Milan ile Inter arasında oynanacak ve sonunda iki Milan takımından hangisinin İstanbul’da büyük kulaklarla kupa için mücadele edeceğini öğreneceğimiz Şampiyonlar Ligi maçı ışığında bir röportaj yaptık. Fabio Bergomi, çok popüler youtuber ve tarihi Inter hayranı.
Euroderby, Fabio Bergomi ile röportaj
Euroderby’den bahsetmeden önce Napolililerin kazandığı şampiyonluk hakkında bir yorum yapalım.
Evet, süpürüldüler ama son zamanlarda birkaç yanlış adım attılar, hatta Udine’de kaybetme ve partiyi tekrar erteleme riskine girdiler. Berabere kaldılar ama ne yazık ki kaybetselerdi Scudetto 5 yerine 4 gün önceden kazanılmış olacaktı. Tek fark, bu yıl Napoli’nin gerisindekiler 60’a yakın mağlubiyet alırken, Inter’in kazandığında geride kalanlar Şubat ayına kadar geride kalabilen Milan ve bir dereceye kadar Pirlo’nun Juventus’u oldu. . Sonuç olarak, süpürülmüş gibi görünen ama sonunda biraz sürüklenen bir Scudetto. Ama aslında Napoli’nin şampiyonluğu aylar ve aylar önce “öldürdüğünü” kabul etmeliyiz.
Inzaghi’den Inter’in şu ana kadar elde ettiği şampiyonluğu nasıl değerlendiriyorsunuz?
Taraftarlardan kamuoyuna, yöneticilerin söylediklerine göre, hatta belki Zhang ama hepsinden önemlisi Marotta, ligdeki sezon gerçekten hayal kırıklığı yarattı. Ayrıca Inter’in geçen yıl değil de bu yıl ilan ettiği hedef ikinci yıldız ve şampiyonluktu. Bu yüzden, Milan’ın geçen yıl kazandığı scudetto’yu hak ettiği şekilde kapmaya ya da çözmeye çalışın, ama aynı zamanda koçun hatalarının ağır bastığı bir yıl olan Inzaghi’nin Inter’i tarafından da biraz gözden kaçırılsın demek istedi. Bu nedenle koç temyizde geri çağrıldı, çünkü farkı yaratması gereken kişi o. Ayrıca geçen yıl şampiyonanın başında şaşkına dönmüş, ardından biraz gerilese de toparlamayı başarmış ve ardından finalde çökmüştü. Ayrıca kendininkini de kattı, çünkü ben orada ünlü “Giroud döndü” derbisindeydim ve 70. dakikaya kadar, Bologna maçı dışında bir iklimde yaşadığımız bir maçtı. kapalı bir şampiyonluk. Ardından Milan derbiyi bozdu ve Scudetto’ya kadar olan son galibiyet serisini elde etti. Bu yıl Inzaghi çok daha fazlasını yapmak zorunda kaldı ve bunun yerine çok daha azını yaptı. Açıklamaya çalıştım, Inzaghi “kötü şans”tan bahsediyor ama benim için şanssızlık diye bir şey yok. Aslında, oyuncuların zihinsel ve fiziksel durumlarının geçtiğimiz aylara göre önemli ölçüde iyileştiği kazanılan 4 maçtan geliyoruz. Empoli’den Fiorentina’ya ve Monza’ya tüm mağlubiyetler için stadyumda bulundum ve Inzaghi’nin röportajlarda söyledikleri doğru değildi. Bir yandan önden çok aksiyon yapıyoruz şanssızlık var diyemezsiniz ama oyunu mutlaka berabere yaparsınız, kaybetmezsiniz. Derbide beni endişelendiren şey şu: Inter, Milan’dan daha güçlü, ancak maçın tüm kontrolünü elinde tutmasına rağmen, her zaman başarısızlık, endişe anları yaşıyorlar ve konsantrasyonlarını kaybediyorlar. ve uğrar Inter’in yılın en iyi performansında Lazio ile görüldüğü gibi. Milan, daha kısa bir kadroya sahip olmasına rağmen 95 dakika boyunca maça konsantre olmayı başardı. Inzaghi’ye geri dönersek, 11 mağlubiyet almama görevi vardı, çünkü 11 mağlubiyetten 5’ini berabere kalsaydınız, artık kesin olarak Şampiyonlar Ligi bölgesinde olurdunuz ve sadece Şampiyonlar Ligi’ni kazanmaya odaklanarak Real gibi yapabilirdiniz. maçları o rekabete göre dengelemek ve hazırlamak. Sonuç olarak, söylentilere göre yönetim, Inzaghi’nin Inter’de kalmasını bu yılki rekabette olacaklardan çok, şirketlere bu yılki ödülü ve sonraki ödülü getirecek olan gelecek yıl Şampiyonlar Ligi’ne girmesine bağlıyor. yılın makbuzları. Sonuç olarak, yıl olumsuzdu çünkü hiç rekabet içinde olmadınız ve belki de yıl boyunca Napoli’nin bıraktığı birkaç fırsattan yararlanarak, tebrik ettiğim Spalletti’nin başına gelenler, yani bir noktada istifa etmek olabilirdi. ve her şey farklı olabilirdi.
Şampiyonlar Ligi yarı finalinde bir Inter bekliyor muydunuz?
Başlangıçta hayır ama çekilişleri görünce evet. Porto için Benfica’dan daha çok endişelendim ve bunun yerine hem neredeyse her zaman tüm İtalyan takımlarını eleyen Porto hem de Benfica hiçbir zaman eşit olmadı. Belli bir noktada Inter’lilerin kafasında bir şey canlandı ve tıpkı Milan’dakiler gibi bir an için en azından finale çıkma olasılığını gördüler ki bu, takımların erişimini düşünürseniz sansasyonel bir sonuç olurdu. Şampiyonlar Kupası hayalini kurduğunuz bir futbolun içindeyiz bugünlerde. Juventus iki kez yaklaştı, çok güçlü bir takımları vardı. Bu yıl kendimizi, kağıt üzerinde yetersiz olan oyuncuların bile beklenmedik bir şekilde Şampiyonlar Ligi’ni yükseltme fırsatına sahip olabileceği bir yerde buluyoruz.
Çekilişe nasıl tepki verdiniz?
Skor tablosunu gördüğümde Inter’e %60 pas verdim ve Milan’a göre onların geçeceğinden ve maç olmayacağından emindim. Milan-Napoli’nin diğer geçmiş karşılaşmaları ve Spalletti’nin ikinci maçta topa sahip olmasına rağmen kötü yönettiği bir maç için.
Milano ve Napoli arasında rakip olarak kimi isterdin?
Napoli, çünkü şu anda benim için Milan’dan daha yenilebilir durumdalar. Bunu Udine’de gördük, sahada Kvaraskhelia ve Osimhen ile bile zorlandılar ve ayrıca sakatlıklar açısından daha zayıf bir takım oldular. Milan ile en uygun koşullarda bir derbideyken, iki takım arasında birkaç durum dışında her zaman denge olmuştur. sonuç olarak Napoli ile tanışmayı umardım.
Bir hayran bu beklemeyi nasıl yaşar?
Çok kötü! İlk başta oraya gitmek istemedim, sonra sezonluk bilet sahibi olarak dönüş biletini aldım. 2003 ve 2005’in ünlü derbilerini de izledim ve iyi bir deneyim değildi. 2003’te Milan, birçok eksikliğimiz nedeniyle o maçta hem takım olarak hem de ilk onbir olarak açıkça üstündü. O zamanlar bir mucize yaparak çifte beraberlik yapmıştık ve bugünün kurallarına göre uzatmalara gidecektik ve nasıl biterdi bilmiyorum. 2005’te Milan, 2003’tekinden daha güçlü bir takımdı ve ardından İstanbul’daki o çılgın finali kaybetti ama bize karşı bir maç olmadı. Takım olarak Milan’dan daha güçlü olan bu Inter’in (Milan taraftarları bile bunu kabul ediyor) sahada bunu kanıtlamasını bekliyorum.
Bu iki oyun içerisinde sizi en çok etkileyen bölüm hangisiydi?
Virajdan takip ettiğim Inter’in binişi. Bir noktada gürültücülükleriyle ünlü Milan taraftarları bile o sırada sessiz kaldılar çünkü onlar da takımın başının belada olduğunu hissettiler. Biz kulakları sağır eden bir tezahüratı bastırırken, bu da daha sonra Abbiati’nin Kallon’daki o geçit töreni… Bugün bile neredeyse merdivenlerden düştüğümü hatırlıyorum, ama bu sadece bir hayal kırıklığıydı. 5 Mayıs sonrası hüsran içinde hüsran. Ama Milan’ın üstün olduğunun hepimiz farkındayız.
2005’in dönüşü “utanç derbisi” olarak anılıyor. Hangi anıların var?
O maçta köşe başındaydım ve Cambias tarafından normal golün izin verilmemesinden sonra ne oldu, kimse nedenlerini anlamadı ve kesinlikle olmaması gereken şeylerdir. Ve belki de yıllarca süren yenilgilerden kaynaklanan hayal kırıklığından kaynaklanan bir jestti. Inter, son scudetto’yu 89’da kazanmıştı. Bu açıdan bakıldığında, bugün herhangi bir risk görmüyorum. Ancak yine de futbolun popüler bir spor olarak kalması ve bilet bazında bile astronomik fiyatlara ulaşmaması için çağrıda bulunmak istiyorum. Katıldığı, eğlendiği, sportif olduğu, tesislerin standart olduğu ve herkesin üzerine düşeni yaptığı bir spor olarak kalmalıdır.
Dida-Maignan paralelliğinin var olduğunu düşünüyor ve sizi endişelendiriyor mu?
Dida harika bir kaleciydi, Milan taraftarları tarafından çok seviliyordu, şimdi ise bir teknik direktör. Maignan, Dida’nın temel özelliklerine sahip değil, ancak 15 milyon ödemiş, sıra dışı ve sıra dışı bir oyuncu haline gelmiş bir kaleci.
Geçmişten ve günümüzden hangi AC Milan oyuncusunu görevden alırdınız ve Nerazzurri için memnuniyetle görmek isterdiniz?
Daha önce söylediklerim için şimdiki Maignan’ın, o zaman geçmişle ilgili olarak size anlatırdım Şevçenko, çünkü biz onun favori kurbanıydık ve bunu ondan çalacaktım. yuva, Altın çocuk. Ronaldo ve Vieri’nin onu takımda tutmak için her şeyi yaptıklarından eminim, hatta maaşlarını düşürmeye bile razıydılar. Ancak sonunda Cannavaro geldi.
Şampiyonlar Ligi’nde önceki iki derbiyi kaybetmenin psikolojik bir etkisi olabilir mi yoksa çok mu uzun yıllar geçti?
Sıfırdan başlıyor, aradan çok seneler geçti ve bu oyuncularda o zamanlar bıçakla kesilen o algı, o hava yok. En fazla menajerler ve biz taraftarlar alabilir, her şey sıfırlanır ve bu Inter için iyidir, ama tekrar ediyorum Milan bu maçlarda rahat, bunu Tottenham ve Napoli ile gördük. Benim için Milan şampiyonluktan vazgeçti ve sadece buna konsantre olurken, Coppa Italia ile Şampiyonlar Ligi’ne katılmayla bağlantılı ekonomik sorun arasında kalan Inter en iyi halinde olmayabilir.
10 Mayıs, arıtma bitti ve Simone Inzaghi’nin yerindesiniz, 11. marşınız kim?
Onana hedefinde, Skriniar orada olmadığı için kesinlikle Darmian’ın arkasında. Sonra Acerbi ve Bastoni’yi oyuna sokuyor, ben Acerbi’den çok DeVrij’e düşkün olsam da, o daha ayağı olan bir oyuncu ve Milan’a karşı bu tip bir oyuncuya ihtiyacı var. Orta sahaya Çalhanoğlu, Barella ve Brozovic’i Verona’da olduğu gibi sırayla atak yapacak şekilde koydum. Sağda Dumfries ve solda Gosens’i kullanırdım, daha defansif olurdum ama Di Marco’yu koymak zorunda kaldım. bunun yerine ön tarafta kesinlikle Lukaku ve Lautaro. En çok incinen çift, en iyi durumda olan ve her şeyden önce Milan’ı en çok kim incitebilir.
Bir tahminde bulunmak ister misin?
Her zaman dikkatli olman gerektiğini söyledim çünkü Milan bu Şampiyonlar Ligi’ni kaldırabilecek bir takım. ve 90 dakika boyunca her şeyden çok “hırlama” göstermiş bir takım. Düz bir finalde bile, “oynanamaz” bir Real Madrid ile bile, Milan bence Şampiyonlar Ligi’ni kazanabilecek takım olmaya devam ediyor. Belki de DNA’ları nedeniyle zaten kafaları orada ve Inter onları hafife almamalı. Bugüne kadar bilemem, dikkatli olmalısınız ve maça kadar tüm detayları hesaplayarak ne olabileceğini asla bilemezsiniz.
Interisti ve Milanisti taraftarlarına son bir mesaj?
Sportmenlik, tezahürat ve bunu göster Milan, kazanılan şampiyonluklar ve katılım açısından dünya futbolunun başkenti olmaya devam ediyor. En iyi olan kazansın ve umalım ki bu, yeniden oynanması 20 yıl daha sürecek bir derbi değil, Napoli’nin yaptığı gibi doğru yatırımlarla zirvede kalmayı öğretebilir. Kıvılcım değil, dinamit dolu bir yeniden başlama yılı olmasını umalım.
Euroderby, Fabio Bergomi ile röportaj
Euroderby’den bahsetmeden önce Napolililerin kazandığı şampiyonluk hakkında bir yorum yapalım.
Evet, süpürüldüler ama son zamanlarda birkaç yanlış adım attılar, hatta Udine’de kaybetme ve partiyi tekrar erteleme riskine girdiler. Berabere kaldılar ama ne yazık ki kaybetselerdi Scudetto 5 yerine 4 gün önceden kazanılmış olacaktı. Tek fark, bu yıl Napoli’nin gerisindekiler 60’a yakın mağlubiyet alırken, Inter’in kazandığında geride kalanlar Şubat ayına kadar geride kalabilen Milan ve bir dereceye kadar Pirlo’nun Juventus’u oldu. . Sonuç olarak, süpürülmüş gibi görünen ama sonunda biraz sürüklenen bir Scudetto. Ama aslında Napoli’nin şampiyonluğu aylar ve aylar önce “öldürdüğünü” kabul etmeliyiz.
Inzaghi’den Inter’in şu ana kadar elde ettiği şampiyonluğu nasıl değerlendiriyorsunuz?
Taraftarlardan kamuoyuna, yöneticilerin söylediklerine göre, hatta belki Zhang ama hepsinden önemlisi Marotta, ligdeki sezon gerçekten hayal kırıklığı yarattı. Ayrıca Inter’in geçen yıl değil de bu yıl ilan ettiği hedef ikinci yıldız ve şampiyonluktu. Bu yüzden, Milan’ın geçen yıl kazandığı scudetto’yu hak ettiği şekilde kapmaya ya da çözmeye çalışın, ama aynı zamanda koçun hatalarının ağır bastığı bir yıl olan Inzaghi’nin Inter’i tarafından da biraz gözden kaçırılsın demek istedi. Bu nedenle koç temyizde geri çağrıldı, çünkü farkı yaratması gereken kişi o. Ayrıca geçen yıl şampiyonanın başında şaşkına dönmüş, ardından biraz gerilese de toparlamayı başarmış ve ardından finalde çökmüştü. Ayrıca kendininkini de kattı, çünkü ben orada ünlü “Giroud döndü” derbisindeydim ve 70. dakikaya kadar, Bologna maçı dışında bir iklimde yaşadığımız bir maçtı. kapalı bir şampiyonluk. Ardından Milan derbiyi bozdu ve Scudetto’ya kadar olan son galibiyet serisini elde etti. Bu yıl Inzaghi çok daha fazlasını yapmak zorunda kaldı ve bunun yerine çok daha azını yaptı. Açıklamaya çalıştım, Inzaghi “kötü şans”tan bahsediyor ama benim için şanssızlık diye bir şey yok. Aslında, oyuncuların zihinsel ve fiziksel durumlarının geçtiğimiz aylara göre önemli ölçüde iyileştiği kazanılan 4 maçtan geliyoruz. Empoli’den Fiorentina’ya ve Monza’ya tüm mağlubiyetler için stadyumda bulundum ve Inzaghi’nin röportajlarda söyledikleri doğru değildi. Bir yandan önden çok aksiyon yapıyoruz şanssızlık var diyemezsiniz ama oyunu mutlaka berabere yaparsınız, kaybetmezsiniz. Derbide beni endişelendiren şey şu: Inter, Milan’dan daha güçlü, ancak maçın tüm kontrolünü elinde tutmasına rağmen, her zaman başarısızlık, endişe anları yaşıyorlar ve konsantrasyonlarını kaybediyorlar. ve uğrar Inter’in yılın en iyi performansında Lazio ile görüldüğü gibi. Milan, daha kısa bir kadroya sahip olmasına rağmen 95 dakika boyunca maça konsantre olmayı başardı. Inzaghi’ye geri dönersek, 11 mağlubiyet almama görevi vardı, çünkü 11 mağlubiyetten 5’ini berabere kalsaydınız, artık kesin olarak Şampiyonlar Ligi bölgesinde olurdunuz ve sadece Şampiyonlar Ligi’ni kazanmaya odaklanarak Real gibi yapabilirdiniz. maçları o rekabete göre dengelemek ve hazırlamak. Sonuç olarak, söylentilere göre yönetim, Inzaghi’nin Inter’de kalmasını bu yılki rekabette olacaklardan çok, şirketlere bu yılki ödülü ve sonraki ödülü getirecek olan gelecek yıl Şampiyonlar Ligi’ne girmesine bağlıyor. yılın makbuzları. Sonuç olarak, yıl olumsuzdu çünkü hiç rekabet içinde olmadınız ve belki de yıl boyunca Napoli’nin bıraktığı birkaç fırsattan yararlanarak, tebrik ettiğim Spalletti’nin başına gelenler, yani bir noktada istifa etmek olabilirdi. ve her şey farklı olabilirdi.
Şampiyonlar Ligi yarı finalinde bir Inter bekliyor muydunuz?
Başlangıçta hayır ama çekilişleri görünce evet. Porto için Benfica’dan daha çok endişelendim ve bunun yerine hem neredeyse her zaman tüm İtalyan takımlarını eleyen Porto hem de Benfica hiçbir zaman eşit olmadı. Belli bir noktada Inter’lilerin kafasında bir şey canlandı ve tıpkı Milan’dakiler gibi bir an için en azından finale çıkma olasılığını gördüler ki bu, takımların erişimini düşünürseniz sansasyonel bir sonuç olurdu. Şampiyonlar Kupası hayalini kurduğunuz bir futbolun içindeyiz bugünlerde. Juventus iki kez yaklaştı, çok güçlü bir takımları vardı. Bu yıl kendimizi, kağıt üzerinde yetersiz olan oyuncuların bile beklenmedik bir şekilde Şampiyonlar Ligi’ni yükseltme fırsatına sahip olabileceği bir yerde buluyoruz.
Çekilişe nasıl tepki verdiniz?
Skor tablosunu gördüğümde Inter’e %60 pas verdim ve Milan’a göre onların geçeceğinden ve maç olmayacağından emindim. Milan-Napoli’nin diğer geçmiş karşılaşmaları ve Spalletti’nin ikinci maçta topa sahip olmasına rağmen kötü yönettiği bir maç için.
Milano ve Napoli arasında rakip olarak kimi isterdin?
Napoli, çünkü şu anda benim için Milan’dan daha yenilebilir durumdalar. Bunu Udine’de gördük, sahada Kvaraskhelia ve Osimhen ile bile zorlandılar ve ayrıca sakatlıklar açısından daha zayıf bir takım oldular. Milan ile en uygun koşullarda bir derbideyken, iki takım arasında birkaç durum dışında her zaman denge olmuştur. sonuç olarak Napoli ile tanışmayı umardım.
Bir hayran bu beklemeyi nasıl yaşar?
Çok kötü! İlk başta oraya gitmek istemedim, sonra sezonluk bilet sahibi olarak dönüş biletini aldım. 2003 ve 2005’in ünlü derbilerini de izledim ve iyi bir deneyim değildi. 2003’te Milan, birçok eksikliğimiz nedeniyle o maçta hem takım olarak hem de ilk onbir olarak açıkça üstündü. O zamanlar bir mucize yaparak çifte beraberlik yapmıştık ve bugünün kurallarına göre uzatmalara gidecektik ve nasıl biterdi bilmiyorum. 2005’te Milan, 2003’tekinden daha güçlü bir takımdı ve ardından İstanbul’daki o çılgın finali kaybetti ama bize karşı bir maç olmadı. Takım olarak Milan’dan daha güçlü olan bu Inter’in (Milan taraftarları bile bunu kabul ediyor) sahada bunu kanıtlamasını bekliyorum.
Bu iki oyun içerisinde sizi en çok etkileyen bölüm hangisiydi?
Virajdan takip ettiğim Inter’in binişi. Bir noktada gürültücülükleriyle ünlü Milan taraftarları bile o sırada sessiz kaldılar çünkü onlar da takımın başının belada olduğunu hissettiler. Biz kulakları sağır eden bir tezahüratı bastırırken, bu da daha sonra Abbiati’nin Kallon’daki o geçit töreni… Bugün bile neredeyse merdivenlerden düştüğümü hatırlıyorum, ama bu sadece bir hayal kırıklığıydı. 5 Mayıs sonrası hüsran içinde hüsran. Ama Milan’ın üstün olduğunun hepimiz farkındayız.
2005’in dönüşü “utanç derbisi” olarak anılıyor. Hangi anıların var?
O maçta köşe başındaydım ve Cambias tarafından normal golün izin verilmemesinden sonra ne oldu, kimse nedenlerini anlamadı ve kesinlikle olmaması gereken şeylerdir. Ve belki de yıllarca süren yenilgilerden kaynaklanan hayal kırıklığından kaynaklanan bir jestti. Inter, son scudetto’yu 89’da kazanmıştı. Bu açıdan bakıldığında, bugün herhangi bir risk görmüyorum. Ancak yine de futbolun popüler bir spor olarak kalması ve bilet bazında bile astronomik fiyatlara ulaşmaması için çağrıda bulunmak istiyorum. Katıldığı, eğlendiği, sportif olduğu, tesislerin standart olduğu ve herkesin üzerine düşeni yaptığı bir spor olarak kalmalıdır.
Dida-Maignan paralelliğinin var olduğunu düşünüyor ve sizi endişelendiriyor mu?
Dida harika bir kaleciydi, Milan taraftarları tarafından çok seviliyordu, şimdi ise bir teknik direktör. Maignan, Dida’nın temel özelliklerine sahip değil, ancak 15 milyon ödemiş, sıra dışı ve sıra dışı bir oyuncu haline gelmiş bir kaleci.
Geçmişten ve günümüzden hangi AC Milan oyuncusunu görevden alırdınız ve Nerazzurri için memnuniyetle görmek isterdiniz?
Daha önce söylediklerim için şimdiki Maignan’ın, o zaman geçmişle ilgili olarak size anlatırdım Şevçenko, çünkü biz onun favori kurbanıydık ve bunu ondan çalacaktım. yuva, Altın çocuk. Ronaldo ve Vieri’nin onu takımda tutmak için her şeyi yaptıklarından eminim, hatta maaşlarını düşürmeye bile razıydılar. Ancak sonunda Cannavaro geldi.
Şampiyonlar Ligi’nde önceki iki derbiyi kaybetmenin psikolojik bir etkisi olabilir mi yoksa çok mu uzun yıllar geçti?
Sıfırdan başlıyor, aradan çok seneler geçti ve bu oyuncularda o zamanlar bıçakla kesilen o algı, o hava yok. En fazla menajerler ve biz taraftarlar alabilir, her şey sıfırlanır ve bu Inter için iyidir, ama tekrar ediyorum Milan bu maçlarda rahat, bunu Tottenham ve Napoli ile gördük. Benim için Milan şampiyonluktan vazgeçti ve sadece buna konsantre olurken, Coppa Italia ile Şampiyonlar Ligi’ne katılmayla bağlantılı ekonomik sorun arasında kalan Inter en iyi halinde olmayabilir.
10 Mayıs, arıtma bitti ve Simone Inzaghi’nin yerindesiniz, 11. marşınız kim?
Onana hedefinde, Skriniar orada olmadığı için kesinlikle Darmian’ın arkasında. Sonra Acerbi ve Bastoni’yi oyuna sokuyor, ben Acerbi’den çok DeVrij’e düşkün olsam da, o daha ayağı olan bir oyuncu ve Milan’a karşı bu tip bir oyuncuya ihtiyacı var. Orta sahaya Çalhanoğlu, Barella ve Brozovic’i Verona’da olduğu gibi sırayla atak yapacak şekilde koydum. Sağda Dumfries ve solda Gosens’i kullanırdım, daha defansif olurdum ama Di Marco’yu koymak zorunda kaldım. bunun yerine ön tarafta kesinlikle Lukaku ve Lautaro. En çok incinen çift, en iyi durumda olan ve her şeyden önce Milan’ı en çok kim incitebilir.
Bir tahminde bulunmak ister misin?
Her zaman dikkatli olman gerektiğini söyledim çünkü Milan bu Şampiyonlar Ligi’ni kaldırabilecek bir takım. ve 90 dakika boyunca her şeyden çok “hırlama” göstermiş bir takım. Düz bir finalde bile, “oynanamaz” bir Real Madrid ile bile, Milan bence Şampiyonlar Ligi’ni kazanabilecek takım olmaya devam ediyor. Belki de DNA’ları nedeniyle zaten kafaları orada ve Inter onları hafife almamalı. Bugüne kadar bilemem, dikkatli olmalısınız ve maça kadar tüm detayları hesaplayarak ne olabileceğini asla bilemezsiniz.
Interisti ve Milanisti taraftarlarına son bir mesaj?
Sportmenlik, tezahürat ve bunu göster Milan, kazanılan şampiyonluklar ve katılım açısından dünya futbolunun başkenti olmaya devam ediyor. En iyi olan kazansın ve umalım ki bu, yeniden oynanması 20 yıl daha sürecek bir derbi değil, Napoli’nin yaptığı gibi doğru yatırımlarla zirvede kalmayı öğretebilir. Kıvılcım değil, dinamit dolu bir yeniden başlama yılı olmasını umalım.