Gülistan Doku’nun ablası: Kardeşimin cansız vücudunu istiyoruz
Munzur Üniversitesi Çocuk Gelişimi Kısmı 2’nci sınıf öğrencisi Gülistan Doku’dan, 5 Ocak 2020’de kaldığı yurttan ayrıldıktan daha sonra haber alınamadı. Diyarbakır’da yaşayan ailesi, Gülistan’ın kaybolduğu gün Tunceli’ye gelerek, güvenlik güçlerine ihbarda bulundu. Ailenin ihbarı üzerine arama çalışmaları başlatıldı. Yapılan araştırmalar sonunda, Gülistan Doku’nun cep telefonunun, en son Uzunçayır Baraj gölü üstündeki Sarısaltuk Viyadüğü’nde sinyal verdiği belirlendi. Viyadük üzerinden geçen aracın kamerasına da yansıyan Doku’nun son görüldüğü bölgede; AFAD Başkanlığı, Deniz Kuvvetleri Komutanlığı, Emniyet Genel Müdürlüğü, Jandarma Genel Komutanlığı, Ankara, Denizli, Diyarbakır, İstanbul, İzmir, Konya, Malatya, Manisa ve Kahramanmaraş Büyükşehir Belediyeleri ile sivil toplum kuruluşları, üniversiteler ve gönüllülerinden oluşan 542 kişilik işçi, 88 araç, 38 bot, 10 ROV aygıtı, 6 dron, 4 sonar ve 3 arama köpeğiyle yapılan arama çalışmalarına karşın Gülistan’a ilişkin ize rastlanılmadı.
‘TUNCELİ’DEN ORDU’YA YÜRÜYECEĞİZ’
Kardeşinin en son görüldüğü Sarısaltuk Viyadüğü’ne gelerek, davet yapan Aygül Doku, “543 gün oldu. Biz hiç bir şey istemiyoruz. Yaşıyorsa onu sağ, hayatıyorsa cansız vücudunu istiyoruz. Bundan daha suçsuz, bundan daha doğal bir durum var mı?” dedi.
Gülistan’ın akıbetini sormaktan vazgeçmeyeceklerini lisana getiren Doku, şu biçimde konuştu:
“AİLEM VEFATI BİLE GÖZE ALDI”
“O devrin valisi Tuncel Sonel, bize ‘Gülistan intihar etti’ dedi. Israrla ‘Kardeşimiz intihar etmedi’ dememize karşın ‘İntihar etti’ denilip, bu köprüde arama çalışması yapıldı. Gülistan kaybolmadan 1 gün evvel arkadaşı Rus asıllı Z.A. tarafınca darbedildi. Polis babası olay yerine geldi ve oğlunu koruyarak gitti. Olay savcılığa bile intikal etmedi. Sabah Gülistan, Z.A. ile görüştükten daha sonra sırra kadem bastı. O gün bugündür sır perdesi çözülmüyor. Ben ve ailem Gülistan’ı bulmadan, katilleri yargılanmadan bu davadan vazgeçmeyeceğiz. 21 yaşında gencecik bir kızımız yok. 2 yıldır hayat bize kabus oldu. ‘Kızımız sanki bir yerde tecavüze ve azaba maruz kalır mı?’ soru işaretiyle yaşıyoruz. 21’inci yüzyıldayız, bu cümle sıradan bir şey değil. Gülistan’ı bulmak için Tunceli’den Ordu’ya yürüyeceğiz. Benim annem ve babam tansiyon hastası, o yolda bunu kaldıramayacaklar lakin ailem mevti bile göze aldı. Ordu’ya yürümemizin niçini, Vali Tuncay Sonel’in ‘Kızınız intihar etti’ demesi. Elinde bir emare, bir ipucu ve görgü şahidi olmadan daima bizi bu köprüye kilitledi. Tuncay Sonel’in bu olayı bilmemesi imkansız. O periyodun valisinin burada uçan kuştan haberi vardı. Gülistan’a ne olduğunun yanıtı onda. Biz de onun için oraya yürüyeceğiz.”
Munzur Üniversitesi Çocuk Gelişimi Kısmı 2’nci sınıf öğrencisi Gülistan Doku’dan, 5 Ocak 2020’de kaldığı yurttan ayrıldıktan daha sonra haber alınamadı. Diyarbakır’da yaşayan ailesi, Gülistan’ın kaybolduğu gün Tunceli’ye gelerek, güvenlik güçlerine ihbarda bulundu. Ailenin ihbarı üzerine arama çalışmaları başlatıldı. Yapılan araştırmalar sonunda, Gülistan Doku’nun cep telefonunun, en son Uzunçayır Baraj gölü üstündeki Sarısaltuk Viyadüğü’nde sinyal verdiği belirlendi. Viyadük üzerinden geçen aracın kamerasına da yansıyan Doku’nun son görüldüğü bölgede; AFAD Başkanlığı, Deniz Kuvvetleri Komutanlığı, Emniyet Genel Müdürlüğü, Jandarma Genel Komutanlığı, Ankara, Denizli, Diyarbakır, İstanbul, İzmir, Konya, Malatya, Manisa ve Kahramanmaraş Büyükşehir Belediyeleri ile sivil toplum kuruluşları, üniversiteler ve gönüllülerinden oluşan 542 kişilik işçi, 88 araç, 38 bot, 10 ROV aygıtı, 6 dron, 4 sonar ve 3 arama köpeğiyle yapılan arama çalışmalarına karşın Gülistan’a ilişkin ize rastlanılmadı.
‘TUNCELİ’DEN ORDU’YA YÜRÜYECEĞİZ’
Kardeşinin en son görüldüğü Sarısaltuk Viyadüğü’ne gelerek, davet yapan Aygül Doku, “543 gün oldu. Biz hiç bir şey istemiyoruz. Yaşıyorsa onu sağ, hayatıyorsa cansız vücudunu istiyoruz. Bundan daha suçsuz, bundan daha doğal bir durum var mı?” dedi.
Gülistan’ın akıbetini sormaktan vazgeçmeyeceklerini lisana getiren Doku, şu biçimde konuştu:
“AİLEM VEFATI BİLE GÖZE ALDI”
“O devrin valisi Tuncel Sonel, bize ‘Gülistan intihar etti’ dedi. Israrla ‘Kardeşimiz intihar etmedi’ dememize karşın ‘İntihar etti’ denilip, bu köprüde arama çalışması yapıldı. Gülistan kaybolmadan 1 gün evvel arkadaşı Rus asıllı Z.A. tarafınca darbedildi. Polis babası olay yerine geldi ve oğlunu koruyarak gitti. Olay savcılığa bile intikal etmedi. Sabah Gülistan, Z.A. ile görüştükten daha sonra sırra kadem bastı. O gün bugündür sır perdesi çözülmüyor. Ben ve ailem Gülistan’ı bulmadan, katilleri yargılanmadan bu davadan vazgeçmeyeceğiz. 21 yaşında gencecik bir kızımız yok. 2 yıldır hayat bize kabus oldu. ‘Kızımız sanki bir yerde tecavüze ve azaba maruz kalır mı?’ soru işaretiyle yaşıyoruz. 21’inci yüzyıldayız, bu cümle sıradan bir şey değil. Gülistan’ı bulmak için Tunceli’den Ordu’ya yürüyeceğiz. Benim annem ve babam tansiyon hastası, o yolda bunu kaldıramayacaklar lakin ailem mevti bile göze aldı. Ordu’ya yürümemizin niçini, Vali Tuncay Sonel’in ‘Kızınız intihar etti’ demesi. Elinde bir emare, bir ipucu ve görgü şahidi olmadan daima bizi bu köprüye kilitledi. Tuncay Sonel’in bu olayı bilmemesi imkansız. O periyodun valisinin burada uçan kuştan haberi vardı. Gülistan’a ne olduğunun yanıtı onda. Biz de onun için oraya yürüyeceğiz.”