Gelenin açtığı, gidenin kapattığı ‘kapılı’ köy!
İhsaniye’de 1886 yılında Bulgaristan’dan gelen göçmenler tarafınca kurulan Oğulbeyli köyünde hane sayısı, yıllar ortasında 20’den 45’e çıktı. Nüfusu 150 civarında olan köy, yaz aylarında gelenlerle 350’ye yükseliyor. Köye ulaşımın sağlandığı yolda yıllardır yer alan kapı, Oğulbeyli köyünü öteki köylerden farklı kılıyor. Hayvancılık ve tarımla geçimin sağlandığı köyün kurulduğu birinci senelerda köylüler, hayvanların tarım alanına ziyan vermemesi için yola kapı yerleştirdi. Köyü çevreleyen meskenlerin içindeki boşluklar da duvarla kapatıldı. Köyün kurulduğu birinci senelerda ahşap olan kapı, vakit içinde yerini sürgülü demir kapıya bıraktı.
ATADAN KALMA ‘KAPI’ GELENEĞİ
Köye ulaşımın sağlandığı yolda yer alan kapı, senelerca hayvanların ağaç ve bahçelere ziyan vermesini ve köye yabancı şahısların girişini engellemek emeliyle kullanıldı. Geçmiş senelerda yaşanan hırsızlık olaylarına karşı köylüler kapıda nöbet tutarak, önlem aldı. Köyde yaşayanların atalarından kalma gelenek olarak gördüğü kapı, bugünlerde daima kapalı olmasa da kullanılmaya devam ediyor. Günümüzde daha epey hayvanları korumak için kullanılan kapı, yakınındaki merada hayvan otlatıldığı sırada kapatılıp, araç geçişi engelleniyor.
GELEN AÇIYOR, GİDEN KAPATIYOR
Köylüler, kendilerine mahsus kültür olarak gördükleri kapının bakımını da aksatmadan yapıyor. Köye ziyarete gelenler kapıyı açıp, geçiş yaptıktan daha sonra kapatarak, bu kültürün gelecek kuşaklara aktarılmasına katkı sağlıyor. Oğulbeyli Köyü Muhtarı Uzman Sarıkaya, akşam saatlerinde kapatılan kapının, sabah olunca açıldığını anlattı. Sarıkaya, “Atalarımızdan kalma kapı geleneğimiz devam ediyor. Gelen konuk açar, çıkarken kapatır. Hayvanlar, köyümüzün ortasında otluyor. Kapı, berbat niyetli insanlara karşı da savunma oluyor. Evvelce kilitleniyormuş, şu anda kilitlemiyoruz. Her gün yüzlerce otomobil geçiyor, kilitleme talihimiz yok. Kapımız daha evvel ahşapmış. Geçmişte muhtarlarımız tarafınca demir yapılmış, bakılırsave gelince biz de yeniledik. Duvarlarımızı yeniledik, burada bir kanal vardı onu kapattık. Daha hoş görünüme kavuşturduk” diye konuştu.
KÖYLÜLERİN ‘KAPI’ ANISI
Köyde yaşayan emekli öğretmen Mehmet Şahin, kapıyla ilgili anılarını şu biçimde anlattı:
“Kapı çocukluğumda ahşaptı. Kaldırıp açıyor, kapatıyordum. Gelen kapıyı açar, geçer, kapatır sarfiyat. vakit içinde ağaç kapı atıl oldu, demir kapı yapıldı. Köyümüzün sığırları vardı. Ben çobanlık da yaptım. Hayvanlar köy dışına hakikat gelirse kapı kapatılır. Sığırlar toplanır, meraya masraf. Bir gün sığırları getiriyorduk. Kapı kapalı biliyorduk ancak açıkmış. Bütün sığırlar ovaya dalmış. Babam gelmiş ve bana dersimi vermişti. Evvel kapıya bakmam gerektiğini anlatmıştı. bu biçimde epey hatıramız oldu.”
‘BABALARIMIZ KAPININ TABANINDA NÖBET TUTARDI’
Çobanlık ve çiftçilik yapan Mustafa Demirli, köyde yaşayanlar için kapının yıllardır ehemmiyet taşıdığını anlattı. Kapının, hayvanların köyden uzaklaşmasını, bahçelere ziyanını engellediğine değinen Demirli, geçmişte hırsızlık olaylarına karşı nöbet tutulduğundan bahsetti. Demirli, “Geçmişte köyde hayvan hırsızlığı olduğunda ya da önlem almak için babalarımız kapının tabanında nöbet tutardı. 3- 5 komşu nöbetleşe kapıda gecelerdi” dedi.
Tahir Özçelik de kapının ve köyün yıpranan duvarlarını yenilenmesinden dolayı memnuniyetini lisana getirdi.
İhsaniye’de 1886 yılında Bulgaristan’dan gelen göçmenler tarafınca kurulan Oğulbeyli köyünde hane sayısı, yıllar ortasında 20’den 45’e çıktı. Nüfusu 150 civarında olan köy, yaz aylarında gelenlerle 350’ye yükseliyor. Köye ulaşımın sağlandığı yolda yıllardır yer alan kapı, Oğulbeyli köyünü öteki köylerden farklı kılıyor. Hayvancılık ve tarımla geçimin sağlandığı köyün kurulduğu birinci senelerda köylüler, hayvanların tarım alanına ziyan vermemesi için yola kapı yerleştirdi. Köyü çevreleyen meskenlerin içindeki boşluklar da duvarla kapatıldı. Köyün kurulduğu birinci senelerda ahşap olan kapı, vakit içinde yerini sürgülü demir kapıya bıraktı.
ATADAN KALMA ‘KAPI’ GELENEĞİ
Köye ulaşımın sağlandığı yolda yer alan kapı, senelerca hayvanların ağaç ve bahçelere ziyan vermesini ve köye yabancı şahısların girişini engellemek emeliyle kullanıldı. Geçmiş senelerda yaşanan hırsızlık olaylarına karşı köylüler kapıda nöbet tutarak, önlem aldı. Köyde yaşayanların atalarından kalma gelenek olarak gördüğü kapı, bugünlerde daima kapalı olmasa da kullanılmaya devam ediyor. Günümüzde daha epey hayvanları korumak için kullanılan kapı, yakınındaki merada hayvan otlatıldığı sırada kapatılıp, araç geçişi engelleniyor.
GELEN AÇIYOR, GİDEN KAPATIYOR
Köylüler, kendilerine mahsus kültür olarak gördükleri kapının bakımını da aksatmadan yapıyor. Köye ziyarete gelenler kapıyı açıp, geçiş yaptıktan daha sonra kapatarak, bu kültürün gelecek kuşaklara aktarılmasına katkı sağlıyor. Oğulbeyli Köyü Muhtarı Uzman Sarıkaya, akşam saatlerinde kapatılan kapının, sabah olunca açıldığını anlattı. Sarıkaya, “Atalarımızdan kalma kapı geleneğimiz devam ediyor. Gelen konuk açar, çıkarken kapatır. Hayvanlar, köyümüzün ortasında otluyor. Kapı, berbat niyetli insanlara karşı da savunma oluyor. Evvelce kilitleniyormuş, şu anda kilitlemiyoruz. Her gün yüzlerce otomobil geçiyor, kilitleme talihimiz yok. Kapımız daha evvel ahşapmış. Geçmişte muhtarlarımız tarafınca demir yapılmış, bakılırsave gelince biz de yeniledik. Duvarlarımızı yeniledik, burada bir kanal vardı onu kapattık. Daha hoş görünüme kavuşturduk” diye konuştu.
KÖYLÜLERİN ‘KAPI’ ANISI
Köyde yaşayan emekli öğretmen Mehmet Şahin, kapıyla ilgili anılarını şu biçimde anlattı:
“Kapı çocukluğumda ahşaptı. Kaldırıp açıyor, kapatıyordum. Gelen kapıyı açar, geçer, kapatır sarfiyat. vakit içinde ağaç kapı atıl oldu, demir kapı yapıldı. Köyümüzün sığırları vardı. Ben çobanlık da yaptım. Hayvanlar köy dışına hakikat gelirse kapı kapatılır. Sığırlar toplanır, meraya masraf. Bir gün sığırları getiriyorduk. Kapı kapalı biliyorduk ancak açıkmış. Bütün sığırlar ovaya dalmış. Babam gelmiş ve bana dersimi vermişti. Evvel kapıya bakmam gerektiğini anlatmıştı. bu biçimde epey hatıramız oldu.”
‘BABALARIMIZ KAPININ TABANINDA NÖBET TUTARDI’
Çobanlık ve çiftçilik yapan Mustafa Demirli, köyde yaşayanlar için kapının yıllardır ehemmiyet taşıdığını anlattı. Kapının, hayvanların köyden uzaklaşmasını, bahçelere ziyanını engellediğine değinen Demirli, geçmişte hırsızlık olaylarına karşı nöbet tutulduğundan bahsetti. Demirli, “Geçmişte köyde hayvan hırsızlığı olduğunda ya da önlem almak için babalarımız kapının tabanında nöbet tutardı. 3- 5 komşu nöbetleşe kapıda gecelerdi” dedi.
Tahir Özçelik de kapının ve köyün yıpranan duvarlarını yenilenmesinden dolayı memnuniyetini lisana getirdi.