırlar.